محمد مهدی رادمند

قسمت دوم

دلایل سرمایه‌گذاران بخش مسکن

آنانی که مسکن را به عنوان بازاری برای اهداف سرمایه‌گذاری خود برگزیده‌اند، دلایلی چند را در این راستا بیان می‌کنند که عبارتند از: - تولید مسکن امری خداپسندانه و تجارتی شرعی است.

- این کالا قابل دزدی و سرقت و نابود شدنی نیست.

- این کالا در صورت رکود بازار فسادپذیر نیست.

- این کالا قابل وارد کردن از خارج نیست.

- این کالا همواره در سبد نیازهای اساسی مردم قرار دارد.

- رشد جمعیت بازار تقاضای این کالا را تضمین می‌کند.

- به صورت سنواتی هر ساله رشد قیمت بیش از تورم در این کالا مشهود بوده است.

- با تولید این کالا می‌توان هنر و استعداد تیم معماری را نمایش داد. (ارضای نیازهای بروز توانمندی‌های فردی و تیمی)

- با تولید این کالا توان سازندگی و ماندگاری هر فرد یا تیم کاری در جامعه به نمایش در می‌آید.

- فرصت‌های کسب منافع حاشیه‌ای در تولید این کالا بسیار زیاد است (مثل حق مرغوبیت یا اشرافیت این کالا در صورت توسعه خدمات شهری و...)

- امکان استفاده از این کالا به‌عنوان ضمانت یا رهن در مقابل دریافت خدمات یا وجوه نقد از شخصیت‌های حقیقی و حقوقی.

ملاحظه می‌شود که همه اهداف انسان‌های فعال در این حوزه سوداگری و تجارت به ناحق خون مردم را در شیشه کردن نیست. بسیاری از این اهداف سرمایه‌گذاران این حوزه قابل تمجید بوده و حتی با ترغیب آنها می‌توان موجبات رونق دهها صنعت وابسته به بخش مسکن و نیز موجبات آبادانی شهرها و جلوگیری از آسیب‌ها و بلایای طبیعی مثل زلزله و سیل را نیز از بین برد.

مسکن در بازار سرمایه

با توجه به کاربردهای متعددی که مسکن در جامعه کنونی ما پیدا کرده است، به نظر می‌رسد این کالا به عنوان یک کالای سرمایه‌ای در بازار سرمایه ایران ایفای نقش می‌کند. اگر این نظریه مورد پذیرش واقع شود می‌توان این سرمایه را به چند صورت در بازار پولی کشور مورد توجه قرار داد:

- لیزینگ مسکن

- پذیرش مسکن در بورس اوراق بهادار (به صورت واحد مسکونی یا تجاری یا اداری)

- پذیرش مسکن به عنوان اوراق اجاره بهادار (صکوک)

- پذیرش متری مسکن به عنوان یک کالای سرمایه‌ای به صورت اوراق بهادار

- انتشار اوراق بهادار برای تولید و عرضه انبوه یا محدود مسکن

لیزینگ مسکن

مسکن نیز مثل هر کالای دیگری که می‌تواند موضوع اجاره به شرط تملیک قرار گیرد، دارای ظرفیت‌های کافی جهت موضوع معامله قرار گرفتن در یک عقد شرعی و قانونی می‌باشد.فعالیت‌ شرکت‌های لیزینگ در این بخش می‌تواند از چندین مزیت عمده برخوردار باشند که اهم آنها عبارتند از:

- سرعت عمل نسبت به بانک‌های عامل

- تخصصی‌تر عمل کردن شرکت‌های لیزینگ

- تمرکز فعالیت‌های شرکت‌ها در موضوعات خاص و جلوگیری از رونق بورس بازی مسکن به شکل ناصحیح (نوع زیرزمینی آن)

- انعطاف‌پذیری شرکت‌های لیزینگ در تبدیل وثائق- ضمانت‌نامه‌ها- مدت اعتبارات و تخصیص آنها

- اجتناب از صوری بودن معاملات و خارج شدن این خدمات از محدود معاملات شرعی و قانونی به معاملات ربوی و غیرقانونی

- فقدان محدودیت‌های قانونی و سقف اعتبارات که معمولاً بانک‌ها با آن مواجه هستند.

بورس مسکن

یکی دیگر از روش‌های ساماندهی بازار مسکن و به تبع آن بسترسازی برای تامین مسکن اقشار کم درآمد فعال ساختن بورس مسکن در کشور می‌باشد.