ماجرای دوبله لوک خوش‌شانس

عرفانی در خاطره‌ای تعریف کرده است: «حدود یک‌سال و نیم با آقای رسول‌زاده کار کردم. یک روز من را کشید کنار و پول فیلم‌هایی را که کار کرده بودیم، به من داد و گفت: آقای عرفانی ما دیگر با شما کار نمی‌کنیم. گفتم مگر از من خطایی سر زده است؟ گفت اتفاقا شما بسیار خوب هستید؛ ولی چون از اول پیش من آمدی، باید بروی با افراد دیگری کار کنی تا شاید به تو نقش‌های بیشتری بدهند و من به تو می‌گویم تو استحقاق این موضوع را داری و شاید من نمی‌توانم این ریسک را بکنم. اگر رفتی و خوب بودی، آن‌گاه من هم رُل اول به تو می‌دهم. من هم قبول کردم و پیش خودم فکر کردم حتما صدایم بد بوده است. اما بعد از چند روز به استودیوی شهاب رفتم و آنجا کارم را ادامه دادم.»

پس از آن او در ده‌ها فیلم و سریال تلویزیونی صداپیشگی کرد. دوبله به جای همفری بوگارت از مهم‌ترین فعالیت‌های عرفانی در این عرصه است. او در فیلم‌هایی چون سراسر شب، داشتن و نداشتن، گذرگاه تاریک، دست چپ خدا، کی لارگو و گنج‌های سیرا مادره به جای این بازیگر مطرح هالیوود صحبت کرده است.

همچنین حسین عرفانی به جای شان کانری در فیلم‌های هایلندر، اژدهادل (قلب اژدها)، صخره، یافتن فارستر، گذرگاه مارسی و هرچه سخت‌تر باشی زمین می‌خوری هم صداپیشگی کرده است.

در دهه‌های اخیر او به‌عنوان دوبلور آرنولد شوارتزنگر هم شناخته می‌شود و در فیلم‌های انتقام منصفانه، روز ششم، داغ سرخ، ترمیناتور (۱، ۲، ۳، ۵)، نقشه فرار، سابوتاژ، آخرین ایستگاه، بی‌مصرف‌ها (۱، ۲، ۳)، پاک‌کننده، غارتگر، تلفات جانبی، یادآوری مطلق، آخرین حرکت قهرمان و کماندو به جای او صحبت کرده است.

این هنرمند دوبله، سابقه اجرا و بازیگری هم دارد. عرفانی در سریال «عالیجناب» که سال ۱۳۹۶ در شبکه نمایش خانگی منتشر شد، به ایفای نقش پرداخته‌ است. عرفانی در مجموعه فیلم‌های دی‌دی که سال‌ها قبل از تلویزیون ایران پخش می‌شد، صداپیشه نقش اصلی بود. وی درباره هنر دوبله و سختی‌های این‌کار گفته است: «سال‌هاست دوبله می‌کنم و سختی‌اش را به جان خریده‌ام؛ چون عاشقم. کسانی که در رادیو و تلویزیون کار می‌کنند، نام و چهره‌شان را مردم می‌بینند و می‌شناسند؛ اما کسی که سال‌ها در دوبله بماند و فعالیت‌ کند حتی اگرخیلی خوب باشد، باید اقبال با آنها یار باشد که شناخته ‌شود؛ در غیر این صورت فقط مردم صدایش را می‌شنوند. اصلا یکی از فاکتورهای دوبله یک شخصیت، این است که مخاطب نداند چه کسی آن را صداپیشگی کرده است.»

با این حال چهره و نام حسین عرفانی هم به‌واسطه سال‌ها کار در عرصه دوبله و هم به‌دلیل حضورش در برخی برنامه‌های تلویزیونی برای مردم شناخته شده بود. علاوه بر این نقش‌هایی را که صداپیشگی آنها را به عهده گرفت نیز با هنر او ماندگار شدند.

او همچنین در سریال لوک خوش‌شانس به جای جالی صداپیشگی کرده است.

عرفانی در گفت‌وگویی به خاطره‌ای از رئیس اسبق صداوسیما اشاره کرده و دراین‌باره توضیح داده است: «من فیلم‌های کارتنی زیاد دوبله نکرده‌ام؛ اما اسب لوک خوش‌شانس را چون مغز متفکر داستان بود خیلی دوست داشتم و احساس می‌کردم این کاراکتر و فیلم ماندگار شود. از این نظر بیست‌وشش قسمت این سریال را دوبله کردم و جزو یکی از کارهایی است که صدای خالص من بود. جالب است روزی در جلسه با عزت‌الله ضرغامی وقتی از دوبلورها تجلیل می‌شد به صداپیشگی کارتن رسید و من گفتم، هیچ‌گاه کارتن صحبت نکردم و آقای ضرغامی پافشاری کردند که حرف زدی! اسب لوک‌خوش‌شانس چی‌بود؟ آنجا فهمیدم که چقدر یک کار می‌تواند تا دهه‌ها آوازه‌اش تازه تازه باشد.»

عرفانی علاوه بر تبحر در دوبله، از اخلاق خوبی نیز برخوردار بود و همه همکاران خاطرات خوبی از او داشتند. تورج نصر، دوبلور باسابقه که در کارتون «لوک خوش‌شانس» نیز با او همکاری داشته است، گفته است: سرتاسر زندگی ما با ایشان خاطره است. من حدود ۴۰ سال با او در عرصه دوبله و رادیو همکار بودم. او گوینده بسیار خوب و توانایی بود که جای او کسی نیامده است؛ مانند گویندگان و هنرپیشگان دیگری که از میان ما رفتند و جایگزینی برایشان نیامد. همه اینها خاطره است و خاطره خوبی از حسین عرفانی به جا مانده است. حسین واقعا تکرارنشدنی است. او بسیار باشخصیت و دوست داشتنی بود. وجود او در محیط کار باعث شادی همه می‌شد.

ژرژ پطروسی، دیگر دوبلور معروف درباره حسین عرفانی گفته است: عرفانی همه‌اش خاطره است. این خاطرات بخشی مربوط به کارش و نقش‌هایی است که گفته است. این نقش‌ها واقعا هر کدام به نوعی ماندگار و قابل تحسین است. حضورش در فضای کار همیشه توام با شور و هیجان و شوخی و خنده بود. گاهی وقت‌ها با صدای بلند شوخی می‌کرد و این فضا را می شکست و خستگی بچه‌ها رفع می‌شد. کلا مرد شیرینی بود و آدم از او لذت می‌برد. متاسفانه خیلی خیلی بی‌گاه و زود رفت. این بیماری‌هایی که می‌آید، انسان را غافلگیر می‌کند. من نشنیدم کسی از او ابراز ناراحتی کند. همیشه هر وقت صحبت کرده‌اند، همه گفتند که ما چه قدر از محضر او لذت می‌بردیم، چقدر مهربان بود، شوخی‌های بامزه می‌کرد، حضورش، فضای کسل‌کننده داخل استودیو را دگرگون می‌کرد و باعث شادی می‌شد.

عرفانی که مدت‌ها به‌علت ابتلا به سرطان ریه مشغول مداوا بود، سرانجام سال ۱۳۹۷ در سن ۷۶سالگی درگذشت.