به بهانه هفته بازیافت
به گزارش «ایمنا» هفته بازیافت، رویدادی سالانه از ۲۵ سپتامبر تا اول اکتبر است که خرده‌‌‌‌‌فروشان، برندها، شرکت‌های مدیریت پسماند، انجمن‌های تجاری، دولت‌ها و رسانه‌‌‌‌‌ها گردهم می‌آیند تا به هدف مشترک «تشویق مردم به بازیافت بیشتر» بپردازند. تقریبا ۲۰ سال‌از تصویب قانون بازیافت خانگی در انگلستان می‌گذرد که هفته بازیافت را ایجاد کرد تا دولت، شرکت‌ها و عموم مردم تا حد امکان برای بازیافت اشیا تلاش کنند؛ زیرا مدیریت زباله یک نگرانی جدی جهانی است و بازیافت کالاها یکی از بهترین راه‌هایی است که می‌تواند آینده‌‌‌‌‌ای پایدار را برای نسل‌های آینده تضمین کند.
تاریخچه هفته بازیافت
موضوع بازیافت از زمان‌‌‌‌‌های قدیم برجسته و مورد‌توجه بوده‌است؛ مطالعات نشان می‌دهد که در قرن چهارم پس از میلاد ابزارهای شکسته، بازیافت و مورد‌استفاده مجدد قرار می‌گرفتند. نخستین‌بار کاغذ توسط ژاپنی‌‌‌‌‌ها در سال۱۰۳۱ بازیافت شد. در بریتانیا مواد اولیه ساخت آجر از خاکستر چوب سوخته به‌دست می‌‌‌‌‌آمد که راهی مقرون‌‌‌‌‌به‌‌‌‌‌صرفه برای تولید مواد خام بود. بنجامین لاو؛ نخستین کسی است که با بازیافت الیاف از پارچه‌‌‌‌‌های کهنه و ترکیب آنها با الیاف بکر، پشم منگو را تولید کرد. عصر صنعتی شاهد افزایش خودرو، راه‌آهن و زیرساخت بود و در آن دوران قطعات فلزی، ضایعات آهن و قطعات ماشین‌آلات جمع‌‌‌‌‌آوری و بازیافت می‌شدند.
طی جنگ‌جهانی اول و دوم، به دلیل ضربه بزرگی که بر اقتصاد واردشده بود، اهمیت بازیافت افزایش یافت. کمپین‌‌‌‌‌های بسیاری برای تشویق مردم به بازیافت و استفاده مجدد تا حد امکان سازماندهی شد، زیرا کل جهان با کمبود مواد خام و منابع غذایی مواجه بود. در دهه۱۹۷۰، بازیافت آلومینیوم آغاز شد و زباله‌‌‌‌‌های الکترونیکی برای نخستین‌بار در سال۱۹۹۲ در سوئیس بازیافت شدند. مجمع‌عمومی سازمان ملل‌متحد مجموعه‌‌‌‌‌ای از ۱۷ هدف را برای توسعه پایدار در سال۲۰۱۵ معرفی کرد که هدف شماره۱۲ «مصرف مسوولانه و تولید» بود که به موضوع بازیافت صحیح می‌پرداخت. همان سال‌هفته بازیافت برای تشویق مردم به بازیافت مواد و اشیا در خانه ایجاد شد. در این هفته شرکت‌های رسانه‌‌‌‌‌ای، کسب‌وکارها و دولت گردهم می‌آیند و کمپین‌‌‌‌‌هایی را برای افزایش آگاهی در مورد تغییرات آب و هوا و اهمیت بازیافت برگزار می‌کنند.
حقایقی درباره بازیافت
تحقیقات مختلف ثابت کرده‌است که آلومینیوم را می‌توان بدون افت کیفیت بازیافت کرد که این امر موجب صرفه‌جویی در انرژی می‌شود؛ در واقع بازیافت کالاهای آلومینیومی به مدت دو ساعت در مصرف برق صرفه‌جویی می‌کند.
محققان بر این عقیده هستند که تنها با بازیافت روزنامه‌‌‌‌‌ها می‌توان حدود ۲۰۰میلیون درخت را نجات داد.
بازیافت موجب صرفه‌جویی در مصرف آب می‌شود؛ بر اساس تحقیقات انجام‌شده با بازیافت‌هزار کیلوگرم کاغذ می‌توان حدود ۶هزار گالن آب را ذخیره کرد.
مطالعات نشان می‌دهد که ساخت محصولات پلاستیکی از پلاستیک بازیافتی حدود ۸۰درصد انرژی کمتری نسبت به ساخت آن از مواد اولیه مصرف می‌کند و به این ترتیب موجب صرفه‌جویی در منابع طبیعی می‌شود.
تولید پلاستیک در طول پنج دهه‌گذشته ۲۰۰برابر شده‌است و تمام پلاستیک‌‌‌‌‌های تولیدشده در یک سال، کمتر از نیم سال‌طول می‌کشد تا به حداکثر کاربرد خود برسند.
بیش از ۹۰درصد پلاستیک‌‌‌‌‌های اقیانوسی، فقط از ۱۰ رودخانه می‌آیند که شامل یانگ‌‌‌‌‌تسه، سند، زرد، های‌‌‌‌‌هه، گنگ، آمور، مکونگ، نیل و نیجر هستند.
بیش از سه‌‌‌‌‌چهارم زباله‌‌‌‌‌های موجود در محل‌‌‌‌‌های دفن زباله در سراسر جهان می‌توانستند بازیافت شوند.
ظروف پلاستیکی با بقایای مواد غذایی باقی‌مانده و ضایعات آلی را نمی‌توان برای بازیافت بیشتر پردازش یا پاک کرد.
انرژی ذخیره‌‌‌‌‌شده از بازیافت یک بطری شیشه‌ای می‌تواند یک لامپ ۱۰۰واتی را به مدت چهار ساعت روشن کند.
صنعت نساجی سالانه ۷۹میلیارد متر‌مکعب آب مصرف می‌کند و به همین‌دلیل بازیافت در این بخش حیاتی است.
صنعت مد ۸.۱درصد از انتشار گازهای گلخانه‌‌‌‌‌ای جهان را به خود اختصاص می‌دهد.
نخستین مورد ثبت‌شده برای رویکرد استفاده مجدد، بازیافت کاغذ در ژاپن در سال۱۰۳۱ است.
