مولفه‌‌‌‌های کلان محیطی مانند روندهای اقتصادی، سلامت عمومی، جنگ، پیشرفت‌‌‌‌های فناوری و تغییرات محیط‌‌‌‌زیست اغلب شوک‌‌‌‌های غیرمنتظره‌‌‌‌ای برای سازمان‌‌‌‌ها ایجاد می‌‌‌‌کنند. به همین دلیل، تاب‌‌‌‌آوری و توان عبور از این شوک‌‌‌‌ها، تعیین‌‌‌‌کننده توان بقا و رشد آنهاست.

چالش توسعه پایدار باعث شده سازمان‌ها تفکر نوآوری مبتنی بر پایداری و تاکید بر حداکثر سودآوری کوتاه‌مدت را به ایجاد ارزش افزوده بلند مدت برای کلیه ذی‌نفعان تغییر دهند، به طوری که سازمان‌های پیشرو به این نتیجه رسیده‌‌‌‌اند که در کنار تاکید بر مسائل اقتصادی لازم است بر مسائل اجتماعی و زیست‌‌‌‌محیطی نیز تاکید ویژه‌‌‌‌ای داشته باشند.

در کنگره دو‌سالانه بین‌المللی انکولوژی کودکان که در روزهای ۲۶، ۲۷ و ۲۸ اردیبهشت ماه سال‌جاری برگزار می‌شود، دکتر مرتضی اشرافی، جراح مغز و اعصاب کودکان، در مورد «رویکرد چند‌تخصصی به تومورهای مغزی کودکان» سخنرانی می‌کند.

اواسط سال ۲۰۲۰ بود. «مایل فابین» در حال عبور از خیابان، مردی نابینا با عصای سفید را دید که داشت تصویری با شخصی صحبت می‌‌‌کرد. مایل متوجه شد که او سعی دارد از یکی از بستگانش کمک بگیرد تا به اسکوترهای برقی و تابلوهای رانندگی و سایر موانع برخورد نکند.

همان توکر، معاون ارشد ۳۲ ساله واحد تعامل با مشتری شرکت لین ترالور (LaneTerralever) که یک آژانس بازاریابی مستقر در فینیکس است، در گفت‏‌وگو با بیزنس اینسایدر گفته: «درباره نسل زد چیزهای زیادی وجود دارد که من عاشقشان هستم. آنها خلاق و نترس هستند. من در یک آژانس بازاریابی کار می‏‌کنم که خدمات کاملی ارائه می‌دهد. در اینجا رهبری چند تیم را برعهده دارم که بیشتر مسوول محتوا، تجربه کاربر و تضمین کیفیت هستند. ۶ سال است که مدیر شده‏‌ام و مسوول هفت نفر هستم. من از اینکه به افراد کمک کنم رشد کنند و قدم بعدی‏‌شان را بشناسند لذت می‏‌برم. این بهترین قسمت از شغل من است.»

با وجود درآمدهای نجومی غول‌‌‌هایی مانند آلفابت و مایکروسافت، تعدیل نیرو همچنان در صنعت تکنولوژی ادامه دارد.

بیایید با هم صادق باشیم. اگر دارید این مقاله را می‌‌‌خوانید احتمالا به شغلتان اهمیت می‌‌‌دهید. اما زمانی خواهد رسید که برای چند روز، یا چند ماه یا حتی چند سال، حس کنیم که انگیزه‌‌‌مان را از دست داده‌‌‌ایم. حس می‌‌‌کنیم فرسوده شده‌‌‌ایم. یا حوصله‌‌‌مان سر رفته. از بالا و پایین‌‌‌های شغلمان عبور می‌‌‌کنیم اما از آن لذت نمی‌‌‌بریم یا آن‌طور که باید در آن پیشرفت نمی‌‌‌کنیم. این اتفاق در هر سطحی می‌‌‌افتد، از کارکنان خط مقدم گرفته تا مدیران ارشد.

برای خیلی‌‌‌ها، تجربه کار کردن و زندگی با هوش مصنوعی یک تجربه دل‌‌‌انگیز و رویایی به نظر می‌‌‌رسد؛ به‌‌‌ویژه برای کسانی که متصدی طراحی، ساخت، آموزش و هدایت هوش مصنوعی هستند. همچنین برای سیاستمداران و رهبران کسب و کارهایی که با کمک مشاوران و متخصصان، از هوش مصنوعی مشاوره‌‌‌های لازم را می‌‌‌گیرند. از این منظر می‌توان گفت که برای خیلی‌‌‌ها کار کردن با کمک هوش مصنوعی یعنی فائق آمدن بر بسیاری از محدودیت‌‌‌ها و موانعی که انسان همیشه برای رسیدن‌‌‌ به اهداف و خواسته‌‌‌هایش با آنها مواجه بوده و اکنون به لطف پیشرفت‌‌‌های سریع در حوزه هوش مصنوعی این امکان فراهم ‌‌‌شده که جهش‌‌‌های بزرگ به سمت آینده رخ دهد. این همان اتفاقی است که در سال‌‌‌های اخیر و در عرصه‌‌‌های مختلفی همچون پزشکی، زیست‌‌‌شناسی، شیمی و فیزیک روی‌‌‌ داده و تجربیات فوق‌‌‌العاده‌‌‌ای را برای انسان‌‌‌ها رقم ‌‌‌زده است.

اضافه‌‌‌کاری و سختکوشی در دنیای مدرن تبدیل به فضیلتی تحسین‌‌‌برانگیز شده است. فرهنگ نقش مهمی در این تلقی ایفا می‌کند و افراد را به سختکوشی تشویق می‌کند؛ چرا که افراد به تصور خود (حتی تصوری ناخودآگاه) از این طریق انسان‌‌‌هایی ارزشمندتر خواهند بود.

«اشیش کوتاری»، بنیان‌گذار و مدیرعامل شرکت «Happiness Squad» است که در سال ۲۰۲۲ با این هدف راه‏‏‌اندازی شد که به مردم کمک کند هنر و علم خوشبختی را در زندگی‏‏‌شان ادغام کنند. او پیش از پایه‏‏‌گذاری این شرکت ۲۵ سال در حوزه مشاوره فعالیت داشت و اقدامات حوزه رهبری، رفاه و تاب‏‏‌آوری را سازمان‏‏‌دهی می‏‏‌کرد. در این نوشتار او پنج نکته کلیدی را در این زمینه به اشتراک می‏‏‌گذارد.

شاید عجیب باشد که بدانیم فردی که در یکی از بزرگ‌ترین و شناخته‏‏‌شده‏‏‌ترین شرکت‌های دنیا، مسوول احیای یک بخش هسته‏‏‌ای کسب و کار شده که حدود ۱۰۰۰ فرد حرفه‏‏‌ای در آن کار می‏‏‌کنند، اذعان کرده این اولین تجربه‏‏‌ کاری‏‏‌اش در این حوزه بوده است. استفن گنز، مدیر ارشد تجزیه و تحلیل بینش مشتری در شرکت پپسی، می‏‏‌گوید: «من بازاریابم و قبلا هیچ‏‏‌گاه در بخش بینش مشتری کار نکرده بودم.» اما چشم‏‏‌انداز تازه و «کنجکاوی سیری‏‏‌ناپذیر در مورد انسان‏‏‌ها»، به گنز و تیم جهانی‏‏‌اش کمک کرد تصورشان را در مورد کارکرد بخش بینش مشتری تغییر دهند و مجموعه مهارت‏‏‌های جدیدی را برای آن تعریف و ایجاد کنند.

حتی کوچک‌ترین و پیش‌‌‌پاافتاده‌‌‌ترین عبارات می‌توانند تاثیر زیادی بر تصور مردم نسبت به شما داشته باشند. به‌‌‌عنوان‌‌‌مثال در یک مصاحبه شغلی، چند کلمه ساده می‌تواند کاری کند شما یک مدعی مطمئن یا فردی نامطمئن از توانایی‌‌‌هایش به نظر برسید.

در قسمت قبل، به طور مختصر به خرده استرس بی‌‌‌اعتمادی پرداختیم و دیدیم که بی‌‌‌اعتمادی می‌تواند روی عملکرد ما و همکارانمان تاثیرگذار باشد. وقتی به کسی بی‌‌‌اعتماد هستیم و تصور می‌‌‌کنیم نیت بدی دارد، آنچه احساس می‌‌‌کنیم آن استرس متعارف و معمول نیست؛ بلکه خرده استرسی است که معلول بی‌‌‌اعتمادی است و آسیب‌‌‌های بسیاری هم وارد می‌کند.

همه‌گیری کووید-۱۹ موجب شد دورکاری و کار کردن در مکان‌‌‌هایی غیر از محیط‌‌‌های کاری به یک گزینه جدی و پرطرفدار در بسیاری از شرکت‌ها و سازمان‌ها تبدیل شود. این وضعیت در دوران پس از پایان همه‌گیری کووید-۱۹ همچنان تداوم یافت و گسترش نیز پیدا کرد. بر همین اساس هم بسیاری بر این اعتقادند که عصر جدید دورکاری به مهارت‌‌‌ها و تکنیک‌‌‌های مدیریتی جدیدی نیاز دارد که عمدتا بر افزایش اعتماد بین کارکنان و کارفرمایان و افزایش اشتیاق به کار کردن و شادکاری و مهم‌تر از همه، یافتن راه‌‌‌های جدید و نوآورانه انجام کارها متمرکز خواهند شد. در این مطلب، به چند مورد از مهم‌ترین این مهارت‌‌‌ها و تکنیک‌‌‌ها اشاره و توصیه‌‌‌های کاربردی موثری نیز در این ارتباط ارائه خواهد شد.

بسیاری اوقات، آمادگی کسب و کارها برای تغییرات احتمالی آینده تعیین‌‌‌کننده احتمال موفقیت بلندمدت آنها خواهد بود. با این حال، در یک پژوهش تازه، مشخص شده است که بیشتر کسب و کارها هنوز آماده تغییراتی که برحسب اتفاق مشخص و قطعی هستند، نشده‌‌‌اند: تغییرات مرتبط با پایداری و تحولات دیجیتال. پژوهش جدیدی از شرکت مشاوره مدیریت بین ‌اند کامپانی (Bain & Company) نشان داده است که شکاف نگران‌‌‌کننده‌‌‌ای بین سناریوهای آینده کسب‌وکار و میزان آمادگی کسب و کارها برای این سناریوها وجود دارد. از قطعی‌‌‌ترین تغییرات آینده، حرکت جمعی به سمت پایدارسازی فعالیت‌‌‌های اقتصادی، الزامات دولتی برای این حرکت و البته انقلاب دیجیتال است که به طور مستقیم و غیرمستقیم بر پایدارسازی عملیات کسب و کارها اثر می‌‌‌گذارد (۲۵‌درصد از انتشار کربن کسب‌و‌کارها، مربوط به فناوری‌‌‌های مورد استفاده آنها است).