روستاپور افزود: ما با رسانه‌هایی طرف هستیم که برای کودک سرمایه‌گذاری و هزینه می‌کنند. در این زمینه در ایران هم کار شده ولی قطعا هزینه و سرمایه‌گذاری و اتاق فکری را که این‌ها دارند ما نداریم. مثلا یک تیم بزرگ درباره کارتون «یخ‌زده» فکر می‌کنند دخترهایش را چگونه طراحی کنند که بعدش بیزینس داشته و طرح جهانی باشد. فکر می‌کنند و شِرک و دیگر شخصیت‌های ماندگار و بین‌المللی را طراحی می‌کنند. اما ما ارتباطی با کشورهای خارج حتی کشورهای فارسی‌زبان نداریم که آن‌ها بخواهند برنامه‌های ما را ببینند. فقط به مخاطب داخلی فکر می‌کنیم و این خودش باعث می‌شود این اتفاق بیفتد. این هنرمند حوزه کودک خاطرنشان کرد: در حال حاضر اقبالی که نسبت به عروسک‌ها وجود دارد، برای عروسک‌های بزرگسال است. مثلا «جناب خان» یا «کلاه قرمزی».  «کلاه قرمزی» شاید در دهه هفتاد کار کودک بود اما در چند سال اخیر عملا به نظرم کار بزرگسال بود؛ در ساعت پخش بزرگسال پخش می‌شد و مخاطبش همان مخاطبان دهه شصت و هفتاد بودند که حالا بزرگ شده‌ بودند.

روستاپور در گفتگو با ایسنا با بیان اینکه ما متاسفانه سریال‌های عروسکی زیادی در تلویزیون نداریم، گفت: کارهایی هم که ساخته می‌شود زیاد دیده نمی‌شود. در این زمینه آقای ایرج طهماسب خوب عمل می‌کند؛ البته دیده شدن این کار [مهمونی] هم به این خاطر است که در شبکه نمایش خانگی تولید شد. مجموعه لغاتی را که می‌خواهد استفاده می‌کند و دستش باز است. هیچ قسمتی از این برنامه قابل‌پخش از تلویزیون نبود. ما این سمت این مشکلات را هم داریم. شاید اگر برنامه‌های عروسکی تلویزیون هم این حجم از سانسور را نداشتند موفق می‌شدند. مردم الان انتخاب کردند؛ می‌روند این برنامه را می‌بینند چون دوست دارند این حرف‌ها را بشنوند. این امر عادی است؛ مردم یکسری شوخی‌ها و حرف‌ها را بشنوند و برایشان جذاب‌تر است که از زبان یک عروسک بشنوند. به نظرم آقای ایرج طهماسب کاری کرده که در سطح دنیا انجام می‌شود و مخاطبش بزرگسال هم هست.