علیرضا قربانی در بزرگ‌ترین بنای تاریخی ایران آواز می‌خواند
پایان طلسم برگزاری کنسرت در تختجمشید
چنان‌که در خبرها آمده، قرار است علیرضا قربانی با همراهی گروهی بزرگ از نوازندگان به سرپرستی حسام ناصری، نخستین کنسرت رسمی موسیقی ایران را در میان ستون‌‌‌های تختجمشید برگزار کند. محسن خباز، تهیه‌‌‌کننده تور کنسرت‌‌‌های این خواننده گفته است: درخواست مجوز برای کنسرت علیرضا قربانی در تختجمشید بیش از یک‌سال گذشته داده شده بود و در نهایت با صدور مجوز، اجرای آن از تاریخ ۹ تیر ۱۴۰۳ آغاز خواهد شد.
گفته می‌شود که این کنسرت در پهنه اصلی تختجمشید و با جانمایی تعداد گسترده‌‌‌ای از صندلی‌‌‌ها برای مخاطبان برگزار می‌شود و امکان خرید بلیت آن نیز از ساعت ۱۰صبح فردا برای همه مخاطبان فراهم خواهد بود.
پس از اجرای تهران در نوروز ۱۴۰۳ و برگزاری کنسرت در شهرهای برلین، گوتنبرگ، میلان و دبی این تازه‌‌‌ترین کنسرت قربانی در کشور است و به احتمال بسیار زیاد به مدت چند شب متوالی تمدید خواهد شد.
پیش از این در اوایل دهه ۹۰ گروه‌‌‌هایی هم برای برگزاری کنسرت در تختجمشید تلاش کرده بودند. از جمله مهم‌ترین این گروه‌‌‌ها به سرپرستی حافظ ناظری بود که تصمیم داشت کنسرت شاهنامه‌خوانی را با صدای شهرام ناظری در محوطه این بنا برگزار کند؛ اما به نتیجه نرسید. گفته می‌شود میراث فرهنگی وقت اجازه چنین کنسرت‌هایی را صادر نکرده است. برگزاری کنسرت در این بنا، البته موافقان و مخالفانی داشته و دارد.
موافقان و مخالفان
مخالفان به صورت اغراق‌آمیزی میگویند که «صوت» و «ارتعاشات» باعث آسیب به بنا و محوطه تاریخی می‌شود. این در حالی است که به گفته احمد محیط طباطبایی «در همه جای دنیا و در تمام محوطه‌‌‌های تاریخی دنیا ضمن حفاظت از بنا، رویدادهای فرهنگی متناسب با آن می‌‌‌تواند برگزار شود؛ این رویداد می‌‌‌تواند کنسرت یا موارد دیگر باشد.»
گروه دیگر مخالفان، نبود زیرساخت و سرمایه‌گذار مناسب را دلیل مخالفت خود می‌‌‌دانند که ممکن است موجبات نارضایتی مخاطبان را به علت نبود زیرساخت‌‌‌های مناسب مانند جانمایی صندلی‌‌‌ها، تجهیزات صوتی و... فراهم آورد.
در مقابل اما موافقان اعلام می‌کنند که بناهای تاریخی باید از حالت رخوت دربیایند و رفت و آمد به آنها بیشتر شده و برنامه‌‌‌های فرهنگی در آن اجرا شود. آنها میگویند باید تغییر نگاه در موزه‌‌‌ها و بناهای تاریخی اتفاق بیفتد تا بازدیدکنندگان بیشتری جذب آنها شوند، همچنین خلاقیت و نوآوری موارد مغفول‌مانده در میراث فرهنگی است.
