تمرین بشر دوستی در دانشکده‌های کسب و کار
بیشتر علاقه‌مندان به دانش MBA با این هدف وارد دانشکده کسب و کار می‌شوند تا یاد بگیرند چگونه مقدار زیادی پول به دست آورند. اما امروزه، دانشکده‌های کسب و کار این را نیز به دانشجویان می‌آموزند که چگونه این پول را ببخشند.
مترجم: رویا مرسلی
بیشتر علاقه‌مندان به دانش MBA با این هدف وارد دانشکده کسب و کار می‌شوند تا یاد بگیرند چگونه مقدار زیادی پول به دست آورند. اما امروزه، دانشکده‌های کسب و کار این را نیز به دانشجویان می‌آموزند که چگونه این پول را ببخشند. تعداد فزاینده‌ای از برنامه‌های مربوط به کسب‌وکار، دوره‌هایی را ارائه می‌دهند که روی «تمرین بشردوستی» متمرکز است، با این هدف که به دانشجویان MBA بیاموزند چگونه روی لبه استراتژیک این مفهوم،
(در جذب کمک به موسسات غیرانتفاعی، پیگیری استانداردهای اجتماعی و اندازه‌گیری اثر مشارکت خیرخواهانه آنها) فعالیت کنند.
طبق گفته کریستین مک کورمک که مدرس دوره تمرین بشر دوستی در دانشکده کسب‌وکار دانشگاه بوستون است، این دوره جزو محبوب‌ترین درس‌ها برای دانشجویانی است که تخصص آنها در دستگاه‌های غیرانتفاعی است، اما این کلاس‌ها مورد توجه دانشجویان شاخه‌های دیگر مدیریت نیز قرار گرفته است. او می‌افزاید: «بیشتر این دانشجویان در بعضی مقاطع زندگی خود یا از طریق شرکت یا به صورت شخصی کمک‌رسان بوده‌اند و این کلاس به آنها می‌آموزد چگونه به صورت موثر به امور خیریه بپردازند». وی همچنین اضافه می‌کند «بیشتر افراد رشته MBA که تحت آموزش من بوده‌اند از این مساله بهت زده شده‌اند که در بیرون جهانی وجود دارد که آنها هرگز تصور نمی‌کردند چنین دنیایی نیز وجود داشته باشد و از این موضوع که بخشیدن پول چقدر سخت است در تعجب می‌مانند.»
برنامه‌های درسی در دانشگاه‌های مختلف متفاوت است، اما بیشتر دوره‌ها شامل سخنرانی و مقالاتی درباره تاریخچه امور خیریه، مسائلی درباره فرآیند کمک‌رسانی و مواردی درباره بشر دوستی و سیاست‌های عمومی‌می‌شود. به‌علاوه، بسیاری از دوره‌ها شامل قسمتی که در آن دانشجویان مبلغی پول را به موسسات غیر انتفاعی که عقیده دارند شایسته این کمک است، بر مبنای معیارهای مختلفی اهدا می‌کنند.
طبق اظهار موسسه کامپوس کامپکت که مجموعه‌ای از دانشگاه‌ها و روسای دانشگاه‌هاست و به فعالیت‌های مدنی و خدمات آموزشی می‌پردازند، بیش از ۱۰۰ دانشگاه و دانشکده کسب‌وکار در آمریکا وجود دارد که دوره‌های مربوط به امور بشر دوستانه ارائه می‌دهند که دانشجویان در آنها نقش کمک‌رسان را ایفا می‌کنند.
طبق اظهار خانم مگی گراو به عنوان یکی از مشاوران موسسه کامپوس کامپکت در بوستون، نقش این دوره‌ها در تقویت کار تیمی، یکدلی، تفکر عمیق، ارتباطات و تصمیم گیری گروهی است؛ اما از همه مهمتر، طبق نظر این مشاور، این کلاس‌ها این عقیده که «برای بشردوست بودن باید انسان ثروتمندی باشید» را رد می‌کند. او می‌افزاید: «این دوره‌ها به بسط تعریف بشردوستی می‌پردازد و به افراد کمک می‌کند تا خودشان را به عنوان شهروندان فعال و متعهد درک کنند.»
النور گارتون، محقق ارشد توسعه بشردوستی مرکز سیلرمن دانشگاه برندیز، دوره‌ای را در ارتباط با تمرین بشر دوستی در دانشکده کسب‌وکار تدریس می‌کند. طبق گفته او، این دوره آموزشی برای طیف وسیعی از مشاغل، از مسوولان جذب منابع مالی برای مراکز غیرانتفاعی گرفته تا کارمندان دولت که در حوزه مشارکت دولتی - خصوصی کار می‌کنند، مفید است.
هدف او از این دوره روشن کردن مفاهیم مربوط به نوع دوستی و کمک به دانشجویان برای درک نحوه تصمیم‌گیری اعطاکنندگان کمک‌های نوع دوستانه است.
او ادامه می‌دهد: «انسان‌ها تمایل به فکر کردن دارند، (نوع دوستی: آسان است. پول زیادی دارید و می‌خواهید آن را ببخشید) اما برای اینکه واقعا یک فعالیت بشردوستانه انجام داده باشید، باید مشکلات اجتماعی و ریشه آنها را درک کنید. باید قادر باشید اطلاعات زیادی به دست آورید و به ارزیابی این مساله بپردازید که یک سازمان چه می‌کند و باید تصمیمات سختی اتخاذ کنید. اهداکننده‌ها چالش‌های سختی پیش‌رو دارند و من از دانشجویان می‌خواهم که چشم‌اندازشان را به خوبی درک کنند.»
بث برایانت به عنوان یک دانشجوی رشته MBA در دانشگاه برندیز که پیش زمینه‌ای هم در مدیریت غیرانتفاعی دارد، می‌گوید این کلاس‌ها هم نظر شخصی و هم نظر حرفه‌ای او را درباره بخشش خیرخواهانه تغییر داده است.
او می‌افزاید: «در بخش غیرانتفاعی، درباره افزایش بودجه و اینکه چطور پول بیشتری جذب کنیم زیاد صحبت می‌کنیم. این یک دیدگاه ظریف است. افراد در این سازمان‌ها همیشه به سازمان و نیازمندی‌های آن فکر می‌کنند و بی‌وقفه به اینکه نظر افراد
نوع دوست چیست می‌اندیشند. اهدا‌کنندگان باید در موقعیت‌های گوناگون که از آنها درخواست کمک می‌شود خیلی بیشتر از آنکه به این درخواست‌ها پاسخ مثبت دهند، آنها را پس از بررسی‌های لازم رد کنند. انتخاب‌های سختی پیش روی آنها است؛ این اهدا‌کنندگان باید تصمیم بگیرند که پولشان را صرف شروع یک فعالیت مثبت در راستای نوع دوستی کنند یا آن را به گروهی اختصاص دهند که در گذشته عملکرد موفقیت‌آمیزی داشته است؟
خانم برایانت می‌گوید: کلاس به او نشان داد که بشردوستی یک تلاش مردمی است و کمتر به این مساله می‌پردازد که چه مقدار پول اهدا می‌کنید، بلکه موضوع آن بیشتر این است که چطور این مفهوم را گسترش می‌دهید.
«کلاس، این طرز فکر را که برای بشردوست بودن باید ثروتمند بود، نقض کرد».
منبع: فایننشال تایمز
ارسال نظر