طهران
سنگلج تا عودلاجان
مهدیس فرقانی- محله سنگلج در مجاور محله عودلاجان قرار دارد. محلهای که بسیاری از مردم طبقه متوسط در آن ساکن هستند. محدوده این محله از شمال به میدان حسنآباد منتهی میشد و ضلع غربی آن را خیابان خیام تشکیل میداد. خیابان شیخهادی، امیریه، پل امیربهادر، بازارچه قوامالدوله و نیز خیابان خیام در محدوده این محله واقع شده است. در دل این محله یک بیابان بیآب و علف بود که هیچ چیز در آن بود. نه درختی در آن روییده بود و نه دارای سایهگاهی بود. در دهه ۳۰، این بیابان را به منظور تاسیس بنای اداره آب، در نظر گرفتند و در اطراف آن درختهای بسیاری کاشتند و بنای اصلی پارک شهر را در آن پیریزی کردند.
در این محله انبار اسلحه و مهمات قشون نیز وجود داشت که ابتدا با دیوارها و برجهای گلی محصور شده بود و بعدا این دیوارها مجدد ساخته شدند و هماکنون دانشگاه امام علی (ع) بازمانده این قسمت از محله است. محله عودلاجان یکی از محلات پنجگانه تهران بود، این محله از خیابان خیام آغاز میشد و ارگ کاخ گلستان و خانههای سلطنتی را در بر میگرفت، تا خیابان ناصرخسرو ادامه مییافت و به شمال خیابان ۱۵خرداد میرسید و بازار عودلاجان یا بازار کلیمیها محله کلیمیها، پامنار، جنوب خیابان امیرکبیر، تا میدان توپخانه را شامل میشد. این محله که یکی از محلات اعیانی شهر بود و عمده ساکنان آن از اقلیتهای مذهبی بود، بعدها، محلی شد برای استقرار سفرا و کارداران خارجی و اقامتگاه آنان، محله عودلاجان به تدریج دارای مهمانسراهایی شد که بسیاری از جهانگردان در آنجا اسکان مییافتند. حتی بسیاری از تجار خارجی در این قسمت از شهر ساکن بودند.
ارسال نظر