بیو پلاستیکها و ثروت آفرینی در آینده
پلاستیک سبز. این ثروتمند ۷۳ ساله، مبلغ ۱۰۰ میلیون دلار از داراییهای خودش را در ساخت یک کارخانه پنج طبقه فوقپیشرفته بیوپلاستیک در شائوگاون چین، سرمایهگذاری کرده است. این ساختمان یک سرمایهگذاری مشترک با شرکتی آمریکایی است که پلاستیکهای دوستدار طبیعت حاصل از نوعی بیوپلاستیک موسوم به NuPlasticQ تولید میکند و قرار است تولید مشترک آنها در اواخر امسال کلید بخورد. پاندمی کرونا تاکنون خللی در روند این سرمایهگذاری جدید یا دیگر کسبوکارهای چوی ایجاد نکرده است. او میگوید کارخانههایش در شنزن و شائوگاون، تاکنون عاری از هرگونه ابتلا به کووید ۱۹ بودهاند و کارگرانش عمدتا ساکنان محلی هستند. چوی که رئیس هیاتمدیره شرکت ارلی لایت است، میگوید هیچ سفارشی تاکنون لغو نشده است. او از زمان تاسیس ارلی لایت در سال ۱۹۷۲- زمانی که فقط ۲۵ سال داشت- بحرانهای متعددی را پشتسر گذاشته است. او شبهای بیخوابی را در دوران اپیدمی سارس در سال ۲۰۰۳ به یاد میآورد که نگران شیوع این بیماری در میان پرسنلش بود ولی این اتفاق رخ نداد. اینبار او قصد ندارد ریسک کند و میگوید که اقداماتی انجام داده تا سلامت کارگرانش را در چین بهطور دقیق چک کند. چوی در مصاحبه با مجله فوربس با در دست گرفتن یک ساک خرید پلاستیکی معمولی گفته بود که ماده NuPlasticQ بهکار رفته در تولید این ساک خرید، میتواند با پلاستیکهای معمولی ترکیب شود تا اسباببازی یا آیتمهای دیگری که سازگاری بیشتری با محیطزیست دارند، تولید شوند. این ماده جدید بهجای مواد پتروشیمی از نشاسته گیاه درست شده و اگر روی زمین یا در آب رها شود، بهطور طبیعی و خود به خود، تجزیه میشود. علاقه اولیه به بیوپلاستیکها، ناشی از تلاش برای پیدا کردن جایگزینی ارزانتر برای سوختهای فسیلی بود. وقتی قیمت نفت از سال ۲۰۱۵ شروع به کاهش کرد، هزینههای تولید پلاستیک همراه با آن کاهش یافت. حالا با اینکه حاشیه سود بیوپلاستیکها کمتر از پلاستیک معمولی است، اما تحلیلگران میگویند تکنولوژیهای جدید درحال کاهش هزینه این ماده جدید و بالا بردن کیفیت آن است. با اینکه سرمایهگذاری ۱۰۰ میلیون دلاری چوی در این کسبوکار، در مقایسه با ثروت ۶/ ۶ میلیارد دلاری او رقم ناچیزی محسوب میشود، اما او در جای دیگری میلیونها دلار هزینه کرده تا با اتوماتیکسازی کارخانهها، هزینههای نیروی کار را به حداقل برساند که اقدامی زیرکانه محسوب میشود. چوی تاکنون توانسته تعداد نیروها را از اوج ۸۰ هزار نفر در سال ۲۰۰۸ نصف کند و به ۴۰ هزار نفر برساند. او همچنین به خاطر استراتژی تولید صرف در چین، تحت فشار بوده است. او بهجای اینکه تولید خود را در کارخانههای مختلف جنوب شرق آسیا برونسپاری کند- کاری که دیگر تولیدکنندهها انجام دادهاند- کلیه عملیات تولید اسباببازی را در چین حفظ کرده است. چوی اصرار دارد که این بهترین رویکرد است. او معتقد است انتقال عملیات به شرق آسیا، بلایی را که سر شرکتهای هنگکنگی آمد تکرار میکند. شرکتهای هنگکنگی چهار دهه پیش (زمانی که هزینههای تولید در هنگکنگ بالا رفته بود) عملیات تولید خود را به تایوان انتقال دادند. اما بعد از چند سال، همه دوباره به هنگکنگ برگشتند، چون تولید در تایوان خیلی گران شد و پیدا کردن کارگر با دستمزد مناسب، بسیار سخت بود. به این ترتیب، تیر بیوپلاستیک او، دو نشان میزند. اول اینکه چوی یک جریان درآمدی دیگر از اسباببازی ایجاد میکند و دوم، او با حرکت بالادستی، میتواند از خود ماده اولیهای که برای تولید اسباببازی استفاده میشد هم سود بهدست بیاورد. کارسون چوی، پسر ۳۴ ساله او که معاونت ارلی لایت را بر عهده دارد، میگوید: «امسال بهطور حتم خط تولید را راهاندازی میکنیم و به محض اینکه همهچیز به ثبات رسید، تولید انبوه را شروع خواهیم کرد.» بیوپلاستیک یک بازار رشد حتمی است، چون آگاهی زیستمحیطی در همهجای دنیا درحال افزایش است. در سال ۲۰۱۹ ارزش بازار جهانی بیوپلاستیک به ۷ میلیارد دلار رسید که محققان میگویند تا پنج سال آینده، ظرفیت رشد ۱۶ درصدی را دارد. چوی مطمئن است که میتواند سوار این موج پررشد شود. او میگوید: «در آینده، دنیا به بیوپلاستیکها نیاز دارد.» تقاضا برای پلاستیکهای سبز مورد استفاده در اسباببازیها و دیگر محصولات در حال افزایش است. تعداد زیادی از شرکتهای اسباببازی از مواد پایدار استفاده کردهاند که فقط منحصر به اسباببازیها نیست، بلکه بستهبندی را هم شامل میشود. همین موضوع باعثشده بازار بیوپلاستیک بهشدت رقابتی شود و حتی توجه شرکتهای بزرگ چندملیتی مثل میتسوبیشی ژاپن و توتال فرانسه به این سمت جلب شود. چوی که در شانگهای به دنیا آمده، میگوید والدینش پول خریدن اسباببازیهایی از همین نوعی که او الان در کارخانهاش تولید میکند را نداشتند و به همین دلیل، در دفتر کارش، اسباببازیهایی هم برای کودکان و هم بزرگترها، اطرافش را پر کرده است.