برای 17 سال نبودن علی حاتمی
علی حاتمی می‌گفت: «حالا مثل اینکه از این سینما هم باید بروم یا به قول دیالوگ فیلم‌هایم طعمه دام و صید صیاد شدم یا می‌شوم و شاید این پایان عشق است یا آغاز راه و اگر مرگی هست هیچ‌گاه چیز ترسناکی نیست.»
۱۴ آذر ماه مصادف با هفدهمین سالگرد درگذشت علی حاتمی سعدی سینمای ایران است.
او معتقد بود: «همیشه در تمام مدت سی سال سابقه کار هنری و بیست و چند سال کار سینمایی به سراغ سنگ‌های بزرگ رفته‌ام. مگر «ستارخان» در زمان خودش سنگ کوچکی بود؟ یا «سلطان صاحبقران» یا «کمال‌الملک» یا «حاجی واشنگتن» یا «هزاردستان» یا«دلشدگان». گناه من نیست که موضوع‌های مورد علاقه‌ من و فیلم‌های من از اندازه‌های معمول سینمای ایران بزرگ‌تر است. اگر می‌خواهیم پیشرفت کنیم و اندازه‌های سینمایی‌مان را بزرگ‌تر کنیم باید دست به کارهای بزرگ‌تر بزنیم و باید کمی خطر کنیم. ما در سینمای ایران قادر به انجام هر کاری هستیم هیچ چیز کم نداریم. از چه بترسیم؟»
علی حاتمی هنگامی که در جریان ساختن آخرین فیلم ناتمامش «جهان پهلوان تختی» در بستر بیماری افتاده بود، این سخنان را مطرح کرد.
بیش از ۵۰ دقیقه از آن فیلم توسط علی حاتمی ساخته شده است و فیلم‌های گرفته شده همچنان توسط مرتضی‌شایسته تهیه‌کننده آن، نگهداری می‌شود.
علی حاتمی در چهاردهم آذرماه سال ۱۳۷۵ پس از یک بیماری طولانی درگذشت.