محمدقاسم‌زاده: نویسندگان برای آیندگان نمی‌نویسند

دنیای اقتصاد : محمد قاسم‌زاده، نویسنده پیشکسوت، از داستان‌نویسی و تاثیر هوش مصنوعی بر ادبیات حرف زد. او با تاکید بر اینکه آینده بدون ادبیات برایش متصور نیست گفت: خوشبختانه نسل معاصر برای آیندگان نمی‌نویسند. این‌ نگاه که ما برای آیندگان می‌نویسیم، یک دید غلط است. من در این زمانه زندگی می‌کنم، زندگی را می‌بینم و براساس آن می‌نویسم، برای کسانی می‌نویسم که آنها را می‌شناسم نه برای کسانی که نمی‌شناسم. من نمی‌دانم در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد و آیندگان چه کسانی هستند.

این نویسنده پیشکسوت افزود: این زمانه است که مشخص می‌کند من وجود دارم یا ندارم، آینده مشخص می‌کند چه کتابی باشد یا نباشد. ما برای حال می‌نویسیم، برای کسانی که با آنها زندگی می‌کنیم. یا زمانه اثر را نگه می‌دارد یا اثر محو می‌شود. هرکسی بگوید برای آینده می‌نویسد مطمئن باشید اثرش قبل از اینکه خودش نباشد، از بین می‌رود.

او همچنین درباره آینده بدون ادبیات، با اشاره به سخنی از یوسا، گفت: روزگاری تمام علوم از پزشکی گرفته تا فیزیک و شیمی در فلسفه بودند، بعدها همه این‌ها از فلسفه جدا شده، حالت استقلال پیدا کردند و فقط فلسفه ماند. اما چیزی که همه اینها را در یک‌ جا جمع می‌کند، ادبیات است. همه این علوم، مرز مشترک دارند و آن ادبیات است. شما در ادبیات پزشکی می‌بینید، فیزیک می‌بینید، شیمی می‌بینید، باستان‌شناسی می‌بینید و... همه این‌ها را در ادبیات می‌بینید. نویسنده «مردی که خواب می‌فروخت» و «چیدن باد» با تاکید بر اینکه آینده را بدون ادبیات نمی‌بیند، گفت: ممکن است اشکال ادبیات برحسب زندگی آینده ما فرق کند، اما ادبیات از بین نمی‌رود؛ زمانی شاعران با ما حرف می‌زدند، الان هیچ شاعری با ما حرف نمی‌زند.

قاسم‌زاده درباره تاثیری که هوش مصنوعی می‌تواند بر ادبیات بگذارد، گفت: به نظرم هوش مصنوعی کمی دارد آدم‌ها را می‌ترساند. ولی بشر به این موضوعات غلبه می‌کند؛ زمانی قرن بیستم را به ما گفتند قرن سفر، بعد گفتند قرن اتم و سپس گفتند قرن کامپیوتر. تحولات به‌قدری زیاد بود که قرن اسم عوض می‌کرد. نه کامپیوتر ما را ترساند و نه اتم زیرا بشر همیشه برای معضلاتش راه چاره پیدا می‌کند. در آینده نمی‌دانم هوش مصنوعی به کجا خواهد رسید؛ ولی آیندگان که با هوش مصنوعی زندگی می‌کنند برای خود راه‌حل‌هایی می‌یابند.