هرمز یزدانی

در خبرها آمده بود که دولت سعی دارد با تمهیداتی که اندیشیده است، به نوعی در ساخت مسکن ارزان‌قیمت به تعداد ۵/۱میلیون واحد در سال ۸۶ با تخصیص منابع مالی و زمین با اجاره ۹۹ساله و مجوز ورود مصالح موردنیاز و دیگر تسهیلات توسط وزارت مسکن و شهرسازی و مکلف نمودن شخص محترم وزیر مسکن اقدام کند. این وعده دولت و انجام تکلیف آن توسط متولی مسکن در کشور، نور امید و نشاط را در دل خانواده‌های فاقد مسکن روشن کرد که ان‌شاءا... عملی شود. در مقاله قبلی وعده کردیم که در مقالات بعدی با یک نگاه واقع‌بینانه و کارشناسی شده بدون هیچ گونه غرضی این شعار را بررسی کنیم که با سازوکارهای موجود و پتانسیل‌های داخل و عوامل و صحنه‌گردان‌های تولید مسکن آیا این شعار عملی است یا خیر؟ آیا این یک ترفند سیاسی جهت جلوگیری از افزایش قیمت مسکن یا ثابت نگه داشتن روند افزایش قیمت مصالح تولید مسکن و در نهایت قیمت مسکن است؟ آیا وزارتخانه متولی تولید مسکن موفق خواهد شد یا خیر؟

در این مقوله فرض این است که دولت در طرح این شعار بودجه موردنیاز برای ساخت ۵/۱میلیون واحد مسکونی را از طریق سازمان برنامه در اختیار وزارت مسکن قرار داده و باز فرض بر این است هماهنگی‌های لازم جهت واردات مصالح ساختمانی هم از طریق وزارت بازرگانی و حمل‌ و تخلیه آن در بنادر هم شده است و هیچ مشکل اساسی وجود ندارد و همه بخش‌نامه‌های دولتی دست‌و‌پاگیر زمان‌بر هم رفع شده است، حال درخصوص سیمان موردنیاز این طرح بحث و تجزیه و تحلیل کارشناسی خواهیم کرد.

با یک حساب سرانگشتی، متولیان ساخت مسکن (وزارت مسکن و شهرسازی) جهت تولید ۵/۱میلیون واحد مسکونی، اگر از سازه‌های فلزی استفاده کنند، برای هر واحد ۷۰متری بالای ۱۰میلیون تن سیمان و اگر از سازه‌های بتونی استفاده کنند، بالای ۳۱میلیون تن سیمان و اگر از روش تلفیقی و به نسبت مساوی از سازه‌های فلزی و بتنی استفاده کنند، به بالای ۱۶میلیون تن سیمان

نیاز دارند.

تولید سیمان داخل ۴۳میلیون تن است که ۱۰میلیون تن آن صادر و ۳۲میلیون تن صرف طرح‌های مختلف داخلی می‌شود. پس برای انجام این طرح تولید ۵/۱میلیون واحد مسکونی ضربتی در سال ۸۶ باید سیمان وارد کنیم. سوال اینجا است از کدام کشور یا کشورها وارد کنیم. با بحث تحریم از سوی متحدان آمریکا، از چند کشور محدود می‌توانیم مثل چین و اوکراین و کشورهای آمریکای لاتین که (به لحاظ دوری مسافت مقرون‌به‌صرفه نیست) وارد کنیم. کشور چین سالانه یک میلیارد تن سیمان تولید می‌کند که حدود ۲۵ الی ۳۰میلیون تن آن را صادر می‌کند و اگر فرض کنیم این مقدار صادرات هم با کیفیت و مطابق استاندارد اجباری تولید مسکن باشد و به هیچ کشور طرف قرارداد دیگری در جهان صادر نکند، می‌توان نیاز سیمان طرح تولید ۵/۱میلیون واحد مسکونی را تامین کرد و بازار داخل را از کمبود سیمان نجات داد.

سوال دیگر این است که با گذشت بیش از نیمی از سال ۸۶، وزارت مسکن و شهرسازی چه مقدار سیمان این طرح ضربتی و عظیم ملی را تامین کرده است و آیا اصلا توانسته است نیمی از این مقدار را خریداری و وارد کند؟

آیا افزایش مجدد مصالح ساختمانی خصوصا سیمان در بازار داخل و افزایش قیمت آن به پاکتی ۷۶۰۰۰ریال به دلیل استفاده وزارت مسکن و شهرسازی از ظرفیت‌های موجود تولید داخل برای مصرف طرح ضربتی مسکن بوده است یا ناشی از بی‌برنامگی و ندانم‌کاری‌ها و عدم‌تحلیل درست از شعاری که در عمل، انجام آن در ظرف مدت یک سال غیرممکن و غیرقابل دسترسی است که باعث افزایش مجدد قیمت مسکن در کلان‌شهرها شده است. آیا وزارت مسکن و شهرسازی تولیدی در قالب این طرح داشته است یا خیر؟ (به این سوال‌های وزیر محترم مسکن و شهرسازی جواب دادند.)

وزیر مسکن و شهرسازی چندی پیش ادعا کرد در قالب این طرح، دستور ۳۰۰هزار واحد و بقیه را هم تا آخر سال ۸۶ صادر خواهد کرد.

دستور تولید تا خود تولید یک پروسه زمانی طولانی در تشکیلات دولتی است. در خاتمه توفیق دولت نهم را از خداوند متعال خواهانم و توصیه می‌کنم به حرف مجلس که گفته بدنه دولت از لحاظ کارشناسی ضعیف است را مدنظر قرار دهند و وعده‌های دور از دسترس و غیرواقعی را در جامعه مطرح نکنند و مثال سنگ بزرگ علامت نزدن است را در ذهن مردم امیدوار تداعی نکنند و باعث دلسردی اقشار ضعیف نگردند.

*کارشناس