سه‌برابر نیاز بازار، آسفالت تولید می‌شود

دنیای‌اقتصاد- کرج- مجید طاهرخانی: رییس انجمن تولیدکنندگان آسفالت در استان‌های تهران و البرز با طرح سه پرسش درباره وضعیت فعلی بازار تولید و مصرف آسفالت، گفت: دولت باید دستور بدهد از صدور هرگونه مجوز چه دائم و چه موقت حداقل تا ۲۰ سال آینده در زمینه تولید آسفالت در استان‌های تهران و البرز جلوگیری شود. سید جلیل طباطبایی با بیان اینکه «چرا آسفالت خیابان‌ها زود خراب می‌شود؟

چرا قیمت فروش آسفالت ارزان است ولی برای مصرف کننده آسفالت گران تمام می‌شود؟ و بالاخره اینکه چرا وزارتخانه و سازمان‌های تابعه صدور مجوز در دو استان تهران و البرز سه برابر نیاز آسفالت، مجوز احداث کارخانه آسفالت صادر کرده‌اند، تاکید کرد: خرابی آسفالت از آنجایی صورت می‌پذیرد که زیرساخت خیابان اصولی و فنی و با مصالح مرغوب و بر اساس شاخص دقیقی که میزان حجم و وزن و سرعت تردد وسائط نقلیه روی آن محاسبه و ضخامت لایه‌ها مرحله به مرحله بسترسازی شده، انجام نمی‌گیرد.

وی افزود: از طرفی قیر که حدود ۶ درصد وزن اصلی آسفالت را تشکیل می‌دهد ماده اصلی ساخت آسفالت است، اما انحصار به وجود آمده در تولید قیر باعث شده بهبود کیفیت مدنظر قرار نگیرد و آنها تنها به دنبال راهکاری هستند تا از طریق افزایش کمیت و بالا بردن نرخ قیر بدون افزایش کیفیت و مرغوبیت درآمد بیشتری کسب کنند. وی با بیان اینکه قصد وارد شدن به این مبحث را ندارد اما با این حال لازم است همه بدانند که چرا از ۱/۱۲/۸۶ تا ۱/۳/۹۱ قیر تنی ۹۰ هزار تومان به ۷۳۰ هزار تومان رسیده و در کیفیت قیر بهبودی مشاهده نشده است، تصریح کرد: وقتی اصلی‌ترین ماده مصرف شده در آسفالت کیفیت لازم را نداشته باشد کل آسفالت‌هایی که تولید می‌شود مشکل دار است، از طرفی نقطه مقابل انحصار اجبار می‌باشد که دستور دولت در جلوگیری از افزایش نرخ شن و ماسه طی ۵ سال اخیر باعث شده شن و ماسه‌ای که باید هر تن ۱۲ هزار تومان باشد، مجبورند ارزان بفروشند این ارزانی نیز کیفیت و دانه‌بندی و منحنی و سایزبندی مصالح مصرفی مخصوص آسفالت را دچار نقصان می‌کند، ضمن آنکه آن بخش عمده‌ای از کیفیت آسفالت در زمان حمل و اجرا توسط عوامل انسانی و ماشین‌آلات و نظارت بر اجرای امورات دچار چالش می‌گردد ما نمی‌توانیم از آسفالتی که با ماشین آلات بی‌کیفیت ۳۵ سال قبل پخش و اجرا می‌گردد انتظار مرغوبیت داشته باشیم.

رییس انجمن تولیدکنندگان آسفالت در استان‌های تهران و البرز گفت: باید کیفیت قیر مصرفی در تولید آسفالت دارای مرغوبیت و استاندارد روز کشورهای اروپایی و آمریکایی باشد، شن و ماسه‌های مصرفی در آسفالت به واقع مشخصات فنی لازم را دارا باشند و نیروی انسانی در اجرای آسفالت کارآمد و با تجربه باشند و از ماشین‌آلاتی برای پخش آسفالت استفاده شود که حداقل سال ساخت آنها کمتر از ۲۰۰۷ میلادی نباشد.

علاوه بر آن آسفالت تولیدی از شرکت‌هایی خریداری شود که مورد تایید اتحادیه‌ها و انجمن‌های ذی‌ربط هستند و از این اتحادیه‌ها و انجمن‌ها به واقع تضمین اجرایی لازم را کارفرما اخذ کند تا از بروز هرگونه معایب جلوگیری شود. ضمن آنکه تعهد گرفته شود و دقت و نظارت دقیق نمایند که عمر مفید آسفالت از یکی دو سال فعلی حداقل به ده سال افزایش یابد.

وی همچنین گفت: قیمت آسفالت مانند تمامی‌کالاهای تولیدی بر اساس قیمت تمام شده که خود دارای اجزای مختلفی می‌باشد و سود عادله تعیین می‌شود که اکنون قیمت یک تن آسفالت رقمی ‌بین ۱۰۰ تا ۱۲۰ هزار تومان است، یعنی تقریبا نصف قیمت آسفالت در بعضی از کشورهای دیگر.

این قیمت در استان‌های تهران و البرز زمانی برای فروشنده آسفالت سود آور خواهد بود که کارفرما و خریدار در قبال آسفالت تحویل شده پول آن را نقد بپردازد از آنجایی که مصرف‌کنندگان آسفالت که عموما شهرداری‌ها و سازمان‌ها و ادارات دولتی هستند با حذف صلاحیت‌های شرکت‌های تولیدکننده تنها ارزان بودن قیمت را ملاک انتخاب فروشنده و انعقاد قرار‌داد با او می‌دانند و با نپرداختن به موقع پول به فروشندگان آسفالت و اعمال تهاتر به جای پول نقد عملا بنیه مالی فروشنده آسفالت را دچار چالش می‌کنند، سخت می‌توان به بهبود کیفیت آسفالت‌ها امیدوار بود.

طباطبایی همچنین گفت: امروز کارخانه‌های آسفالت مجبور هستند برای اینکه همه آنها بتوانند یک ششم ظرفیت اسمی‌واحد خودشان کار کنند میزان مصرف آسفالت را بین خود به صورتی که قانون اجازه می‌دهد تقسیم کنند و این بدترین نوع اقتصاد است که نرخ بهره وری در آسفالت عملا از روزانه ۱۲ ساعت به روزانه ۲ ساعت کاهش یافته است. اینگونه تصمیم‌گیری‌های اشتباه بعضی مسوولان باعث می‌شود، سرمایه سرمایه‌گذار از بین برود و به جای ایجاد اشتغال بیشتر اخراج پرسنل و کاهش استفاده از نیروی کار در کارخانه‌های آسفالت به وجود آید.