یادداشت شفاهی
به سمت خصوصیسازی در هنر نمیرویم
من به تئاتر خصوصی اعتقادی ندارم و در بخشهای مختلف هنر هم همین طور. معتقدم هنر همچنان نیازمند دریافت یارانههای دولتی است و تحت هیچ شرایطی ما نمیتوانیم تا سالها بعد به سمت خصوصیسازی و خودکفا کردن هنر برویم، چون معنایی ندارد.
حمید شاهآبادی*
من به تئاتر خصوصی اعتقادی ندارم و در بخشهای مختلف هنر هم همین طور. معتقدم هنر همچنان نیازمند دریافت یارانههای دولتی است و تحت هیچ شرایطی ما نمیتوانیم تا سالها بعد به سمت خصوصیسازی و خودکفا کردن هنر برویم، چون معنایی ندارد. آنچه من با رعایت همه جوانب آرام آرام به سمت آن رفتم، بحث اقتصاد هنر است، اقتصاد هنر با خصوصیسازی فرق میکند. دولت همانطور که متکفل آب، نان، اکسیژن، راه و جان مردم است، صدبرابر بالاتر متعهد به انجام وظیفه برای فرهنگ مردم است.
ما به سمت خصوصیسازی در هنر نمیرویم، اما این به معنای آن نیست که به سمت اقتصاد هنر نرویم و آثاری را مفت تولید کنیم و در سیستم بریزیم. جای کتاب مجانی بالای طاقچه است، من باید برای خرید کتاب درصدی هزینه کنم حتی اگر دانشجو هستم. بسیاری از تئاترهای ما ظرفیت اجرایشان به گونهای است که میشود بخشی از درآمد آن را مردم تامین کنند. ما در تولید هنر به آثار مخاطب محور توجه داریم، آثاری که با درنظر گرفتن سلیقه مخاطب با رعایت هنجارها و معیارهای اجتماعی تولید شود. دولت هم موظف است معیارهای حمایتی برای آثار تعریف و بر اساس آن یارانهها را پرداخت کند.
*معاون هنری وزیر ارشاد
ارسال نظر