غوغای خاموش ستارگان
دو فقدان در چند ساعت: همایون خرم و محمد بیگلری پور
عرصه موسیقی ایران را ترک کردند
با وجود گذشت ۴۰ تا ۵۰ سال از آفرینش قطعات و تصنیفهای ماندگار و معروف زنده یاد
مهندس همایون خرم چون «توای پری کجایی»، «امشب در سر شوری دارم»، «رسوای زمانه منم»، این تصنیفها هنوز از سوی مردم زمزمه میشوند
دو فقدان در چند ساعت: همایون خرم و محمد بیگلری پور
عرصه موسیقی ایران را ترک کردند
با وجود گذشت 40 تا 50 سال از آفرینش قطعات و تصنیفهای ماندگار و معروف زنده یاد
مهندس همایون خرم چون «توای پری کجایی»، «امشب در سر شوری دارم»، «رسوای زمانه منم»، این تصنیفها هنوز از سوی مردم زمزمه میشوند
روز پنجشنبه خبر درگذشت استاد محمد بیگلریپور رهبر ارکستر سمفونیک صدا و سیما اهالی موسیقی را غافلگیر کرد. هنوز زمان زیادی از مخابره این خبر نگذشته بود که خبر رسید همایون خرم آهنگساز برجسته و خاطرهانگیز موسیقی ایرانی هم برای همیشه خاموش شده است.
پسر همایون خرم با اعلام خبر درگذشت پدرش در ساعت ۲۳ شبانگاه پنجشنبه ۲۸ دی، گفت یکشنبه، پیکر این استاد پیشکسوت موسیقی ایرانی از مقابل تالار وحدت تشییع خواهد شد.
به گزارش خبرآنلاین، رضا خرم با بیان اینکه یک ماه پیش بیماری سرطان روده پدرش تشخیص داده شد و از 10 روز پیش تحت شیمی درمانی قرار گرفت، افزود: «با وجود تلاش پزشکان و کادر درمانی بیمارستان دی، ساعت 19:30 پنجشنبه، تمام علائم حیاتی پدر قطع شد و ایشان زیر دستگاه قرار گرفت که ساعت 23 نیز خبر مرگ ایشان اعلام شد.»
پسر استاد همایون خرم تاکید کرد: «با اینکه پدرم در یک ماه گذشته به شدت وزن کم کرده و به دلیل ابتلا به تومور بدخیم و عوارض شیمی درمانی از نظر بدنی ضعیف شده بود، اما درهیچ لحظهای روحیه امیدوارانه و چهره خندان خود را از دست نداد.» او ادامه داد: «پاییز سال گذشته هم به دلیل تشخیص یک توده، با یک عمل جراحی بخشی از روده ایشان برداشته شد که آن زمان نظر پزشکان بر خوش خیم بودن تومور بود.»
رضا خرم که ساعتی پس از مرگ پدرش با خبرآنلاین گفتوگو میکرد، افزود: «در یک سال گذشته او نه تنها کلاسهای درسش را تعطیل نکرد، بلکه 14 تیر نیز در سالن میلاد نمایشگاه بینالمللی تهران یک کنسرت را روی صحنه برد که مثل همیشه با استقبال علاقهمندانش روبهرو شد.»
فرزند این نوازنده بزرگ ویولن با اشاره به عشق پدرش به مردم گفت: «در چند سال گذشته، این مردم بودند که با تشویقها و درخواستهای خود، پدرم را مجاب میکردند تا کنسرت دهد. امسال هم او با تمام تقاضاهایی که از سوی شرکتهای هنری، نهادهای فرهنگی و حتی من برای برگزاری کنسرت میشد، مخالفت میکرد تا اینکه بر اثر درخواستهای زیاد مردم نظرش را تغییر داد.»
او تاکید کرد: «در کنار عشق به مردم، پدرم عاشق موسیقی نیز بود و برای همین تا آخرین روزهایی که توان داشت، همچنان مشغول به نوشتن آهنگهای جدید و قطعات تازه بود.»
ارسال نظر