فرید قدیری

طرح جامع تهران به عنوان مهم‌ترین سند توسعه و هدایت کلان‌شهر تهران بعد از بیش از دو سال و نیم از عمر تدوین آن هفته گذشته تصویب شد.

کلان‌شهر تهران از بهمن‌ماه سال ۸۳ تاکنون منتظر یک برنامه راهبردی بود تا مدیران شهری با استناد به این برنامه بتوانند تهران را اداره کنند. طرح جامع تهران یک بسته سیاستی شامل نحوه ساخت‌وساز و نوع معماری در ساختمان‌ها، کوچه‌‌ها، خیابان‌‌ها، محله‌ها، اتوبان و بزرگراه‌ها و خلاصه هر آنچه که یک مدیر شهری برای مدیریت بر پرجمعیت‌ترین شهر ایران به آن نیازمند است، می‌باشد.

اما طرح جامع تهران این روزها که گویا مراحل نهایی تصویب را در شورای عالی شهرسازی گذرانده، گرفتار نقدهایی از سوی برخی از جمله اعضای شورای شهر تهران شده است.

حدود یک ماه پیش نیز کارگاهی با عنوان کارگاه نقد و بررسی طرح جامع تهران در خبرگزاری ایسنا برگزار شد و در آن مسائلی همچون میزان تراکم پیش‌بینی شده در تهران مورد بررسی قرار گرفت.

پیش از آن نیز کمیته علمی ارزیابی طرح جامع تهران بیش از ۳۰۰پرسش انتقادی نیز طرح کرده بود که رییس نهاد تهیه‌‌کننده طرح جامع تهران وعده اصلاح آنها را به شهردار تهران داده بود. اما دکتر پورموسوی، رییس کمیته ارزیابی طرح در شهرداری تهران در گزارشی که ایسنا آن را منتشر کرده از نبود اطلاعات درباره اعمال اصلاحات موردنظر و سرنوشت وعده‌های اصلاحی داده شده، سخن گفته است.

با این حال این امیدواری می‌رود که طرح جامع برای هدایت کلان‌شهر تهران آن‌طور که انتظار می‌رود اصلاح و نهایی شده باشد تا برنامه‌ریزی‌های کوتاه‌مدت در اداره این کلان‌شهر، تهران را برای زندگی آیندگان سخت و سخت‌تر نکند. همچنین انتظار تک‌تک ساکنان ابرشهر تهران از مدیران شهری نیز این است که اکنون که برنامه بلندمدت اداره شهر تهران تصویب شده اختلاف‌ها و انتقادها نسبت به این برنامه حیاتی برای تهران را کنار گذاشته و با اعتقاد به آن در جهت ساماندهی بخش‌های مختلف شهری اقدام کنند. زیرا زمانی برای نقد باقی نمانده است.