لیلا درخشان

جزئیاتی که رییس اداره طرح و برنامه بانک مسکن از پرداخت وام ۳۰میلیون تومانی اعلام کرده تا حد زیادی قابل تامل است. به‌عنوان مثال حداکثر زمان انتظار برای دریافت وام ۳۰میلیونی ۴۲ماه اعلام شده است. این مقام مسوول در حالی این پروسه زمانی را برای دریافت وام ساخت مسکن اعلام کرده که به نظر می‌رسد این شرایط زمانی فاقد هر‌گونه مشوق لازم برای متقاضیانی‌است که عمده آنان از سازندگان مسکن هستند. چرا که اساسا ساخت مسکن در حدود ۲ سال زمان‌بر است و بدین ترتیب بدیهی است برای هیچ سازنده‌ای به صرفه نیست که نقدینگی خود را در حدود ۳ سال و نیم نزد بانک نگه دارد و سپس اقدام به ساخت‌وساز کند. از سوی دیگر با توجه به نیاز کشور مبنی بر تولید سالانه ۵/۱ میلیون واحد مسکونی به نظر می‌رسد که اگر دولت اقدام به ارائه تسهیلات و مشوق‌های مالی می‌کند این تسهیلات باید به معنای واقعی کلمه باشد. این در حالی است که شرایطی که در‌حال‌حاضر بانک مسکن برای پرداخت وام ساخت ۳۰میلیونی تعریف کرده است به هیچ وجه نمی‌تواند سرمایه‌گذاران را به سپردن ودیعه نزد بانک‌ها به‌منظور اخذ وام وادارد و در نتیجه با وجود اضطراری که در تولید مسکن وجود دارد این مهم به تعویق می‌افتد. ناگفته نماند اخیرا معاون وزیر مسکن و شهرسازی اعلام کرد سال گذشته از مجموع تسهیلات در بخش مسکن فقط ۱۰درصد به بانک‌ها اختصاص داشته و بیش از ۹۰درصد این اعتبارات شخصی بوده است.

بدین ترتیب به نظر می‌رسد با توجه به اوضاع کنونی بازار مسکن و با توجه به اینکه ۹۵درصد ساخت‌وسازها توسط بخش خصوصی انجام می‌شود، ضروری است. دولت با کاهش مدت انتظار برای دریافت وام زمینه‌ای را فراهم سازد تا سازندگان مسکن و متقاضیان مسکن برای دریافت وام از بانک تشویق شوند که در صورت این اتفاق قطعا با تولید مسکن و ایجاد اعتدال بین عرضه و تقاضا تا حدی می‌توانیم چشم‌انداز مثبتی از ساماندهی بازار مسکن در پیش رو داشته باشیم.

واقعیتی که اکنون در نحوه برخورد سازندگان انبوه با تسهیلات ساخت وجود دارد عدم استقبال از این تسهیلات به دلیل عدم کارآیی آنهاست.

در‌حال‌حاضر اغلب واحدهای مسکونی نوساز فاقد وام بانکی است و این نشان می‌دهد به دلیل آنکه وام ساخت صرفه اقتصادی برای سازنده ندارد از آن استفاده نمی‌شود.