گروه مسکن - با عنایت به این که مقاله‌ای از دکتر محمد آئینی، کارشناس برنامه‌ریزی و توسعه شهری تحت عنوان «بسته‌های سرمایه‌گذاری، فراروی بخش‌خصوصی» در روز سه‌شنبه ۲۴ اردیبهشت ماه سال‌جاری در همین صفحه منتشر و دو پاراگراف انتهایی آن از قلم افتاده بود، این مطلب به طور کامل در ادامه می‌آید: با توجه به دسته‌بندی بسته‌های سرمایه‌گذاری قابل تعریف در بافت فرسوده می‌توان به صراحت بیان داشت که پروژه‌هایی که معمولا تولیدات آنها واحدهای مسکونی، تجاری، اداری، خدماتی و نظایر آنها است و نیز پروژه‌هایی که علاوه بر تولید واحدهای مسکونی و تجاری و خدماتی شامل اجرای بخشی از شبکه‌ها و معابر و فضاهای عمومی مور نیاز هستند، با شرایط مورد انتظار سرمایه‌گذار تطبیق داشته و می‌توان در مجموعه ۵۰هزار هکتار بافت فرسوده شهری کشور که عمدتا در مراکز شهری واقع هستند، پروژه‌های قابل توجهی را پیدا کرد که کاملا بازده مالی مورد انتظار را برآورده کنند.

اما با توجه به پیچیده و چند وجهی بودن امر بهسازی و نوسازی شهری برای تعریف بسته‌های متعدد سرمایه‌گذاری و جلب سرمایه‌گذاران بخش‌خصوصی و غیردولتی، لازم است بسترها و زیرساخت‌ها و ساختارهای مدیریتی انجام کار فراهم شود. بدین لحاظ تا زمانی که ساختارهای مدیریتی، اجرایی، زیرساخت‌ها و بستر امر بزرگ بهسازی و نوسازی شهری فراهم نشود، نمی‌توان امید داشت که برنامه‌ها و طرح‌های مربوطه تحقق یابند یا شاهد حضور سرمایه‌گذاران بخش‌خصوصی بود. سخن آخر این که به‌رغم فراهم نبودن برخی الزامات بالا، به نظر می‌رسد آینده این صنعت در دست سرمایه‌گذارانی خواهد بود که به عنوان پیشتاز زودتر از دیگران وارد صحنه شده و جای‌پای خود را محکم کرده باشند.