مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن به منظور تدوین سند جامع ساماندهی تولید، توزیع و مصرف سیمان، طرح پیشنهادی مجتمع ایران فریمکو را به‌عنوان طرح برگزیده و حائز رتبه اول برای اصلاح ساختار مصرف انتخاب کرد. مهندس علی اصغر کیهانی مدیرعامل ایران فریمکو در این باره گفت: طرح پیشنهادی ما تحت عنوان، «مهندسی معکوس» براساس تجارب کشورهای توسعه یافته و منطبق با شرایط داخلی کشور تنظیم شده است و در صورت اجرایی شدن در کنار ارتقای کیفیت ساخت‌وساز و دوام ساختمان‌ها، هیچگونه بار مالی برای دولت ندارد و از طرفی زمینه اشتغال دائمی بیش از ۵۰ هزار نفر را فراهم می‌کند. به‌گفته کیهانی، سیمان بایستی منطبق بر ساختار مصرف تولید شود نه‌اینکه مرحله تولید سیمان بی‌توجه با شرایط مصرف به تولید سیمان اقدام نماید. مدیرعامل ایران فریمکو افزود: در حال حاضر در دنیا بیش از ۶۰ نوع سیمان پرتلند تولید می‌شود و برای هر مصرفی سیمان مخصوص آن طراحی و تولید می‌شود. این در حالی است که در کشور ما هنوز برای کارهای بنایی که بیش از ۳۰‌درصد از مصارف سیمان را به خود اختصاص داده است، سیمان بنایی تولید نمی‌شود. از طرفی سیمان تولیدی نیز با کلاس مقاومتی پایین تولید می‌شود و به همین خاطر متوسط مصرف سیمان در کشور ما بسیار بالا است. به گفته کیهانی ساختار مصرف سیمان در هر پروژه ساختمانی به‌این شرح است که ۵۵ تا ۶۵‌درصد سیمان به‌صورت بتن سازه‌ای، ۲۵ تا ۳۰‌درصد به‌صورت ملات بنایی و ۵ تا ۱۰‌درصد به‌صورت قطعات بتنی مصرف می‌شود. لذا به منظور رعایت استاندارد‌های لازم با هدف کسب مقاومت و دوام طولانی مدت، بخش بتن سازه‌ای باید به‌صورت بتن آماده در کارخانجات تولید بتن فرآوری شود. برای مصارف بنایی نیز باید سیمان مخصوص بنایی تولید شود و نسبت به تشویق بخش خصوصی جهت راه اندازی واحدهای صنعتی تولید ملات خشک آماده اقدام کرد.

به گفته مدیرعامل ایران فریمکو با نگاهی ساده به وضعیت مصرف سیمان در کشورهای مختلف به این نتیجه می‌رسیم که ساختار مصرف سیمان در دنیا تقریبا یکسان است، ولی در کشور ما متاسفانه این ساختار غلط و معیوب است و این ریشه‌های تاریخی بسیاری دارد، زیرا در کشور ما کمتر از ۱۵‌درصد سیمان مصرفی در بخش ساختمان وارد چرخه فرآوری صنعتی می‌شود، ولی در کشورهای توسعه یافته این رقم بیش از ۸۰‌درصد است. به گفته کیهانی در کشور ترکیه که به اندازه ایران تولید و مصرف سیمان دارد بیش از ۳۶۰۰ ایستگاه صنعتی تولید بتن وجود دارد، ولی در کشور ما کمتر از ۱۰۰۰ واحد تولید بتن فعالیت می‌کنند. به گفته کیهانی عدم کنترل‌های مرحله مصرف باعث به‌وجود آمدن وضعیت فعلی شده است.