دولت کره جنوبی در سال های ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۲ میلادی برای جبران کمبود عرضه در بازار مسکن، با برنامه‌ریزی قبلی دو میلیون واحد مسکونی جدید ساخت. در این برنامه کره جنوبی موفق شد سالانه حجم ساخت‌وساز را دو برابر افزایش دهد. در این کشور در سال ۱۹۸۵ تراکم خانوار در واحد مسکونی ۴/۱ بود یعنی هر ۱۴۰‌خانوار در ۱۰۰‌واحد مسکونی زندگی می‌کردند، اما در سال ۱۹۹۵ این شاخص به ۱۶/۱ و در سال ۱۹۹۸ به ۰۸/۱ رسید.به گزارش خبرگزاری فارس؛ دولت کره جنوبی به منظور ساماندهی وضعیت بازار مسکن به‌صورت جدی وارد این بازار شد و دو سیاست اصلی: «افزایش عرضه» و «کنترل سوداگری موجود در بازار مسکن» را در دستور کار خود قرار داد.

در راستای سیاست افزایش عرضه،‌ دولت اقدام به اجرای طرحی کرد که به موجب آن بین سال‌های ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۲ میلادی تعداد ۲‌میلیون واحد مسکونی جهت از بین بردن شکاف میان عرضه‌وتقاضا، تولید و عرضه می‌شدند.

برای این منظور ۵/۶‌درصد از تولید ناخالص ملی به تولید و عرضه مسکن تخصیص داده شد. به این ترتیب تولید مسکن از ۲۰۰‌هزار واحد به ۴۰۰‌هزار واحد در سال افزایش می‌یافت. از سال ۱۹۸۸ تا پایان سال ۱۹۹۲ میلادی بیش از ۲،۷۰۰،۰۰۰ واحد مسکونی بر مبنای این طرح ساخته شد، که ۷۰۰،۰۰۰ واحد بیش از برنامه‌ریزی صورت گرفته بود. افزایش تولید و عرضه باعث شد تا شاخص تراکم خانوار در واحد مسکونی در سال ۱۹۹۵ میلادی به رقم ۱۶/۱ کاهش یابد.