کورش نریمانی از تئاتر خصوصی و نیاز به تبلیغات تلویزیونی می‌گوید:
روی پای خود؛ بی‌نیاز به رسانه
فرهنگ و هنر - در این وانفسای روشنفکری در تئاتر ایران، کاری که بتواند با مردم ارتباط بگیرد و در عین حال سطح کیفی خود را هم حفظ کند مثل در نایاب می‌ماند. اتفاقی که امسال مثل سال قبل برای جن گیر افتاده است و کورش نریمانی از عهده این ماجرا بر آمده است؛ اما معتقد است: تلویزیون حتی یک ثانیه هم برای تئاتر و تئاترهای خصوصی تبلیغ نمی‌کند. آنها پاسخ متقاضیان تئاتری را با متلک می‌دهند و می‌گویند؛ با این پول در برفک تلویزیون هم نمی‌توانید تبلیغ کنید! چندی پیش تلویزیون با پخش تیزر تئاتر مکاشفه در باب یک میهمانی خاموش نوید سر آغاز یک جریان جدی و تاثیر گذار را در فضای تئاتر ایران داد که باعث می‌شد تماشاگر عام هم بفهمد در تئاتر ایران چه کارهایی روی صحنه است. سر آغازی که در همان یک بار متوقف شد و دیگر ادامه نیافت. صحبت نریمانی ناظر بر این عمل صدا و سیما است.
او این سخنان را دیروز صبح در نشست مطبوعاتی نمایش جن‌گیر که سال قبل نیز با همین گروه روی صحنه رفته بود و اکنون نیز در تماشاخانه ایرانشهر در حال اجراست، بیان کرد. نریمانی درباره خصوصی بودن جن گیر گفت: جریان تئاتر خصوصی، به این شکل که اکنون شکل گرفته، به نظر من نیمه خصوصی است. این نوع تئاتر به شدت نیازمند تبلیغات است و تبلیغات شهری در شهر بزرگی مثل تهران، نقش بسیار مهمی‌دارد تا بتواند تماشاگر را با سالن‌های نمایشی و نه تنها با یک نمایش خاص آشنا کند. وی افزود: به نظرم هنوز مسوولان شهری به کارکرد و مزایای هنری مثل تئاتر به درستی پی نبرده‌اند که برای آن سرمایه‌گذاری کنند. تبلیغات شهری ما بیلبوردهای نامنظمی‌داشت و ما برای دور بعدی بیلبوردها با هزینه شخصی اقدام کردیم.
کارگردان نمایش دن کاملیو با بیان اینکه مسوولان دست بالای شهر باید امکانات بیشتری برای مدیران سالن‌ها فراهم کنند، اظهار کرد: در همه جای دنیا شهرداری‌ها مسوول مستقیم لطافت فضای روحی و روانی مردم یک شهر هستند و در کشورهای خارجی، حتی شهرداران شهرهای کوچک هم هزینه‌های گزافی را برای استقرار یک گروه نمایشی در آن شهر صرف می‌کنند.
وی افزود: تعجب می‌کنم چگونه ممکن است شرکت‌ها، کارخانه‌ها، ارگان‌های دولتی و نیمه دولتی، ادارات و وزارتخانه‌ها درصد ناچیزی از درآمد و بودجه خود را به فرهنگ و به‌خصوص به تئاتر اختصاص نمی‌دهند؛ در حالی‌که هر ساله تابلوهایی را در سطح شهر شاهد هستیم که مانند قارچ باشگاه فرهنگی از سوی اینها راه‌اندازی می‌شود.
نریمانی با بیان اینکه بسیاری از هنرمندان تلویزیون از تئاتر برخاسته‌اند و بسیاری از برنامه‌های موفق تلویزیونی به همت تئاتری‌ها ساخته می‌شود، گفت: متاسفانه تلویزیون حتی یک ثانیه هم برای تئاتر و تئاترهای خصوصی تبلیغ نمی‌کند و حتی ما تماس گرفتیم که پول بپردازیم تا کار ما را تبلیغ کنند، با متلک پاسخ شنیدیم که با این پول در برفک تلویزیون هم نمی‌توانید تبلیغ کنید!
وی با اشاره به اینکه باید تلویزیون تمهیداتی را حداقل برای تئاترهای خصوصی فراهم کند، گفت: تلویزیون نه تنها در طول دو یا سه ماه فعالیت یک گروه تئاتری، یک تیزر و زیرنویس پخش نمی‌کند، بلکه برای امور فرهنگی دیگر هم از جمله معرفی کتابخانه‌های شهر اقدامی‌انجام نمی‌دهد. نریمانی موفقیت اجرای جن‌گیر را در جلب مخاطب، پیشینه کارهای این گروه و تبلیغاتی از قبیل پخش تراکت و ارسال پیام کوتاه و تبلیغات اینترنتی عنوان کرد و گفت: ما حداقل توانستیم ثابت کنیم که بدون حمایت دیگران هم می‌شود تئاتر داشت و اتفاقا تئاتری داشت که جذابیت‌های آن از برنامه‌های دیگر بسیار بیشتر است. وی ادامه داد: به این نتیجه رسیدم که گروه‌های نمایشی باید روی پای خود و خلاقیت‌های خود سوار شوند و مطمئن هستم اگر این روند به درستی پیش برود، روزی ما دیگر نیازمند تلویزیون و روزنامه نیستیم، بلکه کارخانه‌ها بیایند و بخواهند تبلیغات خود را در کنار اجراهای تئاتری داشته باشند.
ارسال نظر