تازه‌ترین نرخ‌های اجاره در تهران
گروه مسکن- مهدیس فرقانی: اکثر مستاجران در حالی‌که با افزایش چند درصدی نرخ اجاره بها در اولین فصل جابه‌جایی در سال ۸۹ روبه‌رو شده‌اند و به ناچار از سر اجبار با این وضعیت پیش آمده دست‌وپنچه نرم می‌کنند، در مقابل پیشنهاد جدید دولت درباره شناسایی خانه‌های خالی با هدف عرضه آنها به بازار اجاره که طی دو هفته اخیر اعلام شد، نظرات خود را اعلام کرده‌اند.

در همین راستا دنیای‌اقتصاد طی یک گفت‌وگو با چند تن از مستاجران به تفسیر بحث شناسایی خانه‌های خالی پرداخته که بدین شرح است:
مستاجری که در یکی از محله‌های شرق تهران سکونت دارد، در این باره گفت: در ازای اینکه دولت و مسوولان بخش مسکن هر روز طرح جدیدی را برای مقابله با احتکار در بازار مسکن اعلام کنند، بهتر است برای حل مشکلات موجود در این بازار، معضلات را به طور دقیق بررسی یا به قولی موشکافی کنند و راهکار‌های اساسی برای ریشه‌کن کردن مشکلات ارائه دهند.
طاهری در ادامه افزود: اگر معتقد به رعایت حقوق دیگران هستیم، باید به بخش خصوصی که صاحب خانه بودن جزئی از آن است، احترام بگذاریم و با توجه به این مساله نباید افراد را مجبور به عرضه واحدهایشان به بازار کرد؛ چراکه ملک به عنوان کالا محسوب می‌شود و هر شخصی اختیار کالای خود را دارد و حال اگر دولت واقعا به دنبال چاره ای برای رفاه حال متقاضیان در بازار مسکن است، باید تدابیر دیگری بیندیشد تا به هیچ مالکی اجبار نشود.
این مستاجر تاکید کرد: اگر ساخت و ساز به میزان کافی صورت بگیرد و همچنین میزان عرضه افزایش پیدا کند، به طور یقین از حجم تقاضا در بازار مسکن کاسته می‌شود و از سوی دیگر گرانی در بازار مسکن از بین می‌رود. در همین حال آن دسته از مالکانی که با اجاره یا فروش ملک خود قصد سوءاستفاده کردن را دارند، دیگر به هدف خود نخواهند رسید.
تمرکززدایی جدی از تهران پیشنهاد یکی دیگر این مستاجران بود که عقیده دارد اگر دولت امکانات فرهنگی، آرامش اجتماعی، توزیع مکانیزم‌های اشتغالزایی و بسیاری از مسائل دیگر را در سایر شهرها اجرا کند، راه را برای اکثر افرادی که برای زندگی بهتر تهران را برای سکونت برمی‌گزینند، مسدود خواهد کرد و همین مساله تاثیر بسزایی در بهبود وضعیت بازار مسکن در تهران خواهد داشت.
از طرف دیگر محمدی مستاجر دیگری که در یکی از مناطق مرکزی تهران سکونت دارد نیز تصریح کرد: اغلب مستاجران دلیل اصلی وضعیت نابسامان بازار اجاره را برخی سیاست‌ها و تصمیمات قبلی در حوزه مسکن می‌دانند؛ چراکه دولت برخی مواقع پیشنهاد طرح‌هایی را می‌دهد که اجرا شدن یا نشدن آنها باعث به هم ریختگی اقتصاد می‌شود؛ برای مثال طرح هدفمند کردن یارانه‌ها از همان زمان که اعلام شد بسیاری از متقاضیان و حتی مالکان و سازندگان در بازار دچار سردرگمی شدند که اجرای این طرح چه پیامدهایی را به دنبال خواهد داشت.
وی در ادامه اظهار کرد: از زمان پیشنهاد این طرح تا به امروز که به تعداد دفعات زیادی زمان اجرای آن به تعویق افتاده است، باعث شده تا بازار مسکن چندین مرتبه دچار تحول از لحاظ قیمت و میزان استقبال شود. پس با این حساب مشخص است که گاهی برای حل مشکلات نه تنها قدم مثبت یا کارگشایی برداشته نمی‌شود، بلکه باعث ایجاد یک جنگ روانی در بازار می‌شود که عواقب خوشی را به همراه ندارد. در همین حال یکی دیگر از مستاجران که در شمال تهران سکونت دارد، نظری مشابه دارد؛ زیرا وی عنوان کرد: طرح شناسایی خانه‌های خالی یک نوع حرکت یعنی فرار به سوی جلو است، زیرا دولت به نحوی عمل می‌کند که گویی مقصر اصلی خانه‌های خالی هستند و در ازای آن مالکان را دلیل برخی از مشکلات در بازار مسکن می‌داند در صورتی که این مساله ارتباطی با مالکان ندارد و سیاست‌های دیگری مثل کاهش سود بانکی، افزایش میزان تورم و غیره باعث شده تا نرخ اجاره ملک با افزایش روبه‌رو شود. عباسی اشاره کرد: طرح شناسایی خانه‌های خالی از سکنه بیشتر یک جو روانی ایجاد کرده که در آن مسوولان قصد دارند خود را عاری از غفلت و کم‌کاری در این حوزه نشان دهند.