گردآوری و ترجمه: مریم مرادخانی

تا پایان سال ۲۰۱۶ حدود ۶/ ۳ میلیون نفر از نسل بیبی‌بومرها (Baby boomers) بازنشسته خواهند شد، یک چهارم جمعیت جوانان نسل هزاره (Millennial) به سمت مدیریت خواهند رسید و نسل بعد از آنها، «نسل Z» که بین سال‌های ۱۹۹۴ تا ۲۰۱۰ به دنیا آمده‌اند وارد بازار کار خواهند شد. این نوجوانان حدود یک چهارم جمعیت ایالات متحده را تشکیل می‌دهند. آنها را به خاطر جوانی‌شان دست کم نگیرید. آنها در اوج کنجکاوی و تاثیر‌پذیری‌ هستند و در ذهن آنها تصویری از شرکت‌ها، برندها و پیام‌های تبلیغاتی در حال شکل گرفتن است. این جوانان چه ویژگی‌هایی دارند؟ با ورود آنها به بازار کار چه تغییراتی در محیط کار به وجود خواهد آمد؟

مجله فوربس در یکی از مقالات اخیر خود درباره این جوانان این‌گونه نوشته است: «این نسل از دل بحران بزرگ اقتصادی (۲۰۱۰-۲۰۰۸) بیرون آمده‌اند. آنها این بحران را با تمام وجود خود لمس کرده‌اند. در ایالات متحده، اگر وام‌های دانش‌آموزی و دانشجویی نبود، بسیاری از آنها نمی‌توانستند درس بخوانند. بر اساس تحقیقات، این جوانان حتی از جوانان نسل هزاره نیز وفادارتر، انعطاف‌پذیرتر و خلاق‌تر و نسبت به شغل خود واقع‌بین‌تر هستند. آنها شغلی را انتخاب می‌کنند که امکان پیشرفت داشته باشد و توازن میان زندگی و شغل برای آنها از حقوق و دستمزد مهم‌تر است. درست مثل جوانان نسل هزاره، آنها در آغاز فعالیت شغلی از کمک مربیان و پشتیبانان بهره می‌گیرند تا کم و کیف کار خود را یاد بگیرند. آنها بیشتر از جوانان نسل هزاره با یکدیگر در تماس هستند و این ارتباطات را مدیون تکنولوژی هستند. یک سوم این جوانان رویای مدیریت در سر دارند و ۴۵ درصد آنها معتقدند که کار کردن با نسل بیبی‌بومرها چالش ‌برانگیز است». از نظر این جوانان، زندگی واقعی و مجازی جدایی‌ناپذیرند. بر اساس تحقیقات موسسه پیو، محوریت اصلی زندگی این جوانان تکنولوژی است و یک چهارم آنها همیشه آنلاین هستند. آنها تنوع و گوناگونی را دوست دارند و در مقایسه با نسل‌های قبلی خود، در کنار فرهنگ‌ها، نژادها و قومیت‌های مختلف احساس راحتی بیشتری می‌کنند. مجله Women's Wear Daily در گزارشی درباره این نسل نوشته: «آنها این ظرفیت را دارند که تمامی معادلات کسب‌وکار را بر هم بزنند» و «جرمی فینچ» از سایت فست کمپانی معتقد است که آنها می‌توانند اشتباهات نسل‌های گذشته را جبران کنند.تا پنج سال دیگر، جوانان نسل Z حدود یک پنجم جمعیت نیروی کار جهان را تشکیل خواهند داد. این نسل با تکنولوژی‌های وایرلس بزرگ شده‌اند و دنیای بدون اینترنت برای آنها بی‌معنا است. بدون شک وقتی این جوانان وارد بازار کار شوند، محیط کار را دگرگون خواهند کرد.

چه تحولاتی در انتظار ماست؟

این جوانان خلاقند و دوست دارند از نظر اجتماعی تاثیر‌گذار باشند. آنها درست مثل جوانان نسل قبل از خود، نسبت به صحت و سقم محتوایی که مطالعه می‌کنند بسیار حساسند و اگر درباره یک موضوع چیزی ندانند، به خوبی می‌دانند که اطلاعات را از کدام منبع معتبر آنلاین دریافت کنند. آنها به منظور پیشرفت شغلی و کسب تجربه، حاضرند مدت‌ها کارآموزی کنند، اما پس از پایان دوران کارآموزی، از مدیران خود انتظار دارند که به آنها استقلال عمل بدهند. جوانان نسل Z دوراندیشند و از نظرشان، پیشرفت و موفقیت حرفه‌ای در کوتاه‌مدت حاصل نمی‌شود. به باور آنها هر فعالیت حرفه‌ای و هر شغلی، پله‌ای به سوی موفقیت است، حتی اگر در ابتدای کار حقوقی دریافت نکنند.

آنها با مشکلات اقتصادی بیگانه نیستند و به همین علت آماده‌اند که برای امرار معاش، کار کنند. آنها برای دریافت یک حقوق مناسب، حاضرند سخت کار کنند. پس حقوق پیشنهادی شما به جوانی که برای مصاحبه آمده، می‌تواند تصمیم او را زیر و رو کند. آنها انتظار دارند که بتوانند با مدیر خود ارتباط برقرار کنند. هرچند یک جوان نسل Z بخش اعظمی از زمان خود را در اینترنت می‌گذراند، اما دوست دارد ارتباطاتش با اعضای ارشد سازمان به‌صورت مکالمه رو در رو باشد. آنها ترجیح می‌دهند کارها به‌صورت پروژه‌ای انجام شود و انتظار دارند از مدیرانشان بازخورد مستمر دریافت کنند. پس به‌عنوان مدیر یک سازمان باید تلاش کنید با کارمند جوان خود همواره در ارتباط باشید و او را حمایت کنید. برای این جوانان، انعطاف‌پذیری شغلی از مزایایی مثل بیمه درمانی مهم‌تر است. از آنجایی که این جوانان به اصطلاح «خوره تکنولوژی» هستند، ترجیح می‌دهند شغل‌شان با همین حوزه مرتبط باشد. در یک نظرسنجی که از حدود ۴ هزار کارمند جوان از ۱۰ شرکت بین‌المللی انجام شد، معلوم شد که محبوب‌ترین حوزه کاری میان این جوانان، فناوری اطلاعات است. کار از خانه و دورکاری را برای نخستین بار جوانان نسل هزاره به دنیای کسب‌وکار وارد کردند و جوانان نسل Z نیز دنباله‌رو آنها هستند؛ به خصوص که به لطف ابزارهای تکنولوژی، امروز امکان کار از راه دور از هر زمانی بیشتر است.

هانا پین، وبلاگ‌نویس هجده ساله اهل کالیفرنیا می‌گوید: «در واقع ما بومی‌های دیجیتال هستیم. من می‌توانم همزمان یک سند آماده کنم، با دوستم تلفنی صحبت کنم و یک عکس در اینستاگرام آپلود کنم و همه اینها را از طریق آی‌فونم انجام دهم. جوان نسل Z اطلاعات را در کسری از ثانیه به دست می‌آورد و به همان سرعت علاقه‌اش را از دست می‌دهد.» دن شابل، یکی از مدیران شرکت میلنیال برندینگ می‌گوید: «بازاریابان نباید این نکته را فراموش کنند. در عصر اموجی‌ها و استیکرها ما به سازندگان تبلیغات گوشزد می‌کنیم که اگر تبلیغات آنها در قالب پنج کلمه و یک عکس بزرگ ارائه نشود، نظر جوان نسل Z را جلب نخواهد کرد.» آنها بر خلاف جوانان نسل هزاره ترجیح می‌دهند به‌صورت ناشناس در شبکه‌های اجتماعی فعالیت کنند یا حتی‌المقدور هر کسی را به حریم خصوصی خود راه ندهند. اندرو، نوجوان اهل کانزاس می‌گوید: «نگاه نوجوان نسل ما به استارت‌آپ‌هاست. ما دوست نداریم به‌صورت نیمه‌وقت برای یک رستوران فست‌فود کار کنیم. ما دوست داریم کسب‌وکار خودمان را داشته باشیم.» نیل هاوی، اقتصاددان آمریکایی که چندین کتاب درباره تغییرات نسل‌های ایالات متحده منتشر کرده، از این نسل با نام «نسل خاموش» یاد می‌کند؛ نسلی که بیش از نسل‌های قبل روی زندگی حرفه‌ای تمرکز دارد و شاید ثروتمندترین نسلی باشد که قرن حاضر به خود دیده است.