چهار سال از نبود عمو خسرو سینمای ایران، «خسرو شکیبایی» گذشت
به این زودی چهار سال گذشت. چهارسالی به یک چشم به هم زدن.خسرو شکیبایی که سال‌ها با حمید هامون در فیلم «هامون» داریوش مهرجویی باورش کردیم جمعه، ۲۸ تیرماه سال ۸۷، در سن ۶۴سالگی بر اثر سکته قلبی از دنیا رفت و پیکرش در مراسم تشیع باشکوهی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) به خاک سپرده شد. عمو خسرو می‌گفت: «مردم بدون من، همیشه مردم‌اند؛ من اما بدون مردم، مرده‌ام.ما ماحصل نیروی ذهنی و خاطرات عزیز مردم هستیم. هنر بدون مردم مثل درخت بدون ریشه است و بازیگر بدون تماشاگر یعنی هیچ.» خودش می‌گفت: «خسرو شکیبایی، زاده خاک پاک تهرون، بزرگ شده بازارچه قنات‌آباد، مخلص تمام عاشقای ایرون و همین حالای ایرون. متولد هفتم فروردین ۱۳۲۳.
و الان هم آدمی هستم ساده و معمولی. از کرم خدا و لطف مردم یک نیمچه هنری داریم پیشکش همین مردم. نمی‌دانم شاید این یک بیوگرافی باشد بیوگرافی که نه؛ شرح حالی از ما باشد برای شما به یادگار...».
زنده‌یاد حمید سمندریان که چند روز قبل از دنیا رفت، در مراسم بزرگداشت شکیبایی گفته بود: «اتفاقی می‌افتد و این اتفاق به ذهن سپرده می‌شود که نام آن خاطره است و زمان خاطره‌ها را کمرنگ می‌کند و به مرور از بین می‌برد، اما طبیعت هنر این است که می‌تواند انسان را در خاطره جاودانه کند.»
او می‌گفت: «هنر، ما را در شرایطی که دوست داشتیم و زندگی کردیم، زنده می‌کند.»
سعید راد هم گفته بود:« ما بازیگر مانند پرستویی و شکیبایی نداریم و ممکن است هر بیست سال یکبار هم یک نفر در این سطح و لیاقت به وجود نیاید که متاسفانه شکیبایی از خودش مواظبت نکرد و متولیان سینما هم از او مواظبت
نکردند.»
ارسال نظر