دنیای‌تصویر، ده شماره بعد از 200

مجله «دنیای تصویر» شماره ۲۱۰ منتشر شد. گزیده‌ای از مطالب این شماره از این قرار است: موجِ تنهایی: روزهای آخر جیمز دین، شورشیِ بی‌دلیل سینما، پیدا شو و پنهان شو! (کنکاشی کوتاه در مفهوم شهرت نزد هنرپیشگان سینما)،طعم لذیذ بازیگری (گفت‌وگو با رابرت پاتینسون). وُیتسک؛ داستان ناتمام، بهار و آدم برفی، راهنمای کتاب: آزادی و ضرورت؛ زیستن در ناسازه، ذِن در هنر نویسندگی، هویت جمعی؛ در شناسایی مصادیق فرهنگ، اخلاق در حوزه عمومی،جنگ و صلح، راهنمای آلبوم‌های موسیقی: نواژه، سرانجام، امیرکبیر، بی‌نظم منظم: نکته و جوراب!، برداشت بلند: زندگی یک حیوان سیاسی تمام‌عیار! (پرونده فیلم «جی.ادگار» اثر تازه کلینت ایستوود)، تنها گوزن زخمی می‌داند حرف سرب از کدام سینه می‌آید (درس‌های کارگردانی مایکل چیمینو در «شکارچی گوزن»)، بَدَلی (نقد فیلم یه حبه قند)، بازیگر، موجودی با چمدانی پر از حیله و فریب (گفت‌وگو با آنتونیو باندراس)، فرهنگ کارگردانان: ژانگ ییمو، تام تیکور، وونگ کار-وای، گاس ون‌سنت، تسای مینگ-لیانگ،۱۰۱ فیلم چهار ستاره تاریخ سینما: معماری درخشان رویاها (سرآغاز)، جسارت یک جادوی پایدار (هری پاتر و یادگاران مرگ)، یادداشت علی معلم سردبیر مجله «دنیای تصویر» هم با این جمله آغاز شده است: «آیا اهمیت سینما را دریافته‌ایم؟ ...»