مراسم تشییع پیکر عسل بدیعی از مقابل تالار وحدت در ازدحامی کم‌سابقه برگزار شد. به گزارش خبرگزاری مهر، پدر زنده‌یاد عسل بدیعی صبح دیروز در مراسم تشییع پیکر دخترش گفت: با کاری که عسل کرد حالا اعضای بدنش در وجود 7 نفر زنده است و من با این کار هفت فرزند دارم.
پدر زنده‌یاد عسل بدیعی افزود: سلام به این همه معرفت. من از همه شما که امروز برای تسلی من و خانواده‌ام اینجا هستید تشکر می‌کنم. قدرت حرف زدن ندارم. دست‌های همه شما را می‌بوسم. شما امروز برای تسلی خاطر من، شیرین (مادر عسل بدیعی)، غزل و رضای عزیز اینجا هستید. او ۱۷ سال از عمر خود را در جمع هنرمندان گذراند. او در فیلم «بودن و نبودن» کار خود را در سینما آغاز کرد به تبع این بازی در چنین فیلمی روش انسانی اهدای عضو را پیشه کار خود قرار داد که در صورت بروز حادثه‌ای بتواند اعضای خود را هدیه کند. می‌دانید که با مرگ عسل چه حادثه‌ای بر ما رخ داده است، اما اجزای بدن او امروز در وجود ۷ بیمار نیازمند جای گرفته است و من حالا هفت فرزند دیگر دارم. این برای من افتخار است. روحش شاد و یادش گرامی. در ادامه سیروس الوند گفت: امروز مجلس باشکوهی برگزار شده است. ما هم روزی می‌رویم، اما نمی‌دانیم آیا چنین چهره‌های داغداری برای ما هم می‌آیند یا خیر. سعادتی بود تا در فیلم «دست‌های آلوده» با وی همکاری کنم. وی افزود: من واقعا از ته دلم می‌گویم عسل بدیعی سرشار از زندگی و دختری پاک، منظم و نجیب بود. او به واقع بوی خانواده می‌داد. این دختر عمر زیادی در سینما نکرد و تلویزیون او را ربود، اما کارهای بدیعی برای همه ما خاطره به جای گذاشت. حالا عسل بدیعی در وجود دیگران تکثیر شده است.در ادامه رضا داودنژاد که با همسرش غزل بدیعی در مراسم حاضر شده بود، گفت: خیلی شرایط سختی است. اتفاقاتی را که در این یک سال گذشته برای ما رخ داد تنها توانستیم با همراهی شما بگذرانیم. همدردی شما برای من در آن شرایط بیماری و حالا هم برای خانواده بدیعی تسلی بزرگی است.وی ادامه داد: ما چند روز عجیبی را گذراندیم. جدا از تمام حاشیه‌ها، با اتفاقات عجیبی در این چند روز روبه‌رو شدیم. سه روز پیش آرام‌آرام از عسل بدیعی عزیز چیزهایی به دست ما رسید که برای خود ما هم جالب بود. حتی ما برخی از یادداشت‌های عسل بدیعی برای پدر و مادرش را هنوز نخوانده‌ایم. او یک دفترچه یادداشت داشت که روز اول فروردین در آن مطلبی نوشته بود. امروز من و غزل تصمیم گرفتیم آن را برای شما بخوانیم. البته من به زودی تصویر این یادداشت را که با دست‌خط وی است در اختیار سایت‌ها قرار می‌دهم.
بدیعی در آخرین یادداشت به‌جا مانده از او: می‌دانم امسال سال من است
در بخشی از این یادداشت که توسط غزل بدیعی خوانده شد، آمده بود: سال ۹۲ شد و در این گذر عمر چیزی قسمت همه ماست. حالا ۳۶ سالم است، دهه ۳۰ هم گذشت با سرعت مثل همه چیز همچون دهه ۲۰. شش سال را در رکود بودم. حالا می‌توانم مسلط باشم. ضعف درونی‌ام رنگ باخته است. اشتباه زیاد کرده‌ام. اشتباه زیاد دیده‌ام، اشتباه ارزش دادم و اشتباه بی‌ارزش کردم، اما مهر خدا خواست که هنوز سالمم، توانمندم، ریشه دارم، جوانم، زیبایم، پسری دارم، عشق و مهر، خانواده‌ای مثل گوهر ناب و دوستانی مثل برگ گل و دنیایی که هر روزش واقعه است. حالا انرژی خفته‌ای دارم برای رسیدن به زندگی. تمام توانم امسال بر این است که شگفتی بیافرینم، شگفتی‌ای که پسرم «جانیار» و خانواده‌ام به آن افتخار کنند. من می‌دانم امسال سال من است.
پسر عسل بدیعی: دلم برای مادرم تنگ می‌شود
جانیار عرب‌نیا پسر عسل بدیعی در ادامه گفت: از مادرم تشکر می‌کنم به خاطر کارهایی که برای من کرد. اگر او نبود من هم نبودم. او همه کار برای من کرد، حتی کارهایی را که دوست نداشت. حالا از همه بیشتر دوستش دارم دلم برایش بیشتر تنگ می‌شود. می‌دانم خوشحال است و اگر قرار باشد برگردد، اینجا برایش مثل زندان است. می‌خواستم جلوی همه شما از او تشکر کنم و قول می‌دهم کاری کنم که راضی باشد.
احمد میرعلایی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی در پایان گفت: خیلی از هنرمندان می‌گویند ما باید امروز اینجا همدیگر را ببینیم این مهم نیست موضوعی که اهمیت دارد این است که همه ما بتوانیم در زندگی‌مان به خواسته‌هایمان برسیم. عسل بدیعی علاقه‌مند بود اعضای بدن خود را در اختیار افراد نیازمند بگذارد او امروز به این خواسته خود رسیده است فرقی نمی‌کند که آدم جوان بمیرد، بلکه بهتر است کامل این دنیا را ترک کند.
عسل بدیعی این گونه از بین ما رفت. من به نمایندگی از ریاست سازمان سینمایی، وزیر ارشاد و جامعه سینمایی به خانواده وی تسلیت می‌گویم. از همه مردم تشکر می‌کنم که امروز اینجا در بین ما هستند و حتی کسانی که می‌دانم از صبح در قطعه هنرمندان بهشت زهرا حضور پیدا کرده‌اند.
در پایان شاهرخ طاهریان مجری مراسم یادداشت عزت‌الله ضرغامی رییس سازمان صدا و سیما را به مناسبت درگذشت عسل بدیعی خواند و پیکر عسل بدیعی روی دستان مردم و علاقه‌مندان به همراه خانواده وی به سمت قطعه هنرمندان بهشت‌ زهرا تشییع شد.