زمینه‌سازی برای سرمایه‌گذاری ایرانیان خارج از کشور در بخش مسکن ضروری است
در مباحث روان‌شناسی نیز پس از تامین غذا، سرپناه و حفاظت از بلاهای طبیعی و غیر‌طبیعی، با رفتن به غارها و اختصاصی کردن به آن اشاره شده است. امروز در کشور ما ایران نیز با توجه به رشد بی رویه جمعیت در آغاز انقلاب برای تامین کالاهای مصرفی اقشار کم‌درآمد شرایطی به وجود آمد که در‌حال‌حاضر نیاز به مسکن مشکل عمده جوانان امروز است. اکثریت جمعیت بیش از ۷۰میلیونی ایران را در‌حال‌حاضر سنین زیر سی سال تشکیل می‌دهد که این خود نشانگر نیاز به مسکن و سرپناه در طول پنج و حتی ده سال آینده است.
مجلس و دولت در سال‌جاری با مشکل تقاضای مسکن از یک طرف و بالا رفتن قیمت صعودی آن از طرف دیگر مواجه شدند و این خود دلیل نداشتن برنامه‌ریزی مناسب در این بخش طی سال‌های گذشته بوده است. طی سال‌های 80 تا 84 تقریبا رشد قیمت مسکن با رشد متوسط و روند معقول استمرار یافت. به طوری که همزمان با رشد قیمت مسکن، رشد تولید مسکن نیز همراه بود و این خود باعث می‌شد که فشار افزایش قیمت مسکن چنان مشهود نباشد.
البته در کنار این موضوع ورود سرمایه‌گذاری بخش‌خصوصی و استفاده مناسب از نقدینگی موجود در این بخش نیز خود دلیل منطقی برای رشد نیافتن بی‌رویه در قیمت‌ها بود. همچنین در همین سال‌ها بود که در کنار قوانین نظام مهندسی، بخش‌خصوصی مسکن‌ساز کشور تحت عنوان انجمن انبوه‌سازان مسکن ایجاد شد و مسوولان بخش مسکن نیز برای حضور بخش‌خصوصی تعریفی مناسب را پیدا کردند.
در‌حال‌حاضر دو شعار محوری در بخش مسکن بیان شده که یکی اعطای خانه‌هایی است که زمین آن به صورت اجاره 99ساله تامین شده و ساخت آن توسط تعاونی‌های مختلف مسکن در کشور صورت می‌گیرد و دیگری طرح‌هایی که قرار است برای نوسازی و بهسازی بافت فرسوده شهرها به اجرا درآید.
در اینجا باید گفت آزموده را آزمودن خطا است؛ چرا که مردم کشور ما در دوران معاصر و قبل از آن همیشه شاهد آن بوده‌اند که هر‌گاه دولت بدون درنظر گرفتن بخش‌خصوصی طرحی را به اجرا درآورده، در پایان با شکست یا عدم تحقق تمامی اهداف از پیش تعیین‌شده طرح‌ها مواجه شده است. بنابراین در شرایط کنونی که بنا به گفته کارشناسان مسکن ایتالیایی که در سال‌های گذشته از پروژه نواب در تهران بازدید کرده بودند و اعلام داشتند «ایران بهشت مسکن‌سازی است» این سوال مطرح می‌شود که؛ چرا دولت به جای ورود به جزئیات طرح‌های ساخت مسکن، ترتیبی اتخاذ نمی‌کند که سرمایه‌گذاران ایرانی‌الاصل خارج از کشور و علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری در ایران، به این بخش ورود پیدا کنند و همراه با دولت و با تقویت بخش‌خصوصی برای ساخت مسکن مناسب به میزان انبوه در کشور اقدام کنند.
استفاده از کلمه مناسب به این دلیل است که ما مسکن ارزان را مناسب نمی‌دانیم، اما اگر تسهیلات مناسب و با اقساط طولانی‌مدت در اختیار خریداران قرار گیرد، می‌توان به راحتی از آن مسکن بهره‌برداری کرد.
بنابراین دولت به جای ساخت مسکن و طرح‌های این‌گونه، باید در شهرهای جدید یا ساخت‌های انبوه مسکن نهادهای خدمات‌رسان به بخش مسکن اعم از آب و برق‌و‌گاز و مخابرات و از همه مهم‌تر حمل‌و‌‌نقل را رهبری کند تا قبل از شروع مسکن‌سازی در این مناطق، زیرساخت‌های مورد نیاز فراهم شوند.
در عین حال لیزینگ مسکن یکی دیگر از طرح‌های وزیر مسکن در سال‌جاری بوده که لازم است قبل از طرح این‌گونه مسائل با توجه به ظرافتی که در مباحث اقتصادی است، بسترسازی مناسب صورت گیرد تا خدای ناکرده ایجاد این موضوع باعث مشکلات جدیدتر در این بخش نشود. البته در این خصوص کشورهای پیشرفته نیز امور ارزنده‌ای را به اجرا گذاشته‌اند که این تجربیات در کشور ما تنها در بخش‌خودرو مورد استفاده قرار گرفته است.براساس آمار گزارش گروه مالی لندن در مورد لیزینگ جهانی منتشره از سوی موسسه پول اروپایی (euromoney ) به عنوان معتبر‌ترین مرکز مطالعاتی مسائل اعتباری و لیزینگ جهان، در فهرست رده‌بندی پنجاه کشور منتخب موسسه نام ایران نبوده و سه کشور رتبه اول نسبت به سال گذشته موقعیت خود را با توجه به شرایط نامطلوب در اقتصاد بین‌المللی ناشی از جنگ عراق در بازارهای پولی و هراس عمومی از بیماری سارس بازارهای جهانی مبادلات لیزینگ خود را حفظ کرده است.
کشور آمریکا کماکان به عنوان سردمدار این بخش بوده و کشورهای ژاپن و آلمان رتبه‌های دوم و سوم را با فاصله زیاد نسبت به رتبه اول دارند که برای اطلاع خوانندگان محترم به بخشی از آن اشاره می‌گردد:
ارسال نظر