کهن سرزمین ما؛ ایران، اگر به همه تاریخ، زخمی بر تن داشته است و دارد، به نوشداروی هنر، رویینه‌تن است و فضیلت و فرهیختگی این خاک، ریشه در معرفت و مهارت و مجاهدت هنرمندانی دارد که به آبادی و اعتبار و اعتلای انسان اندیشیده‌اند و در صحرای جهل و کویر گمراهی، رستگاری انسان را آرزو کرده‌اند. از این روست که تجسم تاریخ، بدون احصا و ابقای مواریث هنری و نکوداشت آداب و آیین هنرمندان و بی‌توجه به گرانمایه آثار آنها ممکن نخواهد بود.

شرح شریف هنر و هنرمند را می‌توان از نظر معمار سخن حضرت سعدی نیوشید که: «هنرمند هرکجا که رود قدر بیند و در صدر نشیند. »

جناب آقای محمدمهدی اسماعیلی!‌ وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی! خرسندیم که در این نوهمراهی با هم در آیینه خواهیم نگریست که مشحون از راستی و رستگاری است و آرزومندیم که در این هم‌نوردی بیش از پیش به ارتفاع عشق و اوج آگاهی نزدیک شویم که راه دور است و دشوار. هنر، آموزگار سخاوت و کیمیای جان‌بخشی و گنجینه سعادت است. امیدواریم از این بخشش مینوی، چراغی به آینده برافروزید و از پس ایامی که به اعتزاز روزافزون هنر و ارجمندی هنرمند خواهیم اندیشید، به مانایی نام و نشان خویش در خاطره هنر این سرزمین باقی بمانید. ایدون باد بدین تفال که: هرآنکه جانب اهل وفا نگه دارد /  خداش در همه حال از بلا نگه دارد»