هوشنگ مرادی کرمانی

p25-22

دوست و هنرمند ارجمند محمدرضا شجریان چه خوب شهرت و هنرت را مدیریت کردی و چه خوب و افتخارآمیز این جهان را ترک کردی. راحت باش.

   عبدالوهاب شهیدی

p32 (8)

فوت دوست عزیزمان آقای شجریان را به تمام هنردوستان، آنهایی که از لحاظ هنری با شجریان سروکار داشتند و خانواده ایشان تسلیت عرض می‌کنم.

رو سر بنهْ به بالین، تنها مرا رها کن

ترکِ منِ خرابِ شبگردِ مبتلا کن...

درگذشت استاد شجریان نه تنها برای موسیقی ایران، بلکه برای هنر ایران ضایعه بزرگی است؛ هنرمندی که عرفان به نغمه او جان‌افزاتر و قصه ارباب معرفت در آواز او شورانگیزتر بود. سفرت به سوی سماوات به خیر نازنین استاد»

   ایران درودی

p25-24

من مرثیه تو را نخواهم گریست، من تعالی تو را خواهم سرود. تو ای محمدرضا شجریان، فرزند خلف ایران، تو ای آوای جاودانه خراسان. آوای برخاسته از گلوگاه گرم تو، قلب یکایک هموطنان تو را گرم کرد. تو نمرده‌ای، صدای تو در قلب ما جاودانه حک شده است. گویند فقط صداست که می‌ماند. من مرثیه تو را نخواهم گریست. تعالی تو را خواهم سرود.

   مریلا زارعی

p25-21

 ستاره آسمان هنر ایران زمین، استاد محمدرضا شجریان ازمیان ما رفت و آسمانی شد. رفت تا باری دیگر قلب‌های مردمان این سرزمین کهن، در فراق صوت این حنجره طلایی به سوگ بنشینند. امروز، چه بسیار مردان و زنان داغدار این رنج عظیم، در این روزگار تلخ، اشک‌های خود را برای بدرقه مردی از سلاله خوبان، روانه کردند تا شاید خاک سرد پیکر این بزرگمرد را آرام و مهربان در آغوش گیرد. روحشان قرین رحمت الهی و نوای جاودانه و بی‌بدیل «ربنا» بدرقه پرواز با شکوهشان باشد.

تسلیت به همه مردم آزاده سرزمینم

تسلیت به همه عاشقان هنر و معرفت

تسلیت به خانواده محترم شجریان

که بی‌شک هیچ مرهمی برای التیام این زخم نخواهند داشت جز لطف پروردگار و صدای ماندگار استاد.

تنها صداست که می‌ماند.