به گزارش برنا، دبورا یانگ در یادداشتی که درباره این فیلم در سایت هالیوود ریپورتر منتشر کرده، نوشته است: «رضا درمیشیان یکی از اصیل‌ترین کارگردانان حال حاضر سینمای ایران است و «مجبوریم» هم مثال دیگری از توانایی او در تسخیر کردن مخاطب به کمک نقد تند و تیز اجتماعی است، همچون «عصبانی‌ نیستم!» و «لانتوری».  «مجبوریم» اثری جذاب، خوش‌ساخت و با بازی‌های خوب درباره حقوق انسان‌هاست که در بطن یک تریلر قضایی در جامعه بی‌خانمان‌های تهران روی می‌دهد. در فیلم شاهد رویارویی سه زن هستیم، یک دکتر زنان متعهد و خوش‌نام (با بازی فاطمه معتمد آریا)، یک وکیل جوان پرانرژی (با بازی نگار جواهریان) و یک زن بی‌خانمان که به ماشین بچه‌سازی بدل شده (پردیس احمدیه). قطب‌نمای اخلاقی اثر دائما در بین وکیل و دکتر در حال نوسان است و مثل سایر آثار درمیشیان، این مخاطب است که باید تصمیم بگیرد حق با چه کسی است. در هر دو سمت این قصه دو فعال اجتماعی هستند که به مشکل از زوایای مختلف نگاه می‌کنند. مشکلاتی که با آنها روبه‌رو هستند، مثل فقر و بی‌خانمانی، آنقدر عظیم است که کاری از دست آنها برنمی‌آید. فیلم شاید تماما یک تریلر حقوقی نباشد؛ اما تنش جاری در آن به همان میزان بالاست. درحالی‌که شرایط برای دکتر پندار (معتمدآریا) تنگ‌ و تنگ‌تر می‌شود، سارا (جواهریان) بیشتر و بیشتر درباره ماجرا تحقیق می‌کند و ما را به پایان هیجان‌انگیز فیلم نزدیک‌تر می‌کند.

فیلم‌برداری اثر یادآور یک درام با کلاس جنایی است، با استفاده‌های زیاد از زوم‌های ناگهانی به کلوزآپ شخصیت‌ها برای رد و بدل شدن نگاه‌های آنها. همچنین استفاده از رنگ‌ها توسط مدیر فیلم‌برداری آیین ایرانی که تقریبا فیلم را به اثری سیاه و سفید با ته مایه‌های رنگی بدل کرده است، فیلم را پیچیده‌ کرده است. موسیقی مدرن کیهان کلهر هم پیچیدگی‌های خاص خودش را دارد که از ویولون‌های سوزناک تا موسیقی ملودیک سنتی پایانی اثر را شامل می‌شود.

 

اخبار مرتبط