گفت و گو با یاسر بختیاری(یاس) تنها خواننده مجاز یک سبک موسیقی به نام رپ در ایران:
رپ را دوست نداریدبگویید کلام محور
یاس نام تنها خواننده مجاز رپی است که در کشورمان فعالیت می‌کند او حالا بیش از پنج آهنگ مجوز دار از وزارت ارشاد دارد. یاسر بختیاری خواننده‌ای است که در دنیای بی در و پیکر موسیقی زیر زمینی برای خودش چارچوب‌هایی دارد و در آهنگ‌هایش خبری از حرفهای زشت و خارج از عرف نیست و سعی دارد با آهنگ‌هایش دغدغه‌های اجتماعی را که در ذهن دارد فریاد بزند. گفت‌وگو با یاسر چندان آسان نبود اما بالاخره او را در استودیوی شخصی‌اش ملاقات کردیم وساعتی را با هم به گفت‌وگو نشستیم. در صحبت‌های یاس یک نکته بیش از هر چیز دیگری توجهم را جلب کرد، وقتی در مورد فعالیت مجاز و برگزاری کنسرت صحبت می‌کرد گفت: «کاش که بشه...».بخشی از این گفت‌وگو با کافه موسیقی را بخوانید.
خیلی‌ها دوست دارند اسم اصلی تو را بدانند، برای شروع خودت را برایمان معرفی کن.
یاسر بختیاری هستم و تقریبا سی سال سن دارم. بچه پایین هستم ولی زیاد خونه به دوشی کردیم از ناصر خسرو به اکباتان و شمشیری و... به هرحال از سال ۸۰ موسیقی را به صورت جدی و حرفهای آغاز کردم که در نهایت منجر شد به سبکی به نام رپ و الان هم بیش از ده سال است که با اسم هنری «یاس» به فعالیتم ادامه می‌دهم.
چرا رپ؟
از دیدگاه بزرگترهای جامعه و از دید مسوولین این کلمه یک نماد تهاجم فرهنگی است، ما می‌توانیم یک اسم دیگر روی آن بگذاریم، مثل کلام محور.... به هرحال من از سن ۱۴ سالگی به موسیقی رپ علاقه پیدا کردم و انتخاب اولم برای موسیقی گوش دادن، رپ بود.
خب به هرحال رپ در ایران آینده مشخصی نداشت، چرا پاپ را انتخاب نکردی؟
من پاپ هم می‌توانم بخوانم و صدایم برای پاپ خوانی هم بد نیست و حتی در چندتا از کارهایم قسمت پاپ را هم خودم خواندم اما ترجیح می‌دهم رپ بخوانم.
تو پدرت را از دست داده بودی که وارد جریان موسیقی شدی، حداقل از لحاظ مالی رپ برای تو توجیه نداشت درست است؟
درسته، من هنوز هم از رپ درآمدی کسب نمی‌کنم، این سبکی که من انتخاب کردم یک چیزی است که حرف برای گفتن دارد ولی با حرفت موافقم انتخاب این سبک موسیقی برای من از لحاظ اقتصادی هیچ منطقی نداشت اما برای من یک نوع عشق محسوب می‌شود و به آن علاقه دارم و همین عشق و علاقه باعث شد بخوانم و بنویسم.
پس الان از کجا پول در می‌آوری؟
شعر... شعر می‌گویم و به دیگران می‌فروشم.
تا به حال کنسرت هم داشته‌ای؟
آره، من در خیلی از شهرهای آمریکا و به مناسبت سال جهانی مولانا کنسرت برگزار کردم، در لندن و دبی و قطر و... هم برنامه اجرا کرده‌ام. یک بار هم برنامه‌ای بود برای کشورهای اسلامی که من هم دعوت شدم و برنامه اجرا کردم.
دوست نداری یک روز در ایران کنسرت داشته باشی؟
یک بار در کاخ سعد آباد و یک بار در سالن اریکه ایرانیان کنسرت بود و من هم به‌عنوان میهمان و شنونده موسیقی دعوت شده بودم، اشتیاق و محبت مردم نسبت به من آنقدر زیاد بود که آن شب هم یکی از بهترین شب‌های زندگی‌ام بود و هم یکی از بدترین شب‌های عمرم رقم خورد که مردم این‌قدر به کارم علاقه دارند، اما نمی‌توانم برنامه اجرا کنم. البته می‌شود، کارش فقط یک امضا است که باید پای یک برگه بخورد.
امید داری که بشه؟
واقعا نمی‌دانم. کار نشد ندارد، شاید بشه، آره! فقط امیدوارم دیر نشود.
دیر یعنی چی؟
بالاخره الان من سی سالم است و نهایتا می‌توانم پنج - شش سال دیگر ادامه دهم.
نظرت در مورد اینکه «زیرزمینی» خطاب می‌شوی چیست؟
اصلا از این کلمه خوشم نمی‌آید. ما خیلی پیگیر مجوز شدیم، من خودم از اولین کسانی بودم که برای مجوز اقدام کردم و همان موقع وقتی در مطبوعات و رسانه‌ها در مورد خواننده‌های رپ صحبت می‌کردند، عنوان می‌شد که بی‌شک یاس مجازترین رپر ایرانی است واگر یک روزی قرار باشد این سبک موسیقی مجوز بگیرد یاس اولین نفر خواهد بود. خودم هم به این موضوع معتقدم چون در موسیقی به اصطلاح زیرزمینی هم من برای خودم چارچوب دارم، یاس کسی بود که رپ را آورد میان خانواده‌ها و کارهایی ارائه کرد که پیر و جوان بتوانند آن را گوش کنند. کاری کردم که خانواده‌ها به بچه‌هایشان بگویند اگر می‌خواهی رپ هم گوشی کنی، آهنگ‌های یاس را گوش کن. موسیقی پاپ همه اش شده تکرار و هیچ حرف جدیدی نمی‌زند، یک چیزی که واقعا برای مردم حاوی پیام باشد و یک اتفاق و جرقه در ذهن مخاطب ایجاد کند و یک حرف بزند چه سبکی است؟ شک نکن که رپ این سبک است.
با این حال شنیدم که چند آهنگت مجوز هم گرفته بود و تو اولین رپ خوانی بودی که آهنگ‌هایش مجوز گرفت.
آره، یک آهنگ بود که در آلبوم مجید غفوری منتشر شد که قسمت رپ آهنگ را من خواندم که اسمش هم «یادت نره...» بود و اینکه یک رپ‌خوان توانست مجوز بگیرد کار بزرگی بود.
تو آدم سیاسی‌ای هستی؟
هرگز! ببین من دارم حرف دلم را میزنم و حرف دل من هیچ ربطی به سیاست ندارد. حرفهای من حاوی پیام‌های اجتماعی است و این حرفهای اجتماعی از نگاه من باید مجوز بگیرد، چون هم به نفع مردم است و هم به نفع دولت! من نمی‌خواهم آهنگ عاشقانه بخوانم وبعد بروم برایش مجوز بگیرم، من از این کارها خوشم نمی‌آید.
فکر می‌کنم برجسته ترین همکاری تو با یک خواننده مجاز، آهنگی بود که با سیروان خواندی، خواننده مجازی هست که دوست داشته باشی باهاش کاری مشترک بخوانی؟
اگر بخواهم که این کار را کنم می‌توانم این کار را انجام دهم، اما رپ را ترجیح می‌دهم، شاید در آینده این کار را بکنم اما فعلا تمرکزم روی کار خودم است.
دغدغه‌های این روزهایت چیست؟
یک کانونی هست به نام کانون کوشا که از کودکان کار حمایت می‌کند، من مدتی است که با این موسسه آشنا شده‌ام و خیلی دوست دارم در اولین فرصت یک آهنگ برای این بچه‌ها و در حمایت از آنها بخوانم. مسوولین این موسسه بدون هیچ چشم داشتی برای بچه‌های کار زحمت می‌کشند و از این طریق به جامعه ما خدمت می‌کنند که واقعا جای تقدیر و تشکر دارد، دغدغه این روزهای من این بچه‌ها هستند و امیدوارم بتوانم حرکت مفیدی برایشان انجام دهم.
ارسال نظر