آیا زیرساخت‌های مناسب برای شرایط جدید آبوهوایی وجود دارد؟
نفرین طبیعت بر توسعه تصنعی
جادههای دبی پس از بارندگیهای بی‌سابقه در 16 آوریل زیر آب رفت
این گزارش پس از سیل شدید ماه گذشته در امارات منتشر شده‌است، زمانی‌که در برخی از مناطق دبی بیش از ۲۵۰ میلی‌‌‌‌متر باران در ۲۴ساعت بارید که بالاترین رقم در حداقل ۷۵ سال‌گذشته و تقریبا دو‌برابر میزان بارندگی معمول در یک سال‌است. این مطالعه خواستار «افزایش هزینه‌‌‌‌ها» برای کمک به توفان‌‌‌‌های آبوهوایی، از طریق تضمین زهکشی بهتر، ارتقای بخش سلامت و گسترش سیستم‌های هشدار اولیه شد. این سازمان از کشورهای حاشیه خلیجفارس خواست تا زیرساخت‌های موجود را بازنگری کنند و برای محافظت در‌برابر آب‌‌‌‌و‌‌‌‌هوای نامطلوب از طبیعت الگو بگیرند، مانند ساخت کانال‌هایی برای کمک به مهار سیل. این گزارش با عنوان «سیل‌‌‌‌های ناگهانی در خلیجفارس افزایش مییابد»، خاطرنشان می‌کند که خلیجفارس یکی از مناطقی است که به‌شدت تحت‌تاثیر تغییرات آبوهوایی قرارگرفته و دما با نرخ «به‌‌‌‌طور قابل‌توجهی بالاتر» از میانگین جهانی افزایش یافته‌است.
افزایش خطر سیل
در این گزارش آمده‌است: کشورهای حوزه خلیجفارس در حال‌حاضر «شرایط جدید» را تجربه می‌کنند، به این معنی که رویدادهای شدید آبوهوایی مانند خشکسالی و سیل در حال افزایش هستند. هشدارهای اعلام‌‌‌‌شده با نتایج دانشمندان مرتبط است که اعلام کردند تغییرات آبوهوایی منطقه را در معرض خطر بیشتر آب‌‌‌‌و‌‌‌‌هوای شدید قرار می‌دهد. دکتر دیانا فرانسیس، سرپرست آزمایشگاه علوم محیطی و ژئوفیزیک در دانشگاه خلیفه ابوظبی گفت: «در چند مطالعه علمی قبلی به این نتیجه رسیده‌‌‌‌اند که رویدادهای بارندگی شدید، به‌ویژه در فصل بهار، بیشتر و شدیدتر می‌شوند و این شرایط قرار است در دهه‌های آینده ادامه یابد.»
دکتر فرانسیس‌گفت: «دلایل این روند شامل ترکیبی از دما و رطوبت بالا است که به شکل‌گیری «ابرهای همرفتی قدرتمند» که توسط همرفت تشکیل می‌شوند، کمک می‌کند. فرآیندی که در آن هوای‌گرم بالا می‌رود. تغییرات در گردش جوی در سطوح بالای جو مرتبط با جریان‌‌‌‌ها، محرک این رویدادها است.»
دکتر فرانسیس و همکارش دکتر ریکاردو فونسکا در مقاله اخیر خود در مجله Nature Scientific Reports اعلام کردند که مناطق استوایی به سمت بالا (قطب‌‌‌‌ها) گسترش مییابد و امارات و عمان تغییرات آبوهوایی جدیدی را تجربه خواهند کرد که شرایط آنها را از نیمه گرمسیری به گرمسیری (استوایی) تغییر می‌دهد. آب‌‌‌‌و‌‌‌‌هوای استوایی با بارش شدید باران در بهار و تابستان شناخته می‌شود. همان‌طور که در اواخر ماه گذشته گزارش شد، دانشمندان گروه اسناد آب‌‌‌‌و‌‌‌‌هوای جهان دریافتند که توفان‌‌‌‌هایی که در ۱۵ آوریل امارات و عمان را در نوردید، تا ۴۰درصد در نتیجه تغییرات آبوهوایی شدیدتر شده‌است. در گزارش آکسفورد آنالیتیکا آمده‌است: «سیل‌‌‌‌های مکرر به‌ویژه برای زیرساخت‌های عمومی، از جمله خدمات حمل‌ونقل، اورژانس، بهداشت و آموزش مخرب خواهند بود.»
وی خاطرنشان کرد؛ سرمایه‌گذاری صدها‌میلیون درهم در دبی پس از سیل ناگهانی در سال۲۰۲۰ انجام شد که علاوه‌بر سیستم آب توفانی با تونل عمیق ۲.۵میلیارد دلاری، یک تونل ۱۰کیلومتری با قطر ۱۱.۰۵ متر که بسیاری از مناطق جنوبی را زهکشی می‌کند نیز ایجاد شد. این تونل تاثیر سیل‌‌‌‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۴ را برای حدود ۴۰درصد از جمعیت دبی کاهش داد.
با این‌حال، بعید است که چنین طرح‌هایی کافی باشد. این منطقه احتمالا نیازمند‌میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری برای تغییر زیرساخت‌ها با ساخت تونل‌های بیشتر آب باران و کانال‌هایی برای کنترل این امر است. شهرنشینی سریع سیستم‌های زهکشی سنتی را نیز تحت‌تاثیر قرار داده‌است. برای انطباق، مقامات ملی و شهری، توسعه‌‌‌‌دهندگان شهری را تحت‌فشار قرار خواهند داد تا اطمینان حاصل کنند سیستم‌های زهکشی کافی وجود دارد، به‌ویژه در توسعه زمین‌‌‌‌های جدید در مجاورت مناطق بیابانی.
طرح اقدام اقلیمی
دکتر حسن آفتاب‌شیخ، محقق محیط‌زیست دانشگاه آکسفورد، اعلام کرد که نیویورک نمونه‌‌‌‌ای از انواع اقداماتی را که مقامات می‌توانند برای کاهش اثرات بارندگی شدید درنظر بگیرند، ارائه کرده‌است. دپارتمان حفاظت از محیط‌زیست نیویورک یک نقشه تعاملی از شهر آمریکا تهیه کرده‌است که نشان می‌دهد کدام املاک بیشتر در معرض خطر سیل هستند و همچنین کارگاه‌هایی را ترتیب داده که اقداماتی را که ساکنان می‌توانند برای کاهش خطرات انجام دهند، توضیح می‌دهد. این اداره همچنین موانعی را در‌برابر سیل ایجاد‌کرده که ساکنان می‌توانند برای محافظت از اموال خود در صورت وقوع سیل نصب کنند. دکتر شیخ گفت که شهرهای منطقه خلیجفارس نیز می‌توانند به راه‌‌‌‌حل‌‌‌‌های مبتنی بر طبیعت برای کاهش اثرات بارندگی شدید نگاه کنند که می‌تواند شامل زیرساخت‌های سبز باشد، اصطلاحی که ویژگی‌هایی مانند باغ‌های بارانی را پوشش می‌دهد (مناطق کم‌‌‌‌عمقی که رواناب را از سطوح سخت دریافت می‌کنند.)
دکتر شیخ گفت: « کانال‌ها نیز می‌توانند در پیشرفت‌های جدید گنجانده شوند.» وی اشاره کرد که چنین عناصری می‌توانند جذب آب سیلاب را در مناطق مسکونی که مقادیر زیادی بتن وجود دارد، افزایش دهند. خاورمیانه می‌تواند از مخازن کوچک روتردام برای ذخیره آب اضافی باران پیروی کند. همه این گزینه‌‌‌‌ها مقرون‌‌‌‌به‌‌‌‌صرفه هستند و به غیر‌از تلاش برای ایجاد یک سیستم زهکشی بهتر، انعطاف‌‌‌‌پذیری ایجاد می‌کنند. وی افزود که با تغییرات آبوهوایی که باعث شدیدتر‌شدن رویدادهای آبوهوایی می‌شود، خطراتی وجود دارد که حتی سیستم‌های زهکشی ارتقا‌‌‌‌یافته نیز نتوانند با سطح باران مقابله کنند. او گفت: «شما می‌‌‌‌توانید به مردمی که در این مناطق سیل‌خیز زندگی می‌کنند نگاه کنید.» آیا زیرساخت دیگری وجود دارد که بتوانید با کمک آنها برای کاهش خطرات انسانی، در صورت وقوع رویداد، زمان بخرید؟» مقامات در منطقه می‌توانند به‌دنبال توسعه سیستم‌های هشدار اولیه جدید باشند تا ساکنان را از قبل، از خطر سیل آگاه کنند تا بتوانند اقداماتی را برای محافظت از خود انجام دهند.
