فروش بالای آخرین بازمانده شرکت روور

کوشان غلامی

روور (Rover) یک کارخانه اتومبیل سازی است که دفتر مرکزی آن در گایدون انگلستان واقع شده است.

این کارخانه در تولید خودروهای دودیفرانسیل، قدیمی‌ترین کارخانه در جهان پس از جیپ می‌باشد. لندروور به عنوان پیشتاز خودروهای چندمنظوره غیرنظامی‌در سال ۱۹۴۸ توسط کمپانی روور تولید می‌شد، ولی این کمپانی بعدها با گسترش دامنه تولید خود، مدل‌های جدیدتری از جمله رنجروور، لندروور، کامیونت لندروور، لندروور دیسکاوری، لندروور دیفندر، و لندروور فریلندر را تولید کرد.

پس از پایان یافتن جنگ جهانی دوم، با تلفات و ویرانی‌هایی که این جنگ به بار آورده بود، کارخانه روور که در سالى هیل انگلستان واقع شده بود، مانند بسیارى از کارخانه‌هاى دیگر تصمیم گرفت سیاست جدیدی را براى تولیدات خود اعمال کند و با انتخاب صنعت خودروسازی، لندروور متولد شد.

این کارخانه در آن زمان به تولید لوازم و ماشین‌آلات مورد نیاز در شرایط جنگ مشغول بود و در کنار آن تعدادی اتومبیل موریس نیز تولید می‌کرد. شرکت روور با پایان گرفتن جنگ تصمیم به تولید وسیله نقلیه‌اى گرفت که بتواند با صادر کردن آن، قسمتى از نیاز وارداتى خود، نظیر مواد اولیه را تامین کند و همچنین خودرو تولید شده را براى فعالیت‌هاى عمرانی پس از جنگ نیز استفاده کند.

«موریس ویلکس» سرمهندس کارخانه، به همراه برادرش تصمیم به طراحى و تولید یک اتومبیل چندمنظوره دودیفرانسیل گرفتند که بتوانند آن را جایگزین اولین و تنها خودروهاى دو دیفرانسیل آن زمان، نظیر جیپ‌هاى فورد و ویلیس کنند. زمان در تولید این خودرو بسیار حائز اهمیت بود، زیرا باید براى بقاى کارخانه هرچه زودتر به بازار جهانى راه پیدا مى‌کرد.

سرانجام بعد از گذشت پنج ماه اولین نمونه این تولید جدید که لندروور نامیده مى‌شد، در ۳۰ آوریل ١٩۴٨ براى اولین بار در نمایشگاه جهانی خودرو در آمستردام، به جهانیان معرفی شد.

این خودرو که داراى ویژگی‌هاى خاصى بود، به سرعت نظر‌ها را به خود جلب نمود. لندروور خودرویى چندمنظوره بود که جزئیات زیادى در طراحى آن رعایت شده بود. این خودرو داراى چهار دنده سبک و چهار دنده سنگین بود و جنس آلومینیومی‌بدنه آن باعث جلوگیرى از زنگ زدگى و پوسیدگى در اثر رطوبت مى‌شد.

سیستم ‌ترمزدستی آن روى گاردان عمل مى‌کرد، بنابراین در شیب‌هاى تند با اطمینان کامل اتومبیل را در سر جای خود میخکوب می‌نمود. از دیگر ویژگى‌هاى این خودرو، تعبیه قسمتی مخصوص بر روى گیربکس بود که توسط آن می‌شد نیروى موتور را براى به کاراندازى دستگاه‌هاى مختلفى نظیر پمپ‌هاى آب، ژنراتورهاى مختلف و ینچ گاردانى (مکانیکى) و بسیارى نیازهاى دیگر استفاده نمود.

دسترسى آسان به قسمت‌هاى مختلف خودرو جهت تعمیرات و نگهدارى آسان آن نیز این خودرو را متمایز کرده بود و همین تمایز باعث شد تا ایده‌‌هاى مختلفى با الگوبرداری این خودرو شکل بگیرد. مانند اتومبیل آتش نشانى یا وسیله سم‌پاشى زمین‌هاى کشاورزى و حتى نوعی‌ هاورکرافت یا لکوموتیو کوچک براى کارهاى سبک بر روى ریل راه آهن.

شرکت روور در سال ۱۹۶۷ جزئی از کارخانه لیلاند موتور گردید که این کارخانه در سال بعد با هلدینگ بریتیش موتور ادغام شد و «بریتیش لیلاند» را تشکیل دادند. در دهه ۱۹۸۰ بریتیش لیلاند ورشکست شد و شرکت هوافضای بریتانیا در سال ۱۹۸۸ گروه روور را خریداری کرد.

این پایان جابه‌جایی‌های روور نبود و در سال ۱۹۹۴ این شرکت بی.ام.و بود که مالکیت روور را به دست گرفت. در تمامی‌این سال‌ها لندروور به عنوان پرفروش‌ترین خودروی گروه روور و به نوعی سمبل این شرکت تبدیل شده بود و همین باعث شد که پس از انحلال شرکت روور، آخرین بازمانده آن یعنی لندروور در سال ۲۰۰۰ توسط شرکت فورد خریداری شود.

لندروور اتومبیلى بود که از ابتدا با هدف چندمنظوره بودن ساخته شد و در بسیارى از مناطق دورافتاده اولین خودرویى بود که مردم با آن آشنا شدند. امروزه لندروور دیفندر به عنوان خودرو حمل و نقل نظامی، فرماندهی و حمل ادوات و... استفاده می‌شود و در بسیاری از ارتش‌های دنیا نظیر انگلستان، پاکستان، هند، ایتالیا، استرالیا و کانادا مورد استفاده قرار می‌گیرد.

شرکت لندروور از سال ۲۰۰۸ متعلق به شرکت اتومبیل سازی «تاتا موتورز» هندوستان می‌باشد و به همراه خودروی جگوار، زیرمجموعه «جگوار لندروور» را در این کمپانی تشکیل می‌دهند. لندروور حدود ۱۳ هزار کارمند داشته و در سال گذشته میلادی بیش از ۱۹۴ هزار خودرو در سراسر جهان به فروش رسانده است.