فرهنگ کسب‌وکار در آلمان - ۲۴ فروردین ۹۰

کوشان غلامی

بخش پنجم

سبک‌های ارتباطی آلمانی‌ها

آلمانی‌ها صداقت و روراستی را بر سیاسی کاری مقدم می‌دارند، چرا که اعتقاد دارند مساله اساسی واقعیت است و احساسات شخص نباید مانع از طرح واقعیات شود. برخی فرهنگ‌ها (مانند انگلستان، ژاپن، کره، و...) این‌گونه صراحت و روراستی را به بی‌ادبی تعبیر می‌کنند. با این وجود باید توجه داشت که در آلمان، بی‌پرده سخن گفتن نشانه‌ای از احترام و یک اصل اساسی در جست‌وجوی راهکار صحیح مشکلات مشخص، به شمار می‌رود.

همچنین صراحت در شیوه‌های ارتباطی، نمادی از عدم خود کوچک‌بینی و خود سانسوری محسوب می‌شود. گاهی به بازرگانان آلمانی برچسب گستاخی زده می‌شود و هرچند حقیقتا آلمانی‌ها بابت دستاورد‌های خود بسیار مغرورند، این برداشت گستاخی، بیشتر سوء تعبیری از شیوه صراحت بیان آنها است.

آلمانی‌ها ترجمانی مبتنی بر واقعیت از قابلیت‌های خود دارند که لزوما به معنای گستاخی نیست. در این گونه موارد آلمانی‌ها عمدتا صریح و صادق هستند؛ در حالی که برخی فرهنگ‌های دیگر در به کارگیری زبان به شدت مبهم عمل می‌کنند.

در باب فقدان حس شوخ طبعی در آلمان بسیار گفته‌اند. نمی‌توان با اطمینان گفت آلمانی‌ها فاقد حس شوخ طبعی هستند. آنها نیز مثل تمامی فرهنگ‌ها، شوخی‌های خاص خود را دارند. تفاوت در جایگاه و شیوه بروز آنها است.

در آلمان، شوخی زمان و محل خاص خود را دارد و جلسات کاری جدی، محل مناسبی برای مزاح کردن نیست. هر چه موقعیت جدی‌تر باشد، جدیت بیشتری مورد انتظار است. همچنین از خاطر نبرید که شوخی، مسافر چندان خوش فرجامی نیست. آن چه در یک فرهنگ خنده آور است، ممکن است در یک فرهنگ دیگر کاملا بی‌معنی باشد.

در آلمان، بی پرده سخن گفتن نشانه‌ای از احترام و یک اصل اساسی در جست‌وجوی راهکار صحیح مشکلات مشخص، به شمار می‌رود.

سبک‌های پوششی در آلمان

روی هم رفته آلمانی‌ها در محیط‌های کاری شیک و خوش پوش هستند، اما خود را به کت و شلوار‌های آبی تیره و خاکستری تیره - که مطلوب نمایندگان تجاری انگلستان و آسیا هستند- محدود نمی کنند. در محیط‌های تجاری مردان عمدتا ژاکت و شلوار اسپرت، همراه با پیراهن و کراوات بر تن می‌کنند؛ و زنان لباس‌های شیک غیررسمی می‌پوشند. در برخی شرکت‌های نوین فناوری، لباس‌ها غیررسمی تر هستند، چنان که پوشاک جین، پوشش قابل قبولی به شمار می‌رود.

در کل بهترین شیوه آن است که پیش از ورود به هر شرکت جدیدی، از قبل اطلاعاتی پیرامون سبک‌های پوششی آن کسب کنید.

گذران مفید اوقات فراغت از کار در آلمان

از آنجا که آلمانی‌ها شدیدا قائل به تفکیک زندگی شخصی از زندگی کاری هستند، بسیار غیرمعمول است که برای نهار به رستوران دعوت شوید. دعوت شدن به منزل یک نفر، از آن هم نادرتر است.

مواقع صرف نهار در رستوران - یا در شرکت‌های بزرگتر در سلف شرکت- عمده‌ترین زمان فراغت از کار است.

صحبت پیرامون مباحث کاری در حین صرف غذا غریب نیست، هر چند بد نیست گهگاه موضوعات غیر کاری را نیز پیش بکشید. (ورزش معمولا موضوع مقبولی است)

احیانا اگر به جایی دعوت شدید، مرسوم است که میزبان، هزینه‌ها را بپردازد. متقابلا اگر شما نیز کسی را برای یک نهار کاری دعوت کنید، پرداخت صورتحساب به‌عهده شما است.

در آلمان در تمامی زمان صرف غذا از کارد استفاده می‌شود. غذا خوردن با یک دست در حالی که دست دیگر روی پا قرار گرفته باشد ( چنان که در آمریکای شمالی مرسوم است) برچسب معاشرتی نامطلوبی است.

روی میز گذاشتن انعامی در حدود ۱۰درصد پس از صرف غذا، متداول است.

مواقع صرف نهار در رستوران یا در سلف شرکت، عمده‌ترین زمان فراغت از کار است.