حال و روز این روزهای من

صدای موزیک خیلی بلند است و بعضی حرف‌هایش را متوجه نمی‌شوم. معلوم است که برای انرژی گرفتن همیشه سراغ موسیقی می‌رود و انصافا هم همیشه نتیجه گرفته است. برایش لقب‌های جورواجوری از طرف هوادارانش انتخاب شده. «سلطان» و «آقای خاص» تنها نمونه هایی از این القاب است، ولی او نه رفتارهای خاصی دارد و نه مثل اغلب سلاطین خودش را می‌گیرد. خیلی «راحت‌تر» از آن چیزی است که همه فکر می‌کنند. موقع حرف زدن شمرده و آرام حرف می‌زند و لزومی ندارد برای گرفتن جوابی «سر و صدا دار» اصرار داشته باشی. سکوت می‌کند و نگاهش را از چشم‌هایت می‌گیرد و لبخند محوی می‌زند. گفت‌وگوی سایت موسیقی ما را با چاوشی بخوانید.

همیشه پر حرف وحدیث‌ترین ماجرا در مورد تو این است که گفته می‌شود روحیات خاصی داری و معمولا نمی‌شود واکنش ات را در قبال مسائل مختلف پیش‌بینی کرد، ولی در یک مورد تقریبا این قانون نقض شده و آن هم زمانی است که صحبت جنگ و خرمشهر می‌شود. آن وقت است که لحن تو عوض می‌شود و به هم می‌ریزی. دلیل این حساسیت تو به خرمشهر و جنگ چیست؟

هر کسی شهرش را دوست دارد و عرق خاصی به زادگاهش دارد. من هم همان حسی را دارم که همه مردم ایران به خرمشهر و جنگ دارند. اینکه چیز عجیبی نیست.

بدترین و تلخ‌ترین خاطره تو از آن زمان و جنگ که همیشه از آن فراری بوده‌ای، چیست؟

من یک تراک ساخته ام به نام «پرچم سفید» که تمام اتفاقات و احساساتم را در آن قطعه در مورد جنگ بیان کرده‌ام. با انتشار آن خود به خود این سوال پاسخ داده خواهد شد. بگذار موضوعش همین‌طور پوشیده باقی بماند.

برخلاف صحبت‌هایی که همیشه در مورد تو در رسانه‌ها شده، مشخص است تو آدم انتقادپذیری هستی. علت اینکه معمولا در همه آلبوم‌های گروهی حضور داری ولی آلبوم شخصی خودت دیر به دیر در بازار منتشر می‌شود چیست؟

من کار گروهی را دوست دارم و همیشه از آن استقبال می‌کنم. معمولا کارهای گروهی تک تراک است و سفارشی. ولی آلبوم خودم نیاز به تمرکز و وقت بیشتری دارد. همین باعث قبول کردن این پیشنهاد‌ها می‌شود.

در مورد آلبوم‌ات «پرچم سفید» اطلاعات کمی به بیرون درز کرده. ولی می‌خواهم از زبان خودت بشنوم که این آلبوم به جنگ و آن دوران و لحظات و تجربه‌های شخصی تو ربطی دارد؟ کمی در مورد جزئیاتش صحبت می‌کنی؟

بله. به شدت مشغول تولید آلبوم جدیدم هستم و اسمش را هم «پرچم سفید » گذاشته‌ام. شعر پرچم سفید از حسین صفا است و تنظیم آن‌را نیز خودم انجام داده‌ام. جزئیات بیشتر هم به وقتش منتشر می‌شود!

برسیم به یکی از اصلی‌ترین مباحثی که در مورد تو این روزها مطرح است. ماجرای کنسرت ندادن محسن چاوشی بحث روز خیلی از محافل خبری است. خواننده‌ای هم که کنسرت ندهد، هزاران حرف و حدیث پشت سرش گفته می‌شود. اعم از اینکه صدایش ساختگی است و افکت دارد و... قرار نیست بالاخره این طلسم شکسته شود؟

نمی‌دانم که چرا برای دیگران مسائل خصوصی من مهم است. من هیچ‌وقت به حرف و حدیث‌ها و حتی حاشیه‌ها اهمیت نداده‌ام و سعی می‌کنم کار خودم را انجام بدهم. این حرف را به‌خاطر هوادارانم می‌زنم نه به خاطر حرف و حدیث هایی که وجود دارد و تو در مورد آنها صحبت می‌کنی. هر وقت شرایطی که در ذهن من است مهیا شود با قدرت تمام کنسرت هم خواهم گذاشت.

آن وقت همه آنهایی که پشت سر من حرف می‌زنند می‌فهمند که چه اشتباهی کرده اند.

تک تراک‌های پر هیجان و قوی ای از قبیل «دیوار بی در» و «نخل‌های بی‌سر» را منتشر کرده‌ای که به شدت مورد توجه قرار گرفته‌اند. دوست دارم بدانم این روزهای محسن چاوشی بیش از همه شبیه کدام یک از قطعاتش است؟

همه قطعات حال و روز این روزهای من هستند. من کار می‌سازم که مخاطبان‌ام گوش کنند و مورد توجه‌شان قرار بگیرد. در ضمن من نباید نظر بدهم و این مردم هستند که باید هنرمند مورد علاقه‌شان را انتخاب کنند.

گفته می‌شود برای پروژه‌های کاری، محسن چاوشی قیمت‌های نجومی و کلان را دریافت می‌کند. در قبال این صحبت‌ها چه جوابی داری؟

دلیلش را باید از تهیه‌کننده‌ها بپرسید نه از من!

دلیلش احیانا این نیست که تو کنسرت نمی‌دهی و دیر به دیر هم آلبوم منتشر می‌کنی و برای گذران زندگی‌ات همیشه قیمت بالا می‌دهی؟

این سوال خیلی سوال شخصی ای است. مگر من از تو می‌پرسم که خرج زندگی ات را از کجا می‌آوری؟! اینکه خدا روزی رسان است، فقط یک حرف نیست....

هیچ‌وقت از تجربه حضور در فیلم «سنتوری» صحبت نکردی. دلیلش همان روحیات خاص تو نیست که دوست نداری در مورد دیگران اظهارنظر کنی؟

قبل‌تر‌ها در مورد سنتوری صحبت کرده‌ام. اما اگر مثل همیشه دنبال این هستی که آیا من با کسی مشکل دارم یا نه، باید بگویم که مطمئن باش که تا به حال با هیچ‌کدام از دوستان آن مجموعه هیچ مشکلی نداشته‌ام.