مدیرعامل ۶۵ ساله از رمز موفقیت خود می‌گوید
لزوم قدردانی از کارکنان و مشتریان
از نگاه بری، قدردانی کلید موفقیت و شادی، چه در مسیر شغلی و چه در زندگی شخصی است. او توضیح می‌دهد که اگر بتوانیم دلایلی برای قدردان بودن بیابیم، شانس بیشتری برای کاهش اضطراب، افسردگی و استرس خواهیم داشت. این مساله به‌ویژه برای کارآفرینانی اهمیت دارد که در حوزه‌هایی مانند هتلداری باید نیازها و خواسته‌های دشوار مشتریان خود را مدیریت کنند؛ کاری که بری در ۳۰ سال گذشته انجام داده است.
رشد به عنوان یک رهبر کسب‌وکار
تجربه‌های بری در شغل‌های مختلف به او کمک کرده است تا به عنوان یک رهبر کسب‌وکار رشد کند. او برای قدردان بودن از زندگی و داشته‌های کنونی‌اش به مرور خاطراتش می‌پردازد. زمانی که فقط ۱۳ سال داشت، روحیه کارآفرینی را در خود پیدا کرد و به فروش پوشاک مردانه در مغازه پدرش در زامبیا پرداخت. او پس از جذب ذهنیت کسب‌وکار پدرش، در دوران جوانی شروع به تحصیل در رشته پزشکی کرد. نقل‌مکان به اسکاتلند و گذراندن پنج سال چالشی، لازمه این تصمیم بود.
اکنون پس از ۵۰ سال، بری تجربه اقامت، تحصیل و کار در چند کشور را دارد و در حوزه‌های مختلفی مانند پزشکی، املاک و هتلداری کار کرده است. او به عنوان مدیرعامل هتل‌های زنجیره‌ای پیناکل، قدردان تمام کسانی است که با تلاش‌هایشان در این سال‌ها باعث شده‌اند که کسب‌وکار او از یک مسافرخانه محقر به شرکتی چندهتله و پررونق رشد کند. بری در تمام دوران کاری‌اش خود را به چالش کشیده و رشد کرده است. شاید به همین دلیل باشد که همواره از زندگی شغلی و شخصی خود لذت برده است. در حالی که بسیاری از رهبران کسب‌وکار، شغل خود را مانند مسوولیتی سنگین (و حتی مانند یک چک‌لیست دشوار که باید برای امرار معیشت خانواده‌شان تحمل کنند) می‌دانند، بری لال اغلب زندگی شغلی و شخصی‌اش را الهام‌بخش یکدیگر یافته است. او کارآفرینان را تشویق می‌کند که به این پرسش‌ها بیندیشند: «کار چیست و زندگی چیست؟ چطور می‌توان یکی از آنها را بدون دیگری داشت؟» اعتقادش آن است که «باید مسوولیت‌پذیر باشیم و درک کنیم که برای شاد بودن در زندگی نمی‌توانیم از یکی از آنها به خاطر دیگری چشم‌پوشی کنیم.»
درس‌های زندگی
مدیرعامل شرکت هتلداری پیناکل درس‌های زندگی و اصول کاری خود را در ۱۲ مورد خلاصه می‌کند: سخت‌کوشی و تاب‌آوری در مقابل مشکلات، قدردان بودن، حفظ تمرکز، منظم و مسوولیت‌پذیر بودن، پذیرفتن مسوولیت به اندازه توان و اجازه ندادن به خارج شدن حجم کارها از میزان توانایی، مراقبت از اطرافیان، احترام مساوی به همه، مهربان و دلسوز و صریح بودن در تعاملات، صادق بودن حتی هنگام انتقال دشوارترین پیام‌ها، مهار حس خودپسندی و بی‌تفاوتی، تاکید بر تعالی و کیفیت و در نهایت، پیشبرد کسب‌وکار با صداقت و شرافت.
استقامت و تاب‌آوری
حوزه گردشگری و هتلداری، یکی از آسیب‌پذیرترین بخش‌های اقتصادی در همه‌گیری کرونا بود. با این حال، شرکت هتلداری بری همان‌طور که بحران مالی جهانی سال ۲۰۰۸ را به خوبی پشت سر گذاشت، شرایط اخیر را هم تاب آورده است. او رمز عبور از دوره‌های سخت را آمادگی می‌داند.کسب‌وکار او نیازمند خدمت‌رسانی ۲۴ ساعته و در تمام ۷ روز هفته و ۵۲ هفته سال است. اداره مستمر چنین کسب‌وکاری و حفظ دائمی سطح بالای خدمات به اندازه کافی چالش‌برانگیز است. بازسازی و نوسازی ادواری هتل‌ها که گاهی بین ۵ تا ۲۵ هزار دلار برای هر اتاق هزینه دارد، شرایط را دشوارتر هم می‌کند. با این حال، شرکت بری، یک صندوق اضطراری برای عبور از چنین بحران‌هایی دارد.او نه تنها آمادگی برای بحران‌ها را لازم می‌بیند، بلکه آنها را فرصتی برای بازنگری و اصلاح عملیات شرکت‌ها و البته سرمایه‌گذاری‌های جدید می‌داند: «ابهام درباره آینده، همواره در پی بحران‌ها پدید می‌آید. در چنین شرایطی همه به دنبال کاهش هزینه‌ها یا تعدیل نیرو و تعطیلی کسب‌وکارشان هستند، اما برای من، بهترین زمان سرمایه‌گذاری‌های جدید و افزایش املاک شرکت است. با آنکه نمی‌دانیم چنین بحرانی چه مدت ادامه خواهد یافت، به شهود و احساسات خود تکیه می‌کنم. زمانی که مصمم باشم، کارم را می‌توانم انجام دهم.»
او برای استقامت و تاب‌آوری، تحصیلات دانشگاهی را لازم نمی‌داند. در عوض، اعتقاد دارد که کارآفرینانی(فارغ از تحصیلات خود) به اهداف خود دست می‌یابند که شکست‌ها و ناکامی‌هایشان را به چشم درسی جدید ببینند. هر چالش و شکست باید مرحله‌ای از یادگیری دانسته شود. کارآفرینان موفق، سرسختی ذهنی خود را همان‌گونه تقویت می‌کنند که ماهیچه‌ها را تقویت می‌کنیم: از طریق تمرین مهارت‌ها و کار کردن روی تصور شخصی از موفقیت.
مراقبت از اطرافیان
بری طی سالیان فعالیتش متوجه شده است که قدردانی و لذت واقعی را زمانی کسب می‌کند که خود را متعهد به شرکت و مراقبت از اطرافیان خود بداند. او به رغم مسوولیت سنگینی که به عنوان بنیان‌گذار هتل‌های پیناکل دارد، همواره مراقب بوده که مسائل کاری به زمان ارزشمند همسر و پسرش آسیب نزند. او اکنون در دهه هفتم زندگی‌اش، ساعات کمتری را صرف کار می‌کند که بخشی از آن به لطف این موضوع است که مجموعه شرکتش را به نحوی ساخته است که بتواند بدون حضور مستمر او هم با همان کیفیت به فعالیت ادامه دهد. بری به جز لذت بردن از نقش جدید خود به عنوان پدربزرگ خانواده از مسافرت و فعالیتهای فضای باز مانند کوهنوردی، شنا و گلف هم لذت می‌برد.
فارغ از آنکه باید بخشی از زمان خود را با خانواده بگذراند، کاهش ساعات کاری به او فرصت ورزش و رشد شخصی بیشتری داده است. او مربی اختصاصی پیلاتس، تمرینات قدرتی و دوچرخه‌سواری ثابت دارد. علاوه بر آن، گاهی با همسرش در پیاده‌‌روی‌های طولانی در ساحل همراه می‌شود. آن دو به تازگی دوره سه‌ماهه بقا در طبیعت را هم گذرانده‌اند و بخشی از زمان خود را هم به یوگا و مراقبه می‌گذرانند.
بری می‌گوید: «در ۶۰ سالگی متوجه شدم که به اهدافم در جهان کسب‌وکار دست یافته‌ام و زمانش است که وقت بیشتری صرف زندگی شخصی‌مان کنم. سفر به انگلستان برای تماشای مسابقات کریکت، رفتن به تفریحگاه‌ها و مراکز تندرستی و البته صرف وقت با پسرم و خانواده او (که شامل دو نوه‌ام می‌شوند) بخشی از فعالیتهای شخصی‌ام است. همچنین با راهنمایی پسرم، توجه بیشتری به تغذیه خود می‌کنم و روزه‌های متناوب (۱۶ ساعت روزه و ۸ ساعت غذا خوردن در هر شبانه‌روز) را آغاز کرده‌ام.»
رابطه موفقیت و قدردانی
بری تاکید می‌کند که موفقیت برای او، رسیدن به اهداف و دستاوردهایی مشخص نیست. به جای آن، موفقیت را نوعی باور ذهنی مشابه با قدردانی تعریف می‌کند. او توضیح می‌دهد که اگر به مسوولیت‌های خود متعهد باشید و بتوانید از انجام آنها لذت ببرید، همواره احساس موفقیت خواهید داشت. او موفقیت را بر مبنای میزان شادی خانواده‌اش، همکاران و شرکای تجاری و مشتریانش می‌سنجد.
برایمان توضیح می‌دهد: «من موفقیت را به روش‌های زیر می‌سنجم. آیا من و خانواده‌ام از زندگی خود راضی هستیم؟ آیا احساس راحتی داریم؟ آیا از تربیت فرزندم و شیوه زندگی خانواده او رضایت دارم؟ آیا همکارانم (کارکنانم) از همکاری با من و شرکتم خوشحال هستند؟ آیا شرکای تجاری‌ام از من راضی هستند؟ آیا در مواجهه با تمام اطرافیان، بهترین رفتار ممکن را داشته‌ام؟ آیا عطر صفا و خوشی در فضا می‌پراکنم؟»
بری پیشنهاد می‌کند که به جای جست‌وجوی شادی و موفقیت در دستاوردها، باید شادی را در روابط و دستاوردهای کنونی بیابیم. زمانی که قدردان داشته‌های خود باشیم، احساس رضایت و قناعت سراغ ما می‌آید. با آنکه تلاش برای رسیدن به دستاوردها و رشد بیشتر، نگرش سالمی است، حس نارضایتی کارآفرینان اغلب به این دلیل است که همواره جای خالی چیزی را احساس می‌کنند. زمانی که به موفقیت‌ها و دارایی‌های کنونی خود بها بدهیم، قدردان‌تر خواهیم بود. هرقدر هم قدردان‌تر باشیم، شادتر خواهیم بود.
به شیوه‌های مختلف می‌توان در تمام ابعاد زندگی حس قدردانی را پیدا کرد. زمانی که آگاهانه قدر هر لحظه خوب را بدانیم، هر پیروزی کوچک خود را جشن بگیریم و به دیگران چیزهایی را تقدیم کنیم که ما را شاد می‌سازد، نه تنها می‌توانیم روحیه خود را بالا ببریم، بلکه روحیه اطرافیان خود را هم بهبود می‌دهیم.
درباره بری لال
دکتر بری لال، مدیرعامل و بنیان‌گذار شرکت هتل‌های زنجیره‌ای آمریکا، املاکی به ارزش بیش از ۲۵۰میلیون دلار در کالیفرنیا و تگزاس دارد. هتل‌های او با نشان‌های تجاری مختلف مانند هیات رجنسی دابل‌تری، هیلتون، شراتون و ماریوت به فعالیت مشغول‌اند.
او پس از ترک شغل اولیه خود به عنوان یک پزشک برای تبدیل شدن به مدیرعامل یک شرکت سهامی بزرگ، کمک به کارآفرینان برای بهترین عملکرد در حوزه گردشگری و هتلداری را در برنامه خود قرار داد.
او علاوه بر نظارت بر عملکرد ۶۵۰ پرسنل خود، به همراه همسرش یک بنیاد غیرانتفاعی خانوادگی را هم اداره می‌کند که به دانشجویان بورسیه تحصیلی می‌دهد. آنها بورسیه تحصیلی خود را به دانشجویان کم‌بضاعت هتلداری و گردشگری دانشگاه سن‌دیگو اعطا می‌کنند.
دانشجویان از این بورسیه برای افزایش تجربیات تحصیلی خود، از جمله شرکت در کنفرانس‌های ملی نیویورک، فینیکس و لس‌آنجلس بهره می‌برند. بری همچنین به علاقه‌مندان کسب تجربه مدیریت و هتلداری، دوره کارآموزی در شرکت خود را پیشنهاد می‌دهد.
