یک گزارش تحلیلی از زیر و بم گیشه سینمای ایران در سال ۹۲
کمتر از ۹ میلیون مخاطب
تعداد مخاطبان سینمای ایران در سال ۹۲ با حدود یک میلیون نفر کاهش، به میزان هشداردهنده نیمی از مخاطبان سال ۸۸ رسیده است؛ یعنی تنها ۹ میلیون نفر! در سال ۹۲ که از ابتدای آغاز آن، بسیاری از کارشناسان درباره وضعیت ریزش پیوسته مخاطب هشدارهایی جدی میدادند، تعداد مخاطبان سینمای ایران در کل کشور به چیزی کمتر از ۹ میلیون نفر رسیده است! فروش فیلمها: ۳۷ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان به گزارش «ایسنا» فروش ۵۸ فیلم ایرانی اکران شده در سال ۹۲ نشان میدهد که میزان فروش سالنهای سینمای کشور در این سال، حدود ۳۷ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان بوده است؛ فروشی که به مدد افزایش قیمت بلیت نسبت به سال ۹۱، افزایش پنج میلیارد تومانی داشته است.
تعداد مخاطبان سینمای ایران در سال 92 با حدود یک میلیون نفر کاهش، به میزان هشداردهنده نیمی از مخاطبان سال 88 رسیده است؛ یعنی تنها 9 میلیون نفر!
در سال ۹۲ که از ابتدای آغاز آن، بسیاری از کارشناسان درباره وضعیت ریزش پیوسته مخاطب هشدارهایی جدی میدادند، تعداد مخاطبان سینمای ایران در کل کشور به چیزی کمتر از ۹ میلیون نفر رسیده است!
فروش فیلمها: ۳۷ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان
به گزارش «ایسنا» فروش ۵۸ فیلم ایرانی اکران شده در سال ۹۲ نشان میدهد که میزان فروش سالنهای سینمای کشور در این سال، حدود ۳۷ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان بوده است؛ فروشی که به مدد افزایش قیمت بلیت نسبت به سال ۹۱، افزایش پنج میلیارد تومانی داشته است.
همچنین فروش سینماهای تهران ۲۱ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان و فروش سینماهای شهرستان، کمی بیش از ۱۶ میلیارد تومان بوده است و همانطور که مشاهده میشود، باز هم مانند سالهای قبل، میزان استقبال مخاطبان شهرستانی از سینما نسبت به تهرانیها کمتر است.
با این حساب باید گفت، اکثر فیلمهای نمایش داده شده در سینمای ایران در سال گذشته، ورشکسته شدند و نتوانستند هزینه تولید خود را از محل فروش در گیشه بازگردانند. با این حساب، گویا باید مانند سالهای قبل، بودجه عمومی و جیب ملت را قهرمان سینمای ایران دانست که باعث شد باز هم خیل «تهیهکنندگان نفروشساز» (و البته نه تهیهکنندگان فیلمهای فرهنگی) بتوانند به کار خود ادامه دهند!
پارسال چند نفر به سینما رفتند؟
همانطور که پیشبینی میشد، تعداد مخاطبانی که فیلمها را در سالنهای سینمای کل کشور دیدند، نسبت به سال ۹۱، کاهش یافته و روند ریزش مخاطب همچنان ادامه دارد. بر این اساس در سال ۹۲ حدود «هشت میلیون و ۶۹۱ هزار نفر» در کل کشور به سینما رفتهاند که نسبت به سال گذشته، ۷۰۰ هزار نفر کمتر است.در سال ۹۱، حدود ۹ میلیون و ۳۹۰ هزار نفر به سینما رفته بودند و به ترتیب در سالهای ۹۰، ۸۹ و ۸۸، ۱۴ میلیون نفر، ۱۲ میلیون نفر و ۱۸ میلیون نفر فیلمها را در سینما دیده بودند. با این حساب باید گفت که تعداد مخاطبان سینمای ایران در سال ۹۲ (پایان فعالیت دولت دهم) نسبت به سال ۸۸ (آغاز فعالیت دولت دهم)، نصف شده است!
به عبارت دیگر در سال ۹۲، سهم مخاطب هر فیلم اکران شده، حدود ۱۵۰ هزار نفر بوده که چیزی در حدود ۲/۰ درصد جمعیت کل کشور است. آیا جای اما و اگری برای این نکته که سینما از سبد فرهنگی خانوار ایرانی حذف شده است، باقی میماند؟
پرفروشترین و کم فروشترینهای سال:
مانند سال ۹۱، جایگاه پرفروشترین فیلم سال به مسعود دهنمکی و فیلم «رسوایی» رسیده که توانسته است حدود ۵/۵ میلیارد تومان در سراسر کشور فروش داشته باشد. پس از این فیلم هم، «هیس! دخترها فریاد نمیزنند» پوران درخشنده با چهار میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان در جایگاه دوم ایستاده است.نکته جالب توجه این است که «رسوایی» به عنوان پرفروشترین فیلم سال، تنها توانسته یک میلیون و ۳۰۰ هزار نفر را به سینما بکشاند (۷۷/۱ درصد جمعیت کشور). با این حساب باید پرسید فیلمهای سینمایی که گاه نمایش یک سکانس چند ثانیهای در آنها باعث به راه افتادن اعتراضات فراوان میشود، چقدر میتواند روی اقشار مختلف جامعه تاثیر بگذارد؟!
همچنین در میان کمفروشهای سال۹۲، «شرقی» به کارگردانی عبدالرضا منجزی در رتبه اول قرار دارد و تنها توانسته بود چهارمیلیون تومان بفروشد، «فیلادلفی» هم در جایگاه دوم کممخاطبترین فیلم سال نشسته است.
پرکارترین پخشکنندگان:
چه میکنه این فیلمیران!
سال ۹۲ نیز مانند چند سال قبل، موسسه «فیلمیران» پخش بیشترین تعداد فیلم را در سینمای ایران برعهده داشته است. این موسسه با پخش ۱۲ فیلم، توانست ۲۰ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان از کل فروش سینمای ایران را به خود اختصاص دهد. این رقم زمانی جالب میشود که بدانیم کل فروش سینمای ایران در سال گذشته ۳۷ میلیارد تومان بوده است!همچنین موسسه «فیلمسازان» ۸ فیلم، «حوزه هنری» و «نسیم صبا» ۷ فیلم و «هدایت فیلم» ۶ فیلم سینمایی را در سال ۹۲ راهی پرده نقرهای کردهاند.
نکات قابل توجه:
فیلمهای «معراجیها»، «خط ویژه»، «طبقه حساس»، «چ» و «با دیگران» که در اکران نوروزی روی پرده رفتهاند، در این گزارش سالانه محاسبه نشده است.
همچنین فروش سینماهای تهران بر اساس آمار رسمی بنیاد فارابی و آمار فروش سینماهای شهرستانی بر اساس اعلام پخشکنندگان است که قطعا در بسیاری از فیلمها با ارقام واقعی تطابق ندارد و کمی بیشتر است، اما به هرصورت هیچیک از مراکز دولتی سینمای ایران، آماری درباره فروش سینماهای شهرستانی ارائه نمیدهند.
ارسال نظر