مرگ نویسنده «زندگی عزیز» در ۹۲سالگی

آلیس مونرو، نویسنده کانادایی، برنده جایزه نوبل ادبیات و از بزرگ‌ترین نویسندگان داستان کوتاه، در ۹۲سالگی درگذشت. او که برای بیش از ۶۰ سال، زندگی روزمره را از دریچه داستان کوتاه بررسی می‌کرد، در ۹۲سالگی در یک‌خانه سالمندان در اونتاریو درگذشت.

 او بیش از یک دهه از زوال عقل رنج می‌برد. مجموعه آثار مونرو که با لقب «چخوف کانادایی» نامیده می‌شد، بر اساس فرم‌ها و موضوعاتی بود که به‌طور سنتی توسط جریان اصلی ادبی نادیده گرفته می‌شد. سال‌ها بعد که شهرت مونرو رو به افزایش رفت، داستان‌های کمتر‌دیده‌شده‌اش از افراد ظاهرا ساده در شهر کوچک کانادایی، تعداد زیادی جوایز بین‌المللی از جمله جایزه نوبل ادبیات ۲۰۱۳ را برای او به ارمغان آورد. مارگارت اتوود زمانی او را یکی از نویسندگان اصلی زبان انگلیسی نامید در‌حالی‌که جاناتان فرانزن درباره او نوشت: مونرو یکی از معدود نویسندگانی است که وقتی می‌گویم داستان‌نویسی دین من است، او را در ذهن دارم. آلیس مونرو متولد ۱۰ ژوئیه ۱۹۳۱ در شهر وینگهام کانادا در خانواده‌ای به دنیا آمد که پدرش کشاورز و مادرش معلم مدرسه بودند.

او در نوجوانی نویسندگی را آغاز کرد و در سال ۱۹۵۰ اولین رمان خود با نام «ابعاد یک سایه» را زمانی که مشغول به تحصیل در دانشگاه اونتاریو غربی بود، منتشر کرد. او در سال ۱۹۵۱ دانشگاه را ترک و ازدواج کرد و به همراه همسرش به شهر ویکتوریا مهاجرت کرد. مونرو سپس در سال ۱۹۶۸ با اولین جلد از مجموعه‌داستان کوتاه «رقص لاله‌های خوشحال» موفق به کسب جایزه گاورنر جنرال کانادا شد. این روند موفقیت با انتشار کتاب «زندگی‌های دختران و زنان» در سال ۱۹۷۱ و کتاب «فکر می‌کنی چه کسی هستی؟» در سال ۱۹۷۸ ادامه یافت که این کتاب دومین جایزه گاورنر جنرال را برایش به ارمغان آورد.

مونرو  سپس برای معرفی کتاب‌های خود در قالب تور جهانی سه‌ساله به کشورهای استرالیا، چین و منطقه اسکاندیناوی سفر کرد و سپس در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی به تدریس در دانشگاه بریتیش کلمبیا مشغول شد. او در این سال‌ها به طور میانگین هر چهار سال یک رمان کوتاه به رشته تحریر درآورد. بیشتر کتاب‌های وی در نشریات و روزنامه‌های معتبری چون نیویورکر، گرند استریت، آتلانتیک مانسلی و پاریس ریویو منتشر شده و در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته‌اند. مونرو سپس رمان «خرسی که کوه را به تسخیر درآورد» را نوشت که دست‌مایه ساخت فیلمی به کارگردانی سارا پولی شد که در جشنواره تورنتو ۲۰۰۶ مورد تشویق قرار گرفت. کتاب‌های زیادی از او به فارسی ترجمه شده و برای علاقه‌مندان ادبیات در ایران نیز نام آشنایی به حساب می‌آید. «زندگی عزیز»، «فرار» و «رویای مادرم» محبوب‌ترین کتاب‌های مونرو در ایران هستند که توسط مژده دقیقی و ترانه علیدوستی ترجمه شده‌اند.