رابطه کافکا و عکاسی در یک کتاب

در ادامه‌ انتشار مجموعه‌ «تماشا»، کتاب «کافکا و عکاسی» نوشته کارولین داتلینگر با ترجمه‌ کریم متقی منتشر شد.

بنا بر اعلام ناشر، دکتر کارولین داتلینگر از اعضای اصلی کافکاپژوهی دانشگاه آکسفورد است و در سال ۲۰۰۸ جایزه پژوهش در زمینه علوم انسانی را از این دانشگاه دریافت کرده است.

کتاب «کافکا و عکاسی» می‌خواهد نشان دهد که کافکا در طول زندگی‌اش، عکاسی را به‌عنوان رسانه‌ای جذاب و ذاتا مشکل‌ساز به شمار می‌آورده، رویکردی که به نوشته‌های شخصی و همچنین داستانی‌اش نیز تسری پیدا کرده است. تئودور آدورنو فیلسوف بزرگ آلمانی در نامه خود به والتر بنیامین، کافکا را عکاسی توصیف می‌کند که دوربین خیالی خود را برای ثبت صحنه‌های فراموش‌ناشدنیِ مدرنیته، با چشم‌اندازی «رهاشده» و آزاد، مورد استفاده قرار می‌دهد. این جهان نیست که توسط کافکای عکاس رهایی می‌یابد؛ بلکه کافکای نویسنده است که نقاط ضعف عکاسی را، با عدم پذیرش برتری آنها، رهایی می‌بخشد. ترجمه‌ «کافکا و عکاسی» در نشر شورآفرین منتشر شده است.