مالزی - ۲۶ مرداد ۹۰

کوشان غلامی

بخش ششم

مهم‌ترین نکات پیرامون فرهنگ کسب‌وکاردر مالزی

۱- مالزی بازدیدکنندگان خود را با انواع بی شماری از فرهنگ‌های مختلف در دنیای کسب‌و‌کار خود روبه‌رو می‌کند. البته یکسری شباهت‌های کلیدی بین آنها وجود دارد که تمامی ‌این فرهنگ‌ها را به هم متصل می‌کند. ۲- از آنجا که مالزی دارای انواع قومیت‌های متفاوت می‌باشد، قبل از ورود به جلسات سعی کنید تا جایی که می‌توانید درباره پتانسیل ارتباطی خود تحقیق و بررسی کنید. این فاکتورها می‌تواند تاثیر بسزایی در قبول یا رد پیشنهادهای شما در جلسه داشته باشد.

۳- با وجود اینکه دولت مالزی تبعیض مشهودی به نفع گروه‌های قومی ‌مالایی قائل می‌شود، هنوز هم جوامع تجاری چینی و هندی نقش حیاتی در دنیای کسب‌وکار مالزی ایفا می‌کنند.

۴- اکثر ساختارهای کسب‌وکار در این کشور، تمایل به داشتن سلسله مراتب دارند. جریان اطلاعاتی از پایین به بالا بوده و اکثر تصمیمات مهم توسط افراد کلیدی مدیریت ارشد گرفته می‌شود.

۵- از آنجایی که مباحثه با افرادی که نقش کمی‌ در تصمیم‌گیری سازمان دارند، زمان زیادی را از شما می‌گیرد، از کلیدی بودن سمت افرادی که با آنها در ارتباط هستید، اطمینان حاصل کنید.

۶- از مدیر انتظار می‌رود که مدیریت کرده و به تصمیم‌گیری بپردازد. کارکنان دوست ندارند که با دستورالعمل‌های مبهم و کلی روبه‌رو شوند.

۷- وظایف، هرچند بسیار محرز باشد که نیاز به توجه مبرم و فوری داشته باشد، تا زمانی که با جزئیات کامل توسط مدیریت ارشد سازمان مشخص نشوند، ممکن است انجام نشده باقی بمانند.

۸- روابط رییس و مرئوسی می‌تواند به روابط پدر و فرزندی تشبیه شود. از رییس انتظار می‌رود که اهمیت زیادی برای رفاه حال کارکنان خود قائل باشد. کارکنان نیز در مقابل این امر، از هیچگونه سعی و کوششی دریغ نکرده و با وفاداری و پشتکار به فعالیت می‌پردازند.

۹- آرمان‌های فردی به عنوان نیازهای ثانویه گروه تلقی می‌شوند. پاداش‌ها و عوامل انگیزشی در ازای موفقیت‌های گروهی اعطا می‌گردند.

۱۰- جلسات ممکن است بسیار طولانی بوده و با صحبت‌های جسته‌گریخته‌ای در جهت ایجاد و تحکیم روابط آغاز شوند و اصلا بعید نیست که تمرکز اصلی جلسات نخست، روی مسائل و موضوعات غیرکاری باشد.

۱۱- باید قبل از شروع کار، روابط به صورت پایدار و مستحکم ایجاد شوند. هیچگاه نیاز به اختصاص زمان و منابع برای تشکیل روابط در پروژه‌ها را دست کم نگیرید.

۱۲- هدف اکثر جلسات، گسترش و افزایش روابط کاری است. این مهم توسط ایجاد یک محیط هماهنگ و یکپارچه به دست می‌آید. هیچگاه سعی نکنید برای گرفتن یک تصمیم آنقدر پافشاری کنید تا این هماهنگی را از بین ببرید.

۱۳- از تاخیر در شروع جلسات یا طولانی شدن زمان خاتمه آنها تعجب نکنید. سعی کنید همیشه این تاخیرها را از قبل در برنامه خود بگنجانید.

۱۴- تمام فرهنگ‌های اصلی که در کسب‌و‌کار خود در مالزی ممکن است با آنها سر‌و‌کار داشته باشید، معمولا گروه‌محور هستند و مهم است که در مذاکرات خود نیازهای کل گروه را در نظر بگیرید، نه فقط نیاز افرادی خاص. جدا کردن یک فرد از گروه برای دادن یک هدیه کوچک یا حتی ستایش و تمجید، می‌تواند باعث خجالت آن فرد در میان اعضای گروه شود.

۱۵- ادب و سیاست از جمله پیش‌نیازهای کسب‌وکار در مالزی است. رک و صریح بودن می‌تواند به عنوان خشونت و گستاخی تلقی شده و فرد مورد نظر را به احترام نگذاشتن محکوم کند. همچنین به نظر می‌رسد چنین کسانی خواهان احترام متقابل برای خود نمی‌باشند.

۱۶- گفتن «نه» یا ارائه اخبار بد برای افراد بسیار سخت بوده و در تایید گفته‌های سایرین معمولا از کلمه «بله» استفاده نمی‌کنند. اصولا کلمه «بله» برای بیان درک و فهمیدن موضوع مورد بحث به کار می‌رود.

۱۷- زبان انگلیسی کاربرد بسیار زیادی در این کشور داشته و بسیاری از افراد دارای گویشی نزدیک به زبان انگلیسی می‌باشند؛ بنابراین برقراری ارتباط در مالزی معمولا بسیار راحت‌تر از سایر کشورهای منطقه بوده و مشکل خاصی تلقی نمی‌شود، ولی به هر حال باید هوشیار باشید که آن چیزی که شنیده می‌شود، لزوما آن چیزی نیست که مورد نظر است. همیشه به دنبال معنی رمزدار در پشت هر صحبتی باشید.

۱۸- در هنگام دادن هدیه، از پیشینه فرهنگی و قومی‌طرف مقابل مطلع شوید. باید بدانید که فرد هدیه گیرنده یک مالایی مسلمان است یا اصالت چینی دارد.

۱۹- باید از اصول دینی و مذهبی اکثریت جمعیت مسلمان مالزی آگاه بوده و درباره مسائلی از قبیل نماز، روزه و عادات غذایی آنان مطلع باشید.

۲۰- زنان در هنگام کار در مالزی با مشکلات کمتری نسبت به سایر کشورهای همسایه از جمله ژاپن و کره‌جنوبی مواجه خواهند شد.