جستوجوی یک عکاس دفاع مقدس پس از ۳۰ سال برای یافتن سوژههایش
عکاسی که شاهد بسیاری از اتفاقات هشت سال دفاع مقدس بوده، از سه سال پیش پروژهای را آغاز کرده که هدفش به تصویر کشیدن امروز چهرههایی است که حماسههای سالهای دفاع را رقم زدند.
۲۷ ساله بود که دوربینش را برداشت و راهی خرمشهر شد تا عکاسی کند، فکرش را هم نمیکرد که جنگ ۸ سال طول بکشد و او هم ۸ سال تمام از این محور عملیاتی به آن محور عملیاتی برود، جنوب، غرب، کویر، هور، کوه، حلبچه، شرق بصره و. . . هرجا که خبری بود و عملیاتی و اتفاقی او هم با دوربینش حاضر بود.
جنگ تمام شد و سعید صادقی هم برگشت سر خانه و زندگیاش، اما آن روزها و آن آدمها رهایش نکردند، زمان گذشت، ۱۰ سال، ۲۰ سال، ۳۰ سال و.
عکاسی که شاهد بسیاری از اتفاقات هشت سال دفاع مقدس بوده، از سه سال پیش پروژهای را آغاز کرده که هدفش به تصویر کشیدن امروز چهرههایی است که حماسههای سالهای دفاع را رقم زدند.
۲۷ ساله بود که دوربینش را برداشت و راهی خرمشهر شد تا عکاسی کند، فکرش را هم نمیکرد که جنگ ۸ سال طول بکشد و او هم ۸ سال تمام از این محور عملیاتی به آن محور عملیاتی برود، جنوب، غرب، کویر، هور، کوه، حلبچه، شرق بصره و... هرجا که خبری بود و عملیاتی و اتفاقی او هم با دوربینش حاضر بود.
جنگ تمام شد و سعید صادقی هم برگشت سر خانه و زندگیاش، اما آن روزها و آن آدمها رهایش نکردند، زمان گذشت، ۱۰ سال، ۲۰ سال، ۳۰ سال و...دوباره دست بهکار شد، این بار ۶۰ سال داشت و موهایش سفید شده بود، اما نگاهش و قاب دوربینش مثل همان وقتها دنبال جاودانه کردن لحظات بود.تا امروز که سه سال از آغاز جستوجویش میگذرد ۲۷ رزمنده را پیدا کرده، برخی شهید شده بودند، برخی جانباز بودند، برخی هم با خاطرات آنسالها در گوشهای از این آب و خاک به سختی روزگار میگذراندند.حالا دوباره دست بهکار شده، دوباره میخواهد از همه کسانی که این تصاویر را میبینند بخواهد که خوب به این چهرهها نگاه کنند، کسی را اگر شناختند یا تلفنی یا به صورت کامنت او را در جریان بگذارند تا کار بزرگش به ثمر برسد.
ارسال نظر