فرهنگ کسبوکار هندوستان در مقایسه با آمریکا
فرهنگ کسبوکار هندوستان در مقایسه با آمریکا
مترجم: آناهیتا جمشیدنژاد
منبع: redbus۲us
در کشور به شدت متفاوت و پیچیدهای مانند هندوستان، بیان روشی کلی که بتواند برای همه افراد استفاده شود دشوار است.
ناحیهگرایی، مذهب، زبان و نظام فرقهای (کاست) همه عواملی هستند که باید تا در انجام کسبوکار در هندوستان در نظر گرفته شوند. رفتار، آداب معاشرت و نگرش بسته به اینکه چه افرادی را و در چه زمینهای مورد بررسی قرار میدهیم متفاوت خواهد بود.
سلسله مراتب نقش کلیدی در فرهنگ کسبوکار هندیها دارد.
مترجم: آناهیتا جمشیدنژاد
منبع: redbus2us
در کشور به شدت متفاوت و پیچیدهای مانند هندوستان، بیان روشی کلی که بتواند برای همه افراد استفاده شود دشوار است.
ناحیهگرایی، مذهب، زبان و نظام فرقهای (کاست) همه عواملی هستند که باید تا در انجام کسبوکار در هندوستان در نظر گرفته شوند. رفتار، آداب معاشرت و نگرش بسته به اینکه چه افرادی را و در چه زمینهای مورد بررسی قرار میدهیم متفاوت خواهد بود.
سلسله مراتب نقش کلیدی در فرهنگ کسبوکار هندیها دارد. با ریشههای هندو و سیستم کاست در هند، جامعه هندوستان با چارچوب سلسله مراتبی سفت و سختی کار میکند که نقش افراد، موقعیت و نظم اجتماعی را تعریف میکند.
اما بیایید اندکی به فرهنگ کسبوکار و ساعات کاری در هندوستان تامل و آن را با آمریکا مقایسه کنیم.
بیشتر زندگی ما صرف کار کردن میشود. برای تمام وقت کار کردن رسما قرار است شما ۸ ساعت کار کنید. اما مردم با توجه به فرهنگشان در کشورهای مختلف بهطور متفاوتی کار میکنند. اگر در حال برنامهریزی برای اقامت در یک کشور هستید، این موضوع مساله خیلی مهمی است که باید حتما آن را در نظر داشته باشید.
زمانی که با یکی از دوستانم که در بخش فناوری اطلاعات هندوستان کار میکرد صحبت میکردم او گفت که «من ساعت ۸ صبح سر کار میروم و ساعت ۹ شب یا حتی دیرتر به خانه برمیگردم». زمانی که از او پرسیدم « سر کار چه میکنید؟»
«یک ساعت را صرف صبحانه یا چای/ قهوه میکنم، یک ساعت را صرف نهار، کشیدن سیگار و... میشود». با توجه به تجربه کار کردن من در شرکتهای متعدد و با توجه به آنچه در آمریکا تجربه کردهام، فرهنگ کسبوکار در آنجا کاملا متفاوت است.
بسته به شرکت و نقش شما در سازمان ساعات کاری و کل زمانی که در سر کار میگذرانید ممکن است متفاوت باشد؛ اما بهطور کلی افراد در آمریکا تنها ۸ ساعت کار میکنند. آنها ساعت ۸ صبح سر کار میروند و ساعت ۴:۳۰ از سر کار برمیگردند.
این ۳۰ دقیقه اضافی صرف نهار خوردن میشود. برخی شرکتها ساعات کاری انعطافپذیر دارند، آنها به کارکنانشان اجازه میدهند تا در زمان مناسب خودشان کار کنند. برخی ممکن است حدود ساعت ۱۰ صبح سر کار بیایند و تا ۶:۳۰ سر کار باشند. برخی افراد دوست دارند زودتر سر کار بیایند، مثلا ۶ صبح سر کار میآیند و ساعت ۳ اداره را ترک میکنند. هدف ۸ ساعت کار کردن است.
برخی شرکتها حتی از این هم انعطافپذیرتر هستند، آنها به شما اجازه میدهند که چندین روز در هفته را از خانه برایشان کار کنید. بنابراین این مساله کاملا بستگی به سازمان دارد. اما نکته کلیدی این است که مردم دوست دارند تنها ۸ ساعت کار کنند. اگر شما بیش از ۸ ساعت کار کنید، آنگاه برای ساعات اضافی درخواست اضافه حقوق خواهید کرد.
زمانی که صحبت از اهمیت کار میشود، افراد کار کردن را تنها به عنوان «کار» میبینند نه زندگی. با چندین مورد استثنا که ممکن است در مورد کار کردن در منزل یا حتی آخر هفتهها هیچ گونه مشکلی نداشته باشند. این بستگی به فرهنگ دارد. کار کردن بخشی از زندگی است نه خود زندگی. بیشتر مردم بهکار کردن با توجه به اصول اخلاقی علاقهمندند، آنها وقتی قرار است کار کنند، کار میکنند و سر موقع کارشان را انجام میدهند. ضربالاجلها بخش مهمی هستند، نباید هرگز این ضربالاجلها را فراموش کنید. سر وقت حاضر شدن بسیار مهم و ضروری است.
برخلاف هندوستان، که بسیاری از افراد در آن ساعت ۹ صبح سرکار میروند و بعد از ۹ شب برمیگردند. بیشتر آنها تا ۱۲ ساعت سر کار میمانند. کار کردن برای ۱۲ ساعت ضروری نیست؛ یک تفاوت اساسی وجود دارد. کارمندان هندی در سر کار ساعات طولانی برای ناهار، صرف چای، و این قبیل کارها صرف میکنند. واقعیت این است که بهدلیل اینکه بیشتر مهندسان نرمافزار جوان و مجرد هستند، بیشتر تمایل دارند که سر کار بمانند. اما وقتی زندگی و رفاه افراد بهتر میشود و شما رئیس یا مدیری در شرکت میشوید، ممکن است اندکی زودتر به خانه برگردید. مردم تا دیر وقت کار میکنند، گاهی حتی آخر هفته هم کار میکنند. متاسفانه کار کردن به عنوان امری در زندگی دیده میشود که در تلاش برای کامیابی، ترفیع و چیزی شبیه اینها است.
این موضوع مشکلی ندارد. این مساله کاملا به فرهنگ بستگی دارد و خود را با محیط پیرامون منطبق میکند. ضربالاجلها مهم هستند اما مردم تمایل دارند تا با رئیسشان در این زمینه مذاکره کنند، سر وقت حاضر شدن مهم است اما به شدت دنبال نمیشود. اینها تنها تفاوت هستند و بهطور مداوم در حال تغییرند.
با یک ضرب و تقسیم ریاضی درمییابیم که اگر شما جوان هستید و در هندوستان زندگی میکنید و در بخش فناوری اطلاعات مشغول هستید، یک سوم شبانهروز (۸ ساعت) از زندگی شما صرف کار کردن میشود. به اضافه ۴ ساعت بیشتری که در محل کار گذراندهاید. پس زندگی شما ۵۰ درصد بیش از آنچه در ایالات متحده صرف کار میکنید، بهکار پیوند خواهد خورد. گرچه، شرق در حال انطباق دادن خود با غرب است و سعی میکند از خیلی لحاظ خود را با غرب وفق دهد اما هنوز تفاوتها باقی است. مگر اینکه در نقش مدیریتی بالایی باشید و بتوانید ساعات انعطافپذیری کار کنید آنگاه هندوستان یک انتخاب سوالانگیز در این زمینه است.
سعی کنید منطقی در مورد آن فکر کنید؛ بنابراین بیشتر زمان مولدتان در سالهای بهرهور زندگیتان (۲۳-۲۲ یا بیشتر) سر کار یا در حال انجام کار میگذرد. اگر این سالها را در آمریکا زندگی کنید، شاید بتوانید در کارتان خلاقتر بوده و در زندگی تفریح هم داشته باشید. مگر اینکه ساعات انعطافپذیر داشته باشید و گزینهای برای کار کردن تنها برای ۸ ساعت در روز داشته باشید، از چشمانداز بهرهوری، رفتن به هندوستان برای کار گزینه جالبی نخواهد بود.
ارسال نظر