روزنامه‌ای به قیمت یک سنت

هاله گیوری

نیویورک تایمز روزنامه آمریکایی است که از سال ۱۸۵۱ در نیویورک آغاز به کار نموده است. تایمز تاکنون موفق به دریافت ۱۰۴ جایزه پولیتزر که به بهترین روزنامه نگاران اعطا می‌شود شده است که در مقایسه با سایر نشریات رقم بالایی است. در سال ۲۰۰۸ وب سایت این شرکت به عنوان محبوب‌ترین روزنامه آنلاین آمریکایی با ۱۸میلیون مشاهده فردی در ماه شناخته شد. اگرچه از نظر تعداد چاپ محلی بیشترین تعداد را داراست و در کل ایالات متحده رده سوم را بعد از وال استریت ژورنال و «یو اس ای تودی» دارد، تعداد شمارگان آن در روزهای هفته از سال ۱۹۹۰ رو به کاهش نهاد. نام مستعار این روزنامه بانوی خاکستری است و تحت حمایت خانواده بزرگ نیویورک تایمز قرار دارد. شرکتی که ۱۸ روزنامه محلی دیگر را شامل اینترنشنال هرالد تریبون و بوستون گلوب مدیریت می‌نماید. هم‌اکنون آرتور اوش سولزبرگ ریاست را بر عهده دارد که این سمت را از خانواده خود به ارث برده است که از سال ۱۸۹۶ به این کار مشغول بوده‌اند.

شعار روزنامه «همه اخباری که می‌توان چاپ کرد»، در سمت چپ بالای صفحه اول نوشته می‌شود. این روزنامه به بخش‌هایی نظیر خبر، نظرات، تجارت، هنر، علوم، مد تقسیم می‌شود. با اینکه بسیاری از روزنامه‌ها نوع چاپ خود را به شش ستون تغییر داده‌اند، تایمز هنوز در هشت ستون به چاپ می‌رسد و یکی از آخرین روزنامه‌هایی بود که چاپ رنگی را آغاز کرد.

نیویورک تایمز در سپتامبر ۱۸۵۱ توسط روزنامه‌نگار و سیاستمدار هنری جارویس ریموند تاسیس شد. این فرد بعدها به عضویت Whig که یکی از اجتماعات سیاسی آمریکا بود درآمد و سپس به سمت دومین رییس کمیته جمهوری‌خواهان منصوب شد. در اولین شماره چاپ شده با قیمت ۱سنت به ازای هر نسخه، تلاش شده بود که اهداف و بخش‌های مختلف روزنامه معرفی شود و جایگاهی را در میان مردم کسب نماید. این روزنامه به صورت کلی در همه روزهای هفته به جز یکشنبه‌ها به چاپ می‌رسید، اما در۲۱ آوریل۱۸۶۱ به دلیل نیاز مردم به آگاهی از روزها و اطلاعات جنگ صنعتی، تایمز و بسیاری دیگر از روزنامه‌ها اقدام به چاپ روزنامه در روزهای یکشنبه نمودند.

اثر روزنامه در سال‌های ۷۱-۱۸۷۰ زمانی که روزنامه‌ها به افشاگری در مورد رییس توید (یکی از سیاستمداران و زمین‌داران بزرگ آمریکایی و نماینده حزب دموکرات در شورای شهر نیویورک) پرداختند، رو به فزونی نهاد. در سال ۱۸۸۰ تایمز به طور کامل در برنامه‌های سیاسی مستقل عمل نمود و به حمایت از گروور کلولند دموکرات پرداخت. این کار باعث کاهش خوانندگان تایمز شد. سپس آدولف اوکس که ناشر چاتانوگا تایمز بود، در سال ۱۸۹۶ روزنامه را به تصاحب خود درآورد. در همین سال او شعار «تایمز

همه اخباری که می‌توان چاپ کرد» را به وجود آورد و با این کار ضربه‌ای شدید به سایر رقبا نظیر نیویورک ورلد و نیویورک ژورنال آمریکا که به عنوان نشریات زرد شناخته می‌شدند وارد آورد. تحت رهبری این فرد نیویورک تایمز وجهه بین‌المللی یافت. این شرکت اولین اخبار خود را در سال ۱۹۰۴ از قایق خبری به نام هیمون در طول جنگ میان روسیه و ژاپن دریافت نمود که خبر مبنی بر انهدام ناوگان دریایی روسیه در دریای زرد بود. در سال ۱۹۱۰ جابه‌جایی هوایی روزنامه به فیلادلفیا آغاز شد و اولین انتقال، روزنامه به لندن و گذر از اقیانوس اطلس در سال ۱۹۱۹ اتفاق افتاد.

در سال ۱۹۴۰ طول و عرض کاغذهای روزنامه افزایش یافت و جدول کلمات از سال ۱۹۴۲ به صورت منظم در روزنامه‌ها نمایان شد. تایمز نشر بین‌المللی خود را سال ۱۹۴۶ آغاز نمود و در سال ۱۹۶۷ این حرکت متوقف شد، زیرا این شرکت با شرکت‌های نیویورک هرالد تریبون و واشنگتن پست رابطه برقرار نمود و با هم به انتشار هرالد تریبون بین‌المللی در پاریس دست زدند.

این روزنامه سومین رتبه تعداد تیراژ را پس از یو اس ای تودی و وال استریت ژورنال از آن خود نموده است و در ماه مارس ۲۰۰۹ تیراژی بالغ بر ۱۰۳۹۰۳۱ نسخه برای روزهای هفته و ۱۴۵۱۲۳۳ نسخه در یکشنبه‌ها گزارش نمود. در سال ۲۰۰۹ شرکت تصمیم گرفت که به اضافه کردن بخش‌های خاص برای ایالات خاص بپردازد. این بخش‌ها شامل اخبار محلی، سیاسی، ورزش، فرهنگی است و معمولا از طرف یک آگهی دهنده محلی حمایت می‌شود. شرکت علاوه بر دفتر مرکزی خود در نیویورک، ۱۶ دفتر نمایندگی در ایالات مختلف و ۲۶ دفتر نمایندگی خارجی دارد.