بخش خصوصی در سینمای ایران همیشه پا در هواست!
در حال حاضر امنیتی در زمینه بازگشت سرمایه در بخش خصوصی سینما وجود ندارد و قاچاق فیلم و بازار ناامن اکران موانع زیادی برای بازگشت سرمایه پیش روی بخش خصوصی گذاشته است، ضمن اینکه وضعیت اقتصاد کلان کشور هم چند سالی است که اصلا مناسب نیست و در این وضعیت بخش خصوصی هم مجبور است برای اینکه ریسک تولید اثر خود را کمتر کند، برود به سمت جذب حمایتهای دولتی و امکاناتی که برای تولید کالای فرهنگی تخصیص داده شده و اثر را به شکل مشارکتی به تولید برساند.
شرایط باید به شکل منطقی و مطلوب برای ساخت یک فیلم فراهم شود.
در حال حاضر امنیتی در زمینه بازگشت سرمایه در بخش خصوصی سینما وجود ندارد و قاچاق فیلم و بازار ناامن اکران موانع زیادی برای بازگشت سرمایه پیش روی بخش خصوصی گذاشته است، ضمن اینکه وضعیت اقتصاد کلان کشور هم چند سالی است که اصلا مناسب نیست و در این وضعیت بخش خصوصی هم مجبور است برای اینکه ریسک تولید اثر خود را کمتر کند، برود به سمت جذب حمایتهای دولتی و امکاناتی که برای تولید کالای فرهنگی تخصیص داده شده و اثر را به شکل مشارکتی به تولید برساند.
شرایط باید به شکل منطقی و مطلوب برای ساخت یک فیلم فراهم شود. اگر بدون تامین این شرایط فیلمی کلید بخورد یعنی عجله وارد کار شده و در این شرایط فیلم خوبی ساخته نخواهد شود و نتیجه نهایی فاقد استانداردهای لازم است.
یک زمان انقلاب میشود، بعد جنگ آغاز میشود، پس از مدتی جنگ تمام میشود و تحولات اجتماعی و سیاسی داخلی شروع میشود و این چرخه دائما ادامه دارد. چرخهای که بر ساخت آثار فیلمسازان تاثیر مستقیمی دارد. تردیدی نیست که کار فرهنگی بهخصوص فیلمسازی نیازمند وجود یک شرایط باثبات است تا هنرمندی که اثری را خلق میکند با اطمینان از وضعیت آینده خود به سراغ ساخت اثر خود برود.
از طرف دیگر سینما رابطه تنگاتنگی با مقوله اقتصاد دارد و در این شرایط لازم است فیلمساز با یکسری شرایط از پیش تعیین شده اقتصادی روبهرو باشد، متاسفانه شرایط اقتصادی هم با توجه به تغییر و تحولات در سطوح بالای مدیریتی و تفاوتهایی که با هر جابهجایی مدیریتی ایجاد میشود از ثبات کافی برخوردار نیست؛ یک وقت شرایط به شکل تعاونی است، بار دیگر منوط به حمایتهای دولتی و وامهایی که دولت به فیلمسازان میدهد، یک زمان بحث بر سر پررنگ کردن بخش خصوصی است که هیچوقت تعریف مشخصی در این زمینه داده نمیشود و بخش خصوصی در سینمای ایران همیشه پا در هواست. بعضیها تاکید میکنند ما بخش خصوصی داریم، عدهای میگویند نداریم و همهچیز دولتی است. در نتیجه با همه شرایطی که به اختصار برایتان توضیح دادم میبینید که هیچگاه وضعیت مشخصی پیشروی فیلمسازان در ایران وجود ندارد و تنها میتوان متناسب با موقعیتی که در آن قرار داریم به فکر انجام کارها افتاد.زیاد فیلم ساختن متعلق به شرایطی است که در آن صنعت فیلمسازی به یک تعریف درستی رسیده، تمام کشورهایی که تولید فیلم بالایی دارند یا فیلمسازانی که همیشه پرکار هستند معمولا قبل از هر چیز شرایط ساخت فیلم را به ثبات لازم در زمینههای مختلف رساندهاند.
علی ژکان
کارگردان سینما
ارسال نظر