درشت‌ترین و قیمتی‌ترین نگین تئا‌تر ایران عزت‌الله انتظامی

هنرهای نمایشی ایران تا سال‌های سال نمی‌تواند جای سمندریان را پر کند؛ چرا که سواد دانشگاهی، قدرت رهبری، شخصیت، جدیت در کار در عین خوش‌خلقی، تربیت شاگردان بسیار و... از او هنرمند و شخصیتی کم نظیر و بی‌همتا ساخته بود. در دهه ۴۰ خورشیدی در چند تله‌تئا‌تر با کارگردانی‌اش بازی کردم و سال ۱۳۵۱ هم در تنها همکاری صحنه‌ای با او در نمایش «کرگدن» روی صحنه رفتم. برای به صحنه بردن این متن اوژن یونسکو که من نقش شخصیت اصلی آن (برانژه) را ایفا کردم، ماه‌ها زیر نظر سمندریان تمرین انجام دادیم که اجرایش در تالار دانشکده ادبیات دانشگاه تهران بسیار موفق بود. خوش خلقی و خوش رفتاری او مثال زدنی بود. برای مثال با اینکه در کارش بسیار جدیت به خرج می‌داد، هیچ‌گاه ندیدم عصبانی شود و همیشه در اوج فشار کار خنده از روی لبانش محو نمی‌شد. این روی خوش را تا آخرین روزهای عمر حفظ کرد و برای همین با وجود بیماری مهلکش، گمان نمی‌کردیم به این زودی او را از دست بدهیم. من افتخار شاگردی ایشان را در دانشکده هنرهای زیبا داشتم و چیزهای بسیاری از او در کلاس درس و سر تمرین‌ها آموختم که نه تنها عرصه هنر، بلکه حوزه اخلاق و زندگی را هم شامل می‌شود. برای همین خودم را بسیار مدیون او می‌دانم.