دنیای اقتصاد: عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس با تشریح ۵ چالش مدیریت زمین در شهرها گفت: هم اکنون تنها ۱۹ درصد از زمین‌های تملک شده از سوی دولت صرف طرح‌های کارآمد در حوزه تامین مسکن شده و ۸۱ درصد ظرفیت این اراضی بدون استفاده مانده است. به گزارش «دنیای اقتصاد»، ابوالفضل مشکینی افزود: طی سال‌های ۵۸ تا ۹۰، دولت ۲۵ هزار هکتار زمین تملک کرده است که از این میزان تنها ۱۹ درصد وارد چرخه ساخت و تامین مسکن و دیگر کاربری‌های مفید شده است.

به گفته وی نبود چشم انداز مشخص برای بازار زمین و مسکن، تصمیم‌گیری‌های غیرمشارکتی و متمرکز در بازار زمین، ناهماهنگی سیاست‌های مدیریت زمین طی دوره‌های مختلف و متوالی و همچنین ناهماهنگی نهادهای مدیریت زمین شهری از جمله مهم‌ترین چالش‌های پیش روی مدیریت زمین شهری در ایران محسوب می‌شود. مشکینی افزود: طی سال‌های گذشته تاکنون هیچ ظرفیت نهادی برای حفظ اراضی دولتی ایجاد نشده و به همین خاطر است که می‌بینیم مفهوم زمین‌خواری تنها برای اراضی دولتی قابل استفاده است و کاربرد دارد، چرا که در اراضی خصوصی مالکان حد و مرز زمین‌های خود را به درستی تعیین کرده و مانع از تجاوز زمین خواران به اراضی خود می‌شوند. وی نبود چشم انداز مشخص در قوانین مربوط به نحوه حفظ و حراست و مدیریت اراضی شهری را از دیگر چالش‌های مدیریت زمین شهری عنوان کرد و ادامه داد: به‌طور متوسط هر ۱۰ سال یکبار مجوز تصرف اراضی دولتی با برخی تغییرات در قوانین و مقررات داده شده است؛ به عبارت دیگر اجازه داده‌ایم زمین‌های دولتی تصرف شود و۱۰ سال بعد نیز به آنها رنگ و بوی قانونی داده‌ایم؛ در واقع در تمام سال‌های گذشته سیاست‌ها و قوانین مربوط به مدیریت زمین شهری به‌صورت ریتمیک تغییر کرده است.

عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس خاطرنشان کرد: تا زمانی که زمین در کشور ما یک ابزار قدرت محسوب می‌شود و این ابزار در اختیار دولت ملی است تجاری‌سازی زمین امری بدیهی است. وی به وجود سه الگوی سیاست‌گذاری در بازار زمین طی ادوار مختلف در کشور اشاره کرد و گفت: طی سال‌های متوالی سه رویکرد مداخله حداکثری دولت، رویکرد رهاسازی به معنای دخالت غیر مستقیم دولت در سیاست‌های زمین و رویکرد بینابین در مدیریت زمین شهری اتخاذ شده است که تمام مشکلات گفته شده در حوزه مدیریت زمین شهری در تمام این رویکردها به چشم می‌خورد.