فروش مکانیزه به سینمای ایران تا چه اندازه کمک می‌کند؟
حیاتی‌ترین طرح سینما
گروه فرهنگ و هنر: مساله فروش فیلم‌ها در سینماها، همواره با حواشی فراوانی همراه بوده است. یکی از شایع‌ترین این حواشی، طرح اتهام بالا‌تر بودن فروش واقعی فیلم‌ها نسبت به رقم اعلام شده توسط برخی سینماها است و برخی تهیه‌کنندگان نیز بررسی میدانی‌شان را مبنای این امر قرار می‌دهند و همین حواشی باعث می‌شود برخی پخش‌کنندگان برای تنبیه متخلفان، به برخی سالن‌های سینما فیلم ندهند. این تنها چالش پیش رو در مسیر اکران نیست، زیرا پس از فروش و کسر ۵/۴۷ درصد حق سینماها، ۵ درصد حق شهرداری و همچنین کسر درصدی از ۵/۴۷ درصد باقیمانده به‌عنوان سهم پخش‌کننده و هزینه تبلیغات فیلم، حدود ۳۵ تا ۳۸ درصد فروش نصیب تهیه‌کننده فیلم می‌شود که سرمایه‌گذاری اصلی را داشته؛ بنابراین، فیلمی با سرمایه‌گذاری ۷۰۰ میلیون تومانی، برای برگشت اصل سرمایه، به فروشی ۲ میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومانی نیاز دارد.
گروه فرهنگ و هنر: مساله فروش فیلم‌ها در سینماها، همواره با حواشی فراوانی همراه بوده است. یکی از شایع‌ترین این حواشی، طرح اتهام بالا‌تر بودن فروش واقعی فیلم‌ها نسبت به رقم اعلام شده توسط برخی سینماها است و برخی تهیه‌کنندگان نیز بررسی میدانی‌شان را مبنای این امر قرار می‌دهند و همین حواشی باعث می‌شود برخی پخش‌کنندگان برای تنبیه متخلفان، به برخی سالن‌های سینما فیلم ندهند. این تنها چالش پیش رو در مسیر اکران نیست، زیرا پس از فروش و کسر ۵/۴۷ درصد حق سینماها، ۵ درصد حق شهرداری و همچنین کسر درصدی از ۵/۴۷ درصد باقیمانده به‌عنوان سهم پخش‌کننده و هزینه تبلیغات فیلم، حدود ۳۵ تا ۳۸ درصد فروش نصیب تهیه‌کننده فیلم می‌شود که سرمایه‌گذاری اصلی را داشته؛ بنابراین، فیلمی با سرمایه‌گذاری ۷۰۰ میلیون تومانی، برای برگشت اصل سرمایه، به فروشی ۲ میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومانی نیاز دارد.
به گزارش سایت تابناک، در این شرایط اگر چنین فروشی نصیب یک فیلم شود، تازه ابتدای راه برای یک تهیه‌کننده است که باید در قالب یک چک به تاریخ چند ماه بعد، سهمش را از فروش از دفتر پخش بگیرد. در واقع یکی از اصلی‌ترین دلایلی که تهیه‌کنندگان نمی‌توانند به سرعت در چندین پروژه سرمایه‌گذاری کنند، همین مسیر پیچیده و سخت رسیدن به سرمایه‌گذاری انجام شده برای یک فیلم است.
شیوه عجیب فیلم‌های کم‌فروش
به این چالش‌ها، باید چالش تازه‌ای نیز اضافه کرد و آن، ابهام و تردید جدی درباره رقم فروش برخی فیلم‌ها در سینماهای سرگروه است. ظاهرا برخی دفا‌تر پخش به صاحبان برخی فیلم‌ها میگویند که رقم فروش فیلم بالا اعلام می‌شود تا فیلم به‌دلیل از دست ندادن کف فروش از روی پرده پایین نیاید؛ بنابراین، آمار فروش اعلام شده واقعیت ندارد و پس از پایان اکران عددی بسیار پایین‌تر از رقم رسمی به‌عنوان آمار فروش واقعی اعلام و به دنبال آن، سهم تهیه‌کننده از فروش فیلم، مطابق با رقم واقعی و نه رقم اعلام شده در رسانه‌ها محاسبه می‌شود.
در واقع اگر پیش از این، در خصوص فروش فیلم‌ها، یک ابهام وجود داشت، حال ابهام‌ها رو به افزایش نهاده و به همین نسبت، امنیت سرمایه‌گذاری در سینما کاهش یافته است؛ وضعیتی که قرار بود از مدت‌ها پیش برایش چاره‌ای اندیشیده شود که البته در همین راستا ابوالحسن داوودی، رئیس شورای صنفی نمایش در مراسم جشن اکران نوروزی سینما که اسفندماه ۱۳۹۲ در سینما آزادی برگزار شد وعده شکل‌گیری اتاق شیشه‌ای اکران را با ایجاد سیستم مکانیزه و آنلاین فروش سینمایی داد. او در این باره گفته بود: «در نظر داریم طرح مکانیزه فروش بلیت را به شکل فعال و قابل استفاده در اختیار بگیریم. از همین روی طبق برنامه‌ریزی انجام شده تا پانزدهم اردیبهشت ماه سیستم فروش مکانیزه را در اختیار خواهیم گرفت تا بتوانیم اطلاعات فروش را شفاف در اختیار پخش‌کننده، تهیه‌کننده، سینمادار و مسوولان بگذاریم. ارائه عادلانه اطلاعات می‌تواند اطمینان لازم را بین همه دست‌اندرکاران سینما ایجاد کند و با این طرح جلوی دلخوری‌ها و اختلاف‌های صنفی گرفته خواهد شد».
وعده‌ای که قرار بود ۱۵ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۳ اجرایی شود، هنوز هم اجرایی نشده و وضعیت با تفاسیر فوق از گذشته نیز پیچیده‌تر شد؛ اتفاقی که دیگر نمی‌توان به‌دلیل فشار نهاد‌ها تعبیرش کرد و ظاهرا اراده جدی برای تحققش وجود نداشته یا به اندازه کفایت پیگیری نشده، و‌الا شاهد تاخیر ۶ ماهه در اجرایی شدن چنین طرح نه چندان پیچیده‌ای نبودیم. خواسته بزرگی نیست که پیش از فرا رسیدن نخستین اکران سال ۹۴، شاهد عملیاتی شدن و رفع خطاهای احتمالی سیستم آنلاین و مکانیزه اکران باشیم؛ رویکردی که مطابق آن، سینمادار حق فروش بلیت خارج از سیستم را نداشته باشد و سازمان سینمایی، شورای صنفی نمایش، پخش‌کننده و تهیه‌کننده، دسترسی به آمار فروش فیلم‌ها در هر لحظه و افزایش لحظه به لحظه رقم فروش را داشته باشند.
حیاتی‌ترین طرح سینمای ایران
نبود شفافیتی که در ارائه آمار فروش فیلم‌های سینمای ایران وجود دارد باعث شد اهالی سینما خواستار نحوه‌ای از فروش بلیت بشوند که به آن فروش اینترنتی یا فروش مکانیزه میگویند.
در همین رابطه ابوالحسن داوودی رئیس شورای صنفی نمایش می‌گوید: طرح مکانیزه کردن فروش بلیت جزو حیاتی‌ترین طرح‌های سینمایی است و امیدوارم با کم شدن قیمت بلیت و ارائه اطلاعات شناور نفعی به سینما بازگردد. ابوالحسن داوودی با اشاره به آماری که مسچی، رئیس سینما شهر ارائه داده بود، گفت: ما سال گذشته ۲۴ میلیارد تومان فروش در سینما داشتیم که ۵۵ درصد برای ۵ پردیس سینمایی و ۴۵ درصد بقیه مربوط به ۲۳۵ سینمای دیگر ایران بوده است. این از یک جهت خبر خوبی است که فیلم‌ها این ظرفیت را دارند که در ۵ سینما چنین فروشی داشته باشند اما بخش تاسف‌بار این است که چرا نباید فضای اکران برای بقیه سینماها به‌وجود بیاید تا از ظرفیت‌های سینمایی فیلم‌ها استفاده شود.
وی با اشاره به اینکه از مواردی که باعث آسیب در اقتصاد سینما شده، اطلاعات موجود در اقتصاد سینما است، می‌گوید: بنا داریم رابطه بین پخش‌کننده و سینمادار از مجرای صحیحی صورت بگیرد و هرگونه ابهام در فروش گیشه را از بین ببریم. در سال‌های گذشته به‌دلیل اینکه اطلاعات تبدیل به رانت شده بود شورای صنفی هیچ وقت نتوانسته بود در یک اتاق شیشه‌ای اطلاعات را بین همه تقسیم کند. داوودی با اشاره به طرح مکانیزه فروش بلیت می‌گوید: در این طرح اطلاعات فروش بلیت در اختیار تهیه‌کننده، پخش کننده و سینمادار قرار می‌گیرد و طبیعتا این ارائه کاملا عادلانه اطلاعات باعث می‌شود که اعتماد به همه کسانی که ذی‌نفع هستند بازگردد و از برخوردهای صنفی کاسته شود.
ارسال نظر