اکران فیلم‌‌‌های جشنواره امروز به پایان میرسد
اوجگیری دوباره حاشیه‌‌‌ها در فجر
انتقادها از شیوه انتخاب فیلم برتر از نگاه مردم، در دو روز گذشته بیش از هر موضوع دیگری مورد انتقاد صاحبان آثار بوده است. تهیه کننده فیلم «شادروان» در انتقاد صریحی به شکل رای‌گیری از تماشاگران فیلم‌‌‌ها، گفته: « در یک مورد در سینما لوتوس ۳۹۷ نفر به گواه دوربین‌‌‌های سینما فیلم شادروان را تماشا کردند و در کمال تعجب فقط برای۲۰ نفر پیامک رأی ارسال شده بود. در روز اول نمایش این فیلم در پردیس سینمایی کوروش هم ۴۸۰ تماشاگر در سه سالن خورشید، مایاک و لاله‌‌‌زار داشتیم و بلیت فروخته بودیم که در سالن هم حضور داشتند اما فقط برای ۹۰ نفر پیامک فرستاده شده بود. تمام این تخلفات به شکل کاملا هدایت شده در یک سری سینمای خاص اتفاق می‌‌‌افتد.» محمدرضا منصوری تهیه‌‌‌کننده فیلم سینمایی «دسته دختران» نیز در انتقاد از وضعیت انتخاب فیلم‌‌‌های برتر مردمی گفته: توجه به میانگین در آرای مردمی اتفاق خوبی است، اما مگر می شود فیلمی با تنها ۳۰۰ رای در میان فیلم‌‌‌های بالای جدول باشد! این حاشیه‌‌‌ها در حالی ادامه دارد که نگرانی از وضعیت شیوع اُمیکرون در سینماها نیز اوج گرفته است. در مجموعه برج میلاد هر روز به طور میانگین تست ۵ نفر از خبرنگاران و منتقدان مثبت می‌‌‌شود. عدم رعایت کامل پروتکل‌‌‌های بهداشتی در برخی موارد از جمله آیین عکاسی از هنرمندان در بدو ورود به سالن و نشست‌‌‌های مطبوعاتی فیلم‌‌‌ها و ... می‌‌‌تواند دامنه ابتلا به کرونا را در شرایط حاضر بسیار گسترده‌‌‌تر کند
شهرک
ساعد سهیلی، بازیگر: «وقتی فیلمنامه را خواندم دچار تردید شدم، نه به‌‌‌خاطر اینکه قرار بود این کاراکتر را بازی کنم، بلکه به این دلیل که نمی‌‌‌دانستم مخاطبان چه برخوردی با آن خواهند داشت. ولی وقتی فیلم را دیدم حس کردم می‌‌‌تواند با مخاطب ارتباط بگیرد. سعی کردم لحظات را باور کنم؛ البته با کمک عوامل به ویژه علی حضرتی که خیلی به کار مسلط بود و اجازه نمی‌‌‌داد من مسیر غلط را بروم. ما خیلی صحبت می‌‌‌کردیم تا بتوانیم به یک درک مشترک برسیم.»
علی سرتیپی، تهیه‌‌‌کننده: «من فکر می‌‌‌کنم بعد از کرونا سینما باید پوست‌‌‌اندازی کند. فیلم‌‌‌ها را باید با استاندارد بالا بسازیم. مردم دیگر برای هر فیلمی به سینما نمی‌‌‌روند. سینما بعد از کرونا شرایط دیگری دارد. ما نمی‌‌‌توانیم فیلمی بسازیم که نتواند با جهان ارتباط بگیرد. در غیر این صورت سینمای ما منسوخ می‌‌‌شود. این فیلم در خارج از ایران هم می‌‌‌تواند دیده شود و اتفاقات خوبی را رقم بزند. من طرفدار سینمای بدنه هستم و سینمای بدون حضور مردم را دوست ندارم و نمی‌‌‌پسندم. فکر کنم مردم از فیلم سینمایی «شهرک» استقبال کنند و با آن ارتباط بگیرند چون مردم فیلم‌‌‌های متفاوت را دوست دارند.»
علی حضرتی، کارگردان: «درباره شباهت این فیلم با سریال بازی مرکب باید بگویم درمرحله پُست‌پروداکشن بودیم که سریال «بازی مرکب» پخش شد. خط روایت «شهرک» نه در «بازی مرکب» و نه در دیگر فیلم‌‌‌ها وجود ندارد. البته باید بدانیم ممکن است شباهت‌‌‌هایی در این زمینه وجود داشته باشد. قهرمان ما با آرزوی بازیگر شدن وارد شهرک می‌‌‌شود اما اتفاقات رخ داده، ربطی به سینما ندارد. این فیلم درباره هویت و البته خارج شدن از هویت خود و تبدیل شدن به شخصیتی دیگر است.»
2888
علی اوجی، تهیه‌‌‌کننده: فیلم دو سال پژوهش دارد و سازندگان با کمترین امکانات، بیشترین کار را کردند. ساعت‌‌‌ها فیلم مستند درباره این حوزه وجود دارد و سازندگان و هیچ‌یک از ما بعد از این فیلم دیگر آدم قبل نیستیم چون رو به رو شدن با این قهرمانان باعث شد ما اینجا بنشینیم و راحت حرف بزنیم و این شما را تغییر می‌‌‌دهد. تهیه‌کنندگی این فیلم مشترکا با من و سازندگان آن بود و من عضو کوچکی از این گروه هستم. روایت این فیلم از جنگ متفاوت است. من تا پایان فیلم دیدم. شاید نهایت ۱۰ نفر بیرون رفتند. شما در فجر فیلم می‌‌‌بینید و ممکن است فیلمی شما را خسته کند ولی این روایت به مدل فیلمسازی سازندگان برمی‌‌‌گردد و من این را می‌‌‌پسندم و افتخار می‌‌‌کنم در کنارشان هستم.
سیاوش مفیدی، بازیگر: من به‌‌‌عنوان بازیگر می‌‌‌گویم این فیلم متعلق به من بازیگر نیست. برای من افتخار بزرگی است که در فیلمی بازی کردم که به قهرمانانی پرداخته که تاکنون کمتر به آنها پرداخته بودیم. برای من حضور در این فیلم یک افتخار بزرگ بود. خودم لذت می‌‌‌برم که در این فیلم حضور داشتم.
سامان احتشامی، آهنگساز: این فیلم ادای دینی است به قهرمانانی که از مرزهای ما دفاع کردند و وظیفه ماست که در عالم سینما و هنر ادای دینی به آنها داشته باشیم.
علی‌اکبر حیدری، کارگردان: به‌نظرم هر کارگردانی آرزو دارد فیلمی بسازد که درباره صدا باشد. ما تصمیم گرفتیم فیلمی بسازیم که روی تخیل تماشاگر کار کنیم. تماشاگر از طریق صدا ارتباط می‌‌‌گیرد و این صداست که می‌‌‌تواند تخیل را پرواز دهد. ما این فیلم را راحت نساختیم و سه سال زحمت کشیدیم.
