فرانک گهری (Frank Gehry)
بهار فردنیا
تالار موسیقی والت‌دیسنی در لس‌آنجلس از بناهای ویژه جهان امروز است که توسط «فرانک گهری» (Frank Gehry) معمار مشهور معاصر طراحی شده است.

این بنا از تعدادی جعبه تشکیل شده که با هم تداخل دارند و در مرکز به جعبه بزرگی می‌رسند که همان تالار اصلی موسیقی است.


تالار موسیقی والت‌دیسنی


نمای بیرونی این بنا، پویایی و تحرکی را القا می‌کند که در واقع نشان‌دهنده نشاط و حرکت در یک سالن موسیقی است. البته «حرکت» در طرح‌های «گهری» همچون آثار سبک‌های مدرن نقاشی و مجسمه‌سازی به معنای «بعد چهارم» است. فرانک گهری، معماری که اغلب آثارش در ردیف بناهای برجسته پایان قرن بیستم جای دارند (مانند موزه گوگنهایم در بیلبائو که هفته قبل در این صفحه معرفی شد)، در سال 1929 در «تورنتو» متولد شد و بعد از جنگ جهانی دوم همراه با خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت کرد. او 16سال در یک شرکت معماری که خودش تاسیس کرده بود، اشتغال داشت ولی ناگهان از حرفه روزانه‌اش دست کشید و معماری را- این‌بار به گونه‌ای جدید- تجربه کرد.
سبک معماری وی «دکانستراکشن» است- که در فارسی به ساختارزدایی یا شالوده‌شکنی ترجمه شده است- در واقع شهرت آثار او به دلیل همین ساختارشکنی‌ها و طرح‌های پرتحرک و استفاده از فضاهای گود و برجسته در کارهایش است.


او در مواجهه با مقاومت‌های اجتماعی، نخست از خانه شخصی خودش شروع کرد و در ساخت آن از مصالح جدید یعنی پسمانده‌های شهرهای صنعتی بهره برد و با ایجاد تصاویر جدید از این پسمانده‌ها گامی موثر برای محو افسردگی از چهره شهرهای صنعتی برداشت. تازه‌ترین اثر او طراحی یک موزه آثار هنری در جزیره «سادیات» در همسایگی ابوظبی است که خبرگزاری‌ها آن را یک انقلاب در معماری خلیج فارس و جهشی در صنعت ساختمان یک کشور کوچک نام نهاده‌اند.
گهری سفارش این طرح را از بنیاد گوگنهایم گرفته است. همکاری قبلی او با این بنیاد به ساختن موزه گوگنهایم در بیلبائو انجامید که شاهکاری در معماری محسوب می‌شود. هزینه این پروژه 160میلیون یورو برآورد شده و اجرای آن پنج سال به طول خواهد انجامید.