محققان دریافته‌اند، هنرمندان معماری اسلامی از فرمول‌های پیچیده ریاضی و هندسی استفاده کرده‌اند که هشت قرن بعد توسط ریاضیدانان غربی کشف شده است. به گزارش «بی‌بی‌سی»، هنر کاشی و موزاییک‌های متعلق به معماری اسلامی همزمان با قرون وسطی، در بردارنده مهارت‌هایی از هندسه است که تا چند صد سال بعد در غرب، مشابهی برای آن یافت نشده است. مورخان سال‌ها گمان می‌کردند که صرفا تلاش بسیار با استفاده از خط‌کش و پرگار به هنرمندان قرون وسطی اجازه می‌داده تا کاشی‌های ستاره‌ای و چند ضلعی را منقوش کنند، کاشی‌هایی که مساجد، مقبره‌ها و دیگر ساختمان‌ها را از ترکیه تا ایران و هند، مزین می‌کنند. تحقیقی در هنر اسلامی این دوره نشان داد که در برخی از الگوهای هندسی آنها از اصولی استفاده می‌کرده‌اند که توسط ریاضیدانان مدرن، قرن‌ها بعد کشف شد. یکی از محققان دانشگاه‌ هاروارد بیان می‌کند: بیش از پانصد سال پیش، ترکیب ریاضی با هنر این هنرمندان، باعث ایجاد نقش‌های پیچیده‌تری در کاشی‌ها شد که ریاضیدانان امروزه آن را طراحی «شبه‌بلور» می‌خوانند، این در حالی است که الگوهای شبه‌بلوری تا سال‌های دهه ۱۹۷۰ هنوز در غرب به وجود نیامده بود.